Αύριο το βράδυ, όταν θα έχει πέσει η αυλαία της «πρόβας» εκλογών στη Bουλή, οι βασικοί «πρωταγωνιστές» θα αρχίσουν να προετοιμάζουν την επόμενη «παράσταση»– με το ερώτημα πάντα, αν είναι αυτή που θα κόψει περισσότερα «εισιτήρια» από την προηγούμενη.
Το εκλογικό κοινό δεν έχει πάρει ακόμη την τελική του θέση. Οι εκλογές δεν έχουν άλλωστε προκηρυχθεί – αρκετοί από τους ψηφοφόρους, σύμφωνα με έρευνες, αποφασίζουν ποιον αρχηγό και ποιο κόμμα θα ψηφίσουν την τελευταία εβδομάδα (αν όχι την τελευταία … ώρα) πριν ανοίξουν οι κάλπες. Η άνοιξη και η πιθανή ημερομηνία των εκλογών (αν είναι η 9η Απριλίου) είναι πολύ κοντά αλλά και πολύ μακριά ταυτόχρονα- και μέχρι τότε τα επιτελεία θέλουν να κάνουν τα λιγότερα λάθη σε μια έτσι κι αλλιώς παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Είναι προφανές ότι οι δύο «μονομάχοι» ήταν έτοιμοι από καιρό για τη σφοδρή αντιπαράθεση που εξελίσσεται στην Ολομέλεια, με αφορμή την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της κυβέρνησης για το ζήτημα των υποκλοπών. Ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρει αναμφίβολα στη σύγκρουση και δια αυτής στην αύξηση της συσπείρωσης των δυνάμεών του. Στο τελευταίο γκάλοπ της Pulse, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε μισή μονάδα, η κυβερνητική παράταξη μία και η διαφορά έκλεισε στις 7,5% μονάδες υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Η Κουμουνδούρου κινείται ήδη στην κατεύθυνση της πλήρους αποδόμησης του κυβερνητικού έργου και του ηθικού πλεονεκτήματος, που το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να συγκρατήσει με «επιθέσεις» υπενθύμισης σε κάθε ευκαιρία του προηγούμενου μοντέλου διακυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ).
Η αλήθεια είναι ότι από τον Ιούλιο του 2019 – τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη μεγάλη ήττα από τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη- έχουν συμβεί όλα όσα δεν θα περίμενε κανείς: είδαμε την επέλαση της πανδημίας, διεθνείς αναταράξεις και ανακατατάξεις μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την ενεργειακή ακρίβεια να χτυπάει «κόκκινο», τη γειτονική χώρα να απειλεί ότι θα έρθει νύχτα και πολλά άλλα, τα οποία έχουν αναλάβει να «θυμίσουν» τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Bουλή στρεφόμενα εναντίον της κυβέρνησης για την πρόκληση αυτών ή τη διαχείρισή τους. Σε κάθε περίπτωση το «Μητσοτάκης ή Τσίπρας;» είναι ένα από τα βασικά «συνθήματα» και αυτής της αναμέτρησης, στο οποίο δύσκολα θα καταφέρει να μπει «σφήνα» στη συνέχεια της προεκλογικής καμπάνιας ο Νίκος Ανδρουλάκης, παρότι το κόμμα του προσβλέπει (διαβάζοντας και τα γκάλοπ) σε ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό και σε ένα επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο την επόμενη μέρα.
Και μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου να υποστηρίζει ότι επιδιώκει τη σύγκριση και όχι τη σύγκρουση, αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής -εντός και εκτός Bουλής- δείχνουν ότι οι κάλπες θα στηθούν σε ένα εξαιρετικό πολωμένο κλίμα, το οποίο τροφοδοτούν κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα. Οι επιτελείς του Μαξίμου έχουν κάθε λόγο να οικοδομούν «γεγονότα» που αναβαθμίζουν την εικόνα συσπείρωσης της ΝΔ, ανοίγουν δρόμο προσέλκυσης των στοχευμένων κοινών και διατηρούν ασφαλή δίοδο στο χώρο του Κέντρου. Πρόκειται για μια δύσκολη άσκηση, που όμως υποστηρίζεται από τα ενθαρρυντικά στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων. Από την άλλη πλευρά η αίσθηση του εφησυχασμού λόγω των γκάλοπ αποτελεί για τη ΝΔ το μεγαλύτερο κίνδυνο σε αυτήν την φάση. Δεν είναι τυχαίο το σκληρό πρόγραμμα που ακολουθεί ήδη ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης (με «διαρκείς» δημόσιες παρεμβάσεις και περιοδείες) προσπαθεί να κρατήσει σε εγρήγορση τον κομματικό μηχανισμό και ταυτόχρονα να απευθυνθεί σε ευρύτερα κοινά περιγράφοντας τις προτεραιότητες της επόμενη μέρας.
Η αποτροπή της «χαλαρής ψήφου» την πρώτη Κυριακή – η ηγεσία της κυβερνητικής παράταξης έχει προετοιμάσει το κοινό της για παιχνίδι δύο γύρων- αντιμετωπίζεται τώρα από τους «γαλάζιους» επιτελείς ως η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επίτευξη ενός αυτοδύναμου αποτελέσματος στις δεύτερες κάπες. Το ερώτημα που δεν έχει ακόμη απαντηθεί, είναι τι θα κάνει η Νέα Δημοκρατία στην περίπτωση που από τον πρώτο γύρο διαμορφώνεται η συνθήκη συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας (αλλά με λιγότερους βουλευτές για τη ΝΔ, λόγω του συστήματος της απλής αναλογικής). Θέλει ή αποκλείει κατηγορηματικά η κυβερνητική παράταξη συνεργασία πχ με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που άφησε ανοιχτό ο κ. Μητσοτάκης με την πρόσφατη συνέντευξή του στο «Θέμα»;
Οι καλά γνωρίζοντες «βλέπουν» ότι το Μέγαρο Μαξίμου φορτσάρει, μελετώντας τα γκάλοπ, για το σενάριο (δεν είναι βέβαια το μόνο ή το πιθανότερο) με το αυτοδύναμο αποτέλεσμα στο δεύτερο γύρο. Γι’ αυτό και θέλει να είναι έτοιμη για τη διαχείριση ενός αποτελέσματος στον πρώτο γύρο, όπου το άθροισμα των βουλευτών της με το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξεπεράσει τον πήχη της αυτοδυναμίας, Πώς θα ξεφορτωθεί τον «μουντζούρη», γνωρίζοντας ότι όταν κλείσουν οι πρώτες κάλπες θα ξεκινήσει ένα σκληρό παιχνίδι για το ποιος θα χρεωθεί την ευθύνη να οδηγηθεί η χώρα σε επαναληπτικές εκλογές;
Από την άλλη πλευρά στην Κουμουνδούρου, επιχειρούν να κρατήσουν «ζωντανό» το αφήγημα περί προοδευτικής διακυβέρνησης, φροντίζοντας να είναι «τόσο, όσο» οι επιθέσεις προς τη Χαριλάου Τρικούπη. Η παράσταση νίκης στα γκάλοπ δεν διευκολύνει βέβαια τον σχεδιασμό τους- η εικόνα ενός «ντέρμπι» με τη Νέα Δημοκρατία αντιθέτως θα ήταν για την Κουμουνδούρου ενισχυτική της προσπάθειας. Σε κάθε περίπτωση το εύρος των «αντοχών» του ΠΑΣΟΚ σε ένα κλίμα σφοδρής προεκλογικής αντιπαράθεσης μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ θα κρίνει εν πολλοίς το «παιχνίδι» που θα ξεκινήσει, όταν ανοίξουν οι κάλπες της απλής αναλογικής…