Συμβαίνουν γεγονότα που είναι εξόχως ανησυχητικά. Και μάλιστα συμβαίνουν σε κοινή θέα, λες και πρόκειται για κάτι απολύτως φυσιολογικό. Την αρχή έκανε ο Jamie Dimon, ο ελληνικής καταγωγής επικεφαλής της JP Morgan που προειδοποίησε ότι έρχεται καταιγίδα. Μια προειδοποίηση που αν εξαιρέσουμε την ένταση των λέξεων που χρησιμοποίησε ο CEO της μεγαλύτερης αμερικανικής τράπεζας, κινείται εντός των ορίων της κανονικότητας, καθώς η προειδοποίηση προήλθε από μια τράπεζα και αφορά τις οικονομικές συνθήκες.
Κάπου εδώ όμως άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα, τα οποία δημόσια τουλάχιστον δεν τα έχουμε ξαναζήσει. Ο Ε. Μασκ ζήτησε απολύσεις στην εταιρία του λέγοντας μεταξύ άλλων ότι έχει ένα κακό προαίσθημα για τις επικείμενες οικονομικές εξελίξεις. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν ανέλαβε να καθησυχάσει όλους εμάς για τα προαισθήματα του πλουσιότερου ανθρώπου του κόσμου. Έκανε λοιπόν ο Πρόεδρος μια δήλωση-απάντηση που κατέληγε με την ευχή να συνεχίσει τα ταξίδια του στο διάστημα, υπονοώντας ότι είναι εκτός πραγματικότητας ή αν προτιμάτε UFO που λέγαμε παλαιότερα.
Στη συνέχεια, με τις τιμές της βενζίνης να παίρνουν και στις ΗΠΑ την ανιούσα, ο Πρόεδρος Μπάιντεν τα «έχωσε» στις πετρελαϊκές εταιρίες που όπως είπε «βγάζουν περισσότερα κι από τον Θεό» αλλά δεν κάνουν γεωτρήσεις κ.λπ. Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν την αντίδραση της 8ης μεγαλύτερης εταιρίας του κόσμου, της ΕxxonMobil η οποία εξέδωσε μια ανακοίνωση στην οποία τόνιζε πως ό,τι κάνει, το κάνει σε συνεννόηση με την Αμερικανική Κυβέρνηση. Αμέσως ακολούθησε μια διορθωτική δήλωση του Προέδρου, σύμφωνα με την οποία για όλα φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Για να το θέσω κομψά, μήπως όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι ακόμη και στα ανώτερα κλιμάκια υπάρχει μια κάποια σύγχυση καθώς δεν υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη εικόνα για το τι συμβαίνει στον κόσμο; Κι αν στις ΗΠΑ που διαθέτουν την οργάνωση και τις δομές κυρίαρχης υπερδύναμης συμβαίνουν αυτά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση που υπάρχουν 27 διαφορετικές απόψεις τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί οι Ευρωπαίοι πυροβόλησαν το πόδι τους με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας που οδήγησαν σε ακριβότερη ενέργεια και τώρα αμήχανοι μέσα σε μια πανσπερμία διαφορετικών απόψεων προσπαθούν να καθορίσουν και να ξεκαθαρίσουν την πολιτική της ΕΕ.
Στο μεταξύ ας ελπίσουμε ότι τα νοικοκυριά δεν θα πιεστούν περαιτέρω από τον Σεπτέμβριο (δίνοντας πολιτικά κέρδη στον λαϊκισμό) κι ότι οι εκλογές στην Ιταλία το 2023 δεν επιφυλάσσουν δυσάρεστες εκπλήξεις που θα αποτυπωθούν και στο δημόσιο χρέος.