Οι τελευταίοι τίτλοι στις ειδήσεις είναι ενδεικτικοί της κατάστασης που συμβαίνει γύρω μας: «Τρόμος στη Θεσσαλονίκη: Επιτέθηκαν σε ζευγάρι εφήβων στην Πολίχνη – Χτύπησαν το αγόρι με σιδερόβεργα στο κεφάλι», «Σοκ στην Αργολίδα: 17χρονοι επιτέθηκαν σε 12χρονο και τον ξύρισαν με φαλτσέτα», «Ταυτοποιήθηκε 16χρονη για τον άγριο ξυλοδαρμό της 14χρονης στη Γλυφάδα – Φαίνεται πως κατάφερε τα περισσότερα χτυπήματα», «Πειραιάς: Συνελήφθη ανήλικος που έκλεψε αλυσίδα από ηλικιωμένη».
Εάν συνεχίσεις να κοιτάς την επικαιρότητα, είναι βέβαιο πως θα βρεις -με ένα μόνιμο σφίξιμο στο στομάχι σου- κι άλλες τέτοιες παρόμοιες ειδήσεις.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε τηλεοπτική συνέντευξή του, αναφέρθηκε σε αυτό το μείζον θέμα της παραβατικότητας των ανηλίκων που απασχολεί την κοινωνία μας – ή, τέλος πάντων, θα έπρεπε να την απασχολεί πιο πολύ.
Ο υπουργός, λοιπόν, υπενθύμισε ότι η Αστυνομία «έχει καθιερώσει το 10201 στο οποίο μπορούν να δίνονται πληροφορίες για παραβατικά παιδιά, είναι πανελλαδικής εμβέλειας», ενώ παράλληλα προανήγγειλε ότι «μέχρι το τέλος του μήνα θα εφαρμοστεί η εφαρμογή Save Youth – ένα panic button για τα παιδιά. Θα μπαίνει στο κινητό με μια εφαρμογή που θα δίνει σήμα στο 100 και αμέσως θα υπάρχει ανταπόκριση». Ο κ. Χρυσοχοΐδης αναφέρθηκε ειδικά για το ίδιο θέμα στην περιοχή της Γλυφάδας, για την οποία είπε ότι «έχουμε πολλά προβλήματα με 3.000-4.000 παιδιά που μαζεύονται σε πλατείες. Εκεί υπάρχει και ένστολη και χωρίς στολή παρουσία, εκεί υπάρχει διάλογος αστυνομικών με παιδιά, δημιουργούνται σχέσεις, αντλούνται πληροφορίες».
Όπως είπε ο ίδιος, το 2023 έγιναν 6.150 συλλήψεις ανηλίκων, ενώ το 2024 οι συλλήψεις ανήλικων έφτασαν τις 9.000, την ώρα που τα περιστατικά είναι κατά 20% λιγότερα. Ωστόσο, κατά τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη αυτό που πρέπει να γίνει είναι «να υπάρξει αυστηροποίηση των ποινών για τους γονείς και για τα παιδιά μια ποινική διαχείριση που να αρμόζει σε παιδιά, Είναι δύσκολο αυτό, να κλείσεις ένα παιδί σε αναμορφωτήριο. Όταν κάποιος παραμελεί με τρόπο επιδεικτικά ακραίο τη φροντίδα ενός παιδιού, νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν συνέπειες», σημείωσε.
Δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει Ψυχολογία για να αντιληφθείς ότι η παραβατικότητα των ανηλίκων πηγάζει από την οικογένεια, είναι προφανές πως οι περισσότερες ευθύνες για το θέμα επιμερίζονται στους γονείς. Στα γενεσιουργά αίτια αυτού του προβλήματος, λοιπόν, περιλαμβάνονται η έκθεση ανηλίκων σε κακοποιητική συμπεριφορά, δυσλειτουργίες στο οικογενειακό περιβάλλον, τεταμένες γονεϊκές σχέσεις, απουσία γονέα (ουσιαστικά ή μεταφορικά), παραβατικοί γονείς, γονείς με ψυχικές διαταραχές, πολύ αυστηρές ή πολύ ελαστικές μέθοδοι ανατροφής, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας, απουσία ορίων, πρότυπα επιθετικής συμπεριφοράς, πειραματισμός, ανάγκη επίδειξης και επιβεβαίωσης.
Αναντίρρητα, λοιπόν, οι επιστήμονες μπορούν να δώσουν τη λύση. Αλλά εδώ υπάρχει (άλλο) ένα πρόβλημα: σήμερα αντιστοιχούν περίπου ένας κοινωνικός λειτουργός και ένας ψυχολόγος ανά πέντε σχολεία στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό; πως οι δύο αυτοί άνθρωποι έχουν υπό την ευθύνη τους περίπου… 1.000 ή στην καλύτερη περίπτωση 800 μαθήτριες/τες, ενώ κάθε μέρα βρίσκονται και σε διαφορετικό σχολείο! Όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ένα μεγάλο μέρος κοινωνίας στην Ελλάδα θα έπρεπε να κάθεται σε μια καρέκλα και να συζητά με κάποιον ψυχολόγο τα υπαρκτά θέματα που αντιμετωπίζει, αφού το πρόβλημα -το γράφω ξανά- δεν αρχίζει από τα παιδιά, αλλά από τους γονείς. Δες και πάλι στην επικαιρότητα τι συμβαίνει γύρω μας σε γεγονότα όπου πρωτοστατούν ενήλικες, κοίτα τι συμβαίνει δίπλα σου, παρατήρησε όλους αυτούς που συναναστρέφεσαι.
Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Είναι δεδομένο πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην ελληνική κοινωνία. Και για να επανέλθω στο βασικό θέμα αυτού του άρθρου, εννοείται πως οι νέοι δεν έχουν πάντα δίκιο, αλλά η κοινωνία, το κράτος και οι γονείς που τους αγνοούν, έχουν πάντα άδικο.