Και plan b για κυβέρνηση-«κουρελού» με βουλευτές από ΑΝ.ΕΛ. και άλλα κόμματα – Ο Τσίπρας έχει δώσει εντολή στους συνεργάτες του να ενεργοποιήσουν την ασπίδα προστασίας της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλη από τη διασφάλιση της κυβερνητικής πλειοψηφίας χωρίς τη συμμετοχή βουλευτών του Καμμένου.
Η λύση στο πρόβλημα που προέκυψε με τον Πάνο Καμμένο μόνο εύκολη δεν είναι για τον Τσίπρα. Αντίθετα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε πτώση της κυβέρνησης και πρόωρες εκλογές πριν και από τον Μάιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός για πρώτη φορά δείχνει να φοβάται τον υπουργό Αμυνας. Η αίσθηση που αποκομίζουν όσοι συνομιλούν με τον Αλ. Τσίπρα είναι, όπως μας λένε, εντελώς διαφορετική από αυτή που είχαν προ εικοσαημέρου. Μέχρι και την επιστροφή του από τις ΗΠΑ, στα τέλη Σεπτεμβρίου, η μόνιμη επωδός του πρωθυπουργού όταν συνεργάτες και σύντροφοί του τού έκαναν παράπονα για τον υπουργό Αμυνας ήταν: «Εντάξει μωρέ με τον Πανάρα, τον ξέρετε, δεν πρόκειται να κάνει τίποτε.
Λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω για να περιχαρακώσει τον χώρο του και να κερδίσει τίποτε ψήφους για να ξαναμπεί στη Βουλή. Μη δίνετε μεγάλη σημασία σ’ αυτά που λέει, δεν πρόκειται να ρίξει την κυβέρνηση». Αυτά μέχρι προχθές.
Μετά τις δηλώσεις Καμμένου από την Ουάσινγκτον περί εναλλακτικού σχεδίου για τη Συμφωνία των Πρεσπών, αναχαίτιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή με τη συγκρότηση ενός μίνι βαλκανικού ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα δημιουργία νέων αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας το κλίμα έχει αλλάξει εντελώς. Ο πρωθυπουργός, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν κάποιοι εκ των συνομιλητών του, θεωρεί ότι ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. επιδιώκει να συνάψει, αν δεν το έχει ήδη κάνει, νέες συμμαχίες προκειμένου να τροχιοδρομήσει σε άλλες ράγες το μέλλον του ίδιου και του κόμματός του, η εκλογική απήχηση του οποίου βαίνει συνεχώς μειούμενη.
Ορισμένοι συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα, δε, είναι περισσότερο καχύποπτοι σχετικά με τα σχέδια του Παν. Καμμένου. Αρχικά, δεν θεωρούν τόσο αθώα τη δήλωση του εκπροσώπου Τύπου των ΑΝ.ΕΛ. Θεόδωρου Τοσουνίδη για τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και κατά δεύτερον, καταλογίζουν σκοπιμότητα στις δηλώσεις Καμμένου, που στόχο είχαν να ναρκοθετήσουν την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα τον Δεκέμβριο και τις συνομιλίες που θα έχει εκεί με τον πρόεδρο Πούτιν. Δεν μπορεί, λένε, την ίδια στιγμή που ανακοινώνεται επισήμως από το Κρεμλίνο η επικείμενη συνάντηση του Ρώσου προέδρου με τον Ελληνα πρωθυπουργό ο υπουργός Αμυνας να μιλά για σχέδιο αναχαίτισης των Ρώσων και δημιουργία νέων αμερικανατοϊκών βάσεων στη χώρα. «Μόνο κάποιος υπερβολικά αφελής ή συνειδητός προβοκάτορας θα μπορούσε να πει όλα αυτά», μας λέει εξέχων κυβερνητικός παράγων.
Επιπροσθέτως, σημαντικά στελέχη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ διατείνονται ότι ο Καμμένος βλέποντας το πολιτικο-εκλογικό αδιέξοδο των ΑΝ.ΕΛ. θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα να αντιπολιτευτεί από δεξιά τη Ν.Δ. επειδή θεωρεί ότι μπορεί να εισπράξει ψήφους από τον χώρο που βρίσκεται μεταξύ των παρυφών της Χρυσής Αυγής και της σκληρής Λαϊκής Δεξιάς και στον οποίο ήδη ψαρεύουν οι Καρατζαφέρης, Βελόπουλος, Μπαλτάκος, Κρανιδιώτης και αρκετοί άλλοι, μικρότερου βεληνεκούς δεξιοί πολιτευτές. Μάλιστα προβλέπουν ότι ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. μετά το Μακεδονικό θα υιοθετήσει εθνικολαϊκιστική -έως και ακροδεξιά- ατζέντα και στα θέματα των μεταναστών και των δικαιωμάτων προκειμένου να γίνει ο Ελληνας Σαλβίνι. Και τούτο επειδή, όπως λένε, είναι η μόνη στρατηγική -καταπώς πιστεύει ο Καμμένος- που μπορεί να οδηγήσει εκ νέου τους ΑΝ.ΕΛ. στη Βουλή και ενδεχομένως να βάλει εμπόδια στον δρόμο του Μητσοτάκη για την αυτοδυναμία και τη διακυβέρνηση.
Σε ποιους ποντάρει ο Τσίπρας
Ανεξάρτητα από τις προθέσεις ή τους λόγους που οδηγούν τον Καμμένο σε τροχιά σύγκρουσης με τον Τσίπρα, το σίγουρο είναι ότι ο πρωθυπουργός, γνωρίζοντας κι άλλα στοιχεία από το πλούσιο (πολιτικο-διπλωματικό, αλλά και επιχειρηματικό) παρασκήνιο και τα όσα εξυφαίνονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έχει δώσει εντολή στους συνεργάτες του να ενεργοποιήσουν την ασπίδα προστασίας της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλη από τη διασφάλιση της κυβερνητικής πλειοψηφίας χωρίς τη συμμετοχή των ΑΝ.ΕΛ. του Παν. Καμμένου. Εάν ο υπουργός Αμυνας συνεχίσει τον ανοιχτό πλέον πόλεμο κατά της κυβέρνησης, υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, απόφαση του πρωθυπουργού είναι, λένε πληροφορίες από την Κουμουνδούρου, ακόμη και να διαλύσει την Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝ.ΕΛ., καθιστώντας τον Καμμένο στρατηγό χωρίς στράτευμα. Αυτή τη στιγμή η κοινοβουλευτική δύναμη των ΑΝ.ΕΛ. είναι επτά βουλευτές. Αν ο Καμμένος επιχειρήσει να ρίξει την κυβέρνηση, τότε τουλάχιστον τρεις, οι Ζουράρις, Παπαχριστόπουλος και Κουντουρά, θα συνταχθούν, ως λέγεται, με τον Τσίπρα, ανεβάζοντας αυτομάτως την κοινοβουλευτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ στους 148. Σ’ αυτούς θα προστεθεί σίγουρα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Κατερίνα Παπακώστα. Εξάλλου, ο Σπύρος Δανέλλης θα μπορούσε να είναι η 150ή ψήφος στήριξης της κυβέρνησης. Αυτοί είναι αρκετοί για να μη συγκεντρωθούν οι 151 ψήφοι που απαιτούνται προκειμένου να μην ευδοκιμήσει πρόταση μομφής που θα μπορούσε τυχόν να καταθέσει η Ν.Δ. Ομως ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις πληροφορίες, σε περίπτωση που ο Καμμένος αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν υποβάλει πρόταση δυσπιστίας, φέρεται αποφασισμένος να καταθέσει πρόταση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Στην περίπτωση αυτή λέγεται ότι επιθυμεί η πρότασή του να έχει την αποδοχή τουλάχιστον 151 βουλευτών, αν και στις προτάσεις εμπιστοσύνης αρκεί η πλειοψηφία των παρόντων, με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι λιγότεροι από 120. Αυτός που μπορεί με την ψήφο του να δημιουργήσει την κυβερνητική πλειοψηφία των 151 είναι, λένε, ο ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, όστις είχε εκλεγεί ως συνεργαζόμενος με τη λίστα των ΑΝ.ΕΛ.
Μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις ψήφους της Παπακώστα, του Νικολόπουλου, του Ζουράρι, του Παπαχριστόπουλου, της Κουντουρά, του Δανέλλη και φυσικά της Θεοδώρας Μεγαλοοικονόμου, η οποία προ μηνών έφυγε από το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη για να γίνει το 145ο μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο τιμή δεν περιποιεί σε μια κυβέρνηση η οποία πολιτεύεται στο όνομα της Αριστεράς. Μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι -όπως μας την ονομάτισε ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- «κυβέρνηση-κουρελού». Μάλιστα οι περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και υπουργοί, στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους υποστηρίζουν πως «μια τέτοια κυβέρνηση, όσο κι αν βαφτιστεί “εκτάκτου ανάγκης”, θα βλάψει πολύ περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ απ’ ό,τι αν συνέχιζε για 2-3 μήνες ως κυβέρνηση μειοψηφίας προκειμένου να γίνουν εκλογές τον Μάιο».
Σε κάθε περίπτωση, εφόσον υπάρξει κάποια τέτοια κυβερνητική πλειοψηφία, ο βίος της προβλέπεται να είναι βραχύς και οπωσδήποτε θα κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού, όπως μας λέει πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, «θα πέσει το γέλιο της αρκούδας με την κυβέρνηση της Αριστεράς που επιβιώνει λόγω των ψήφων που της παρέχει μια δράκα αλλοπρόσαλλων βουλευτών». Διακεκριμένο στέλεχος της Κουμουνδούρου θεωρεί ότι «στο τέλος θα επικρατήσουν πιο ψύχραιμες σκέψεις και δεν θα κατέβουμε και το τελευταίο σκαλί της πολιτικής αναξιοπρέπειας προκειμένου να παραμείνουμε μερικές ακόμη εβδομάδες ή έστω λίγους μήνες στην εξουσία».
Αιχμάλωτοι
Ο επιπλέον κίνδυνος για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ένα τέτοιο σχήμα πολιτικής κουρελαρίας θα θεωρηθεί κυβέρνηση συναλλαγών, ιδιοτέλειας και πιθανώς ανταλλαγμάτων που δεν συμβαδίζουν με την ηθική. Και σίγουρα είναι πολύ πιθανό την περίοδο αυτή να υπάρξουν επιχειρηματικές διευθετήσεις, οι οποίες, ακόμη κι αν είναι σύννομες, θα χαρακτηριστούν με αρνητικό τρόπο ή και θα καταγγελθούν από την αντιπολίτευση. Ολα αυτά προβληματίζουν τον πρωθυπουργό και τους επιτελείς του. Προσώρας δεν θέλουν να διαρρήξουν τη συμμαχία μαζί του επειδή είναι διαφορετικό να συγκυβερνάς με ένα συγκροτημένο κόμμα και εντελώς άλλο να χρειάζεται να έχεις τη σύμφωνη γνώμη έξι διαφορετικών, και μάλιστα αλλοπρόσαλλων -εξαιρουμένου του Δανέλλη- πολιτικών προσώπων. Οπως μας λέει χαρακτηριστικά παλαιός κοινοβουλευτικός: «Η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς τον Καμμένο. Αλλο να είσαι με ένα κόμμα και άλλο με ανεξάρτητους βουλευτές, όπου ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του και να υπάρχουν προσωπικά συμφέροντα, ακόμη και ιδιοτελείς συμπεριφορές, για τις οποίες ίσως χρειαστεί ακόμη και να απολογηθεί εάν συμβεί… κάποια στραβή από κάποιον ανεξάρτητο συνεργαζόμενο».
Ο αντίλογος είναι ότι πριν από τα Χριστούγεννα δεν μπορεί να γίνει τίποτε, αφού μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, να ψηφιστεί τον Δεκέμβριο ο Προϋπολογισμός, να δοθεί το κοινωνικό μέρισμα από το υπερπλεόνασμα και να έχει οριστικοποιηθεί η μη περικοπή των συντάξεων. Το γεγονός ότι εξ ανάγκης δεν μπορούν, τουλάχιστον τώρα, να τα σπάσουν με τον Καμμένο είναι λογικό να προκαλεί εκνευρισμό σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου, όπως λογικό είναι και πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να επιτίθενται στον Καμμένο – ο Νίκος Φίλης φτάνει στο σημείο να τον παρομοιάζει με τους ακροδεξιούς Ορμπαν και Σαλβίνι και να τον εγκαλεί, σε αυστηρό ύφος, λέγοντας ότι δεν μπορεί να είναι υπουργός αλά καρτ- καθώς κινδυνεύουν να γίνουν ο περίγελος των αντιπάλων τους, αλλά και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι αισθάνονται άβολα με όσα απίθανα συμβαίνουν.
Κάτι που βρίσκει απολύτως σύμφωνη και την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, η πλειοψηφία των μελών της οποίας, όπως μας λέει μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, θεωρεί ότι «η παράσταση με τον Καμμένο έχει παρατραβήξει. Πλέον δεν πάει άλλο και πρέπει να βρεθεί τρόπος να πέσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα η αυλαία. Κάθε μέρα που περνάει ξεφτιλιζόμαστε. Και πιο πολύ ο Αλέξης που τον ανέχεται. Εμφανίζεται ευάλωτος που δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντα του πρωθυπουργού καθώς ο Καμμένος έχει σηκώσει δικό του μπαϊράκι. Είναι σαν να έχουμε δύο πρωθυπουργούς και εφόσον συνεχιστεί η ίδια κατάσταση δεν θα μας παίρνει κανείς στα σοβαρά». Και βέβαια, η συμπεριφορά του Καμμένου αποτελεί σοβαρό πλήγμα στους σχεδιασμούς του Τσίπρα, αφού εν πολλοίς του ακυρώνει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού όσον αφορά τις εκλογές. Αυτό φεύγει από τον πρωθυπουργό και περιέρχεται στον Καμμένο. Το σίγουρο είναι ότι μετά τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν με τον Καμμένο, η πιθανότητα για εκλογές στο τέλος της τετραετίας έχει πλέον εξαλειφθεί.
Επιπτώσεις στην οικονομία
Η εικόνα της κυβέρνησης είναι λογικό να επηρεάζει και την οικονομία, και μάλιστα σε μια στιγμή όπου μετοχές και ομόλογα δοκιμάζονται με αφορμή σίγουρα την Ιταλία, αλλά και την εγχώρια συζήτηση και τις φήμες σχετικά με τα κόκκινα δάνεια και την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών. Στην κυβέρνηση τρέμουν ακόμη και στην ιδέα ότι μπορεί να συνεχιστεί η μετοχική αιμορραγία στο ταμπλό του Χ.Α. Και ο λόγος είναι ότι φοβούνται μήπως επηρεαστούν από τη σπερμολογία οι καταθέτες, με αποτελέσματα δυσάρεστα όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά για όλους, και πρωτίστως τη σταθερότητα της χώρας. Στελέχη του οικονομικού επιτελείου πάντως εμφανίζονται καθησυχαστικά, λέγοντας ότι «εάν οι τράπεζες χρειαστούν κεφάλαια, αυτά θα βρεθούν». Αλλοι όμως κυβερνητικοί παράγοντες είναι λιγότερο αισιόδοξοι, καθώς φοβούνται μήπως η εκκολαπτόμενη τραπεζική κρίση οδηγήσει σε καταστάσεις αντίστοιχες, όχι όμως και της ίδιας έντασης και έκτασης, με αυτές του πρώτου εξαμήνου του 2015. «Λες να φύγετε με τον ίδιο τρόπο που ήρθατε;» είπε αστειευόμενος σε υπουργό κάποιος επώνυμος συνομιλητής του. «Το πρώτο εξάμηνο του 2015 είχαμε τα “Βαρουφακικά” και τώρα, έξι μήνες πριν τις εκλογές, έχουμε τα “Καμμενικά”. Τελικά η Ιστορία είναι όπως και η μπάλα… πόρνη».
Οι κυβερνώντες μπορεί να μην ξέρουν από πόρνες, ξέρουν όμως ότι «εάν ο Καμμένος συνεχίσει τα τρελά του, είναι πολύ πιθανό να πάμε σε εκλογές τον Ιανουάριο, αφήνοντας τον Μητσοτάκη να λύσει το Μακεδονικό». Με την επίσπευση των εκλογών και τις κάλπες του Ιανουαρίου συμφωνεί και έτερο μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά τα συμβαίνοντα στην κυβέρνηση. Με άλλο όμως σκεπτικό αυτός. «Εκλογές το Γενάρη θα έχουμε αν η Συμφωνία των Πρεσπών καθυστερήσει να εγκριθεί από τα Σκόπια και ο Καμμένος συνεχίσει την υπονόμευση».
Σε κάθε περίπτωση, ο υπουργός Αμυνας έριξε την πρώτη τορπίλη κατά του κυβερνητικού σκάφους και, όπως έδειξε και με τις δηλώσεις του κατά του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση και των άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που τον καταχέρισαν για τις δηλώσεις του στις ΗΠΑ, είναι αποφασισμένος να συνεχίσει, αφού, όπως φαίνεται, το τρόπαιο του Σαλβίνι δεν τον αφήνει να κοιμηθεί…