Το κλισέ των τελευταίων μηνών στην Ελλάδα είναι ότι ο Ερντογάν κινείται βάσει προκαθορισμένου σχεδίου, κάνει ό,τι λέει και οι αποφάσεις του δεν αλλάζουν με τίποτα. Η άποψη αυτή εμπεριέχει το σπέρμα για να αναπτυχθεί μια επικίνδυνη μοιρολατρία: Η Ελλάδα, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δεν μπορούν να ανατρέψουν με τίποτα τους σχεδιασμούς των Τούρκων. Είναι όμως στ’ αλήθεια έτσι;
Είναι κοινό μυστικό ότι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το ρολόι μετράει αντίστροφα. Τι θα συμβεί όταν σημάνει η κρίσιμη ώρα; Ενα θερμό επεισόδιο; Μια γενικευμένη στρατιωτική σύρραξη; Μια μίνι κρίση που θα έχει ως αποτέλεσμα να συρθεί η Ελλάδα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για να «δώσει» το Καστελόριζο, να συνθηκολογήσει παραδίδοντας την κυριαρχία του μισού Αιγαίου και να εκχωρήσει στην Άγκυρα το κυριαρχικό δικαίωμα για έρευνες και εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στα 6 νμ από τα ελληνικά νησιά;
Εχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουν όλοι πως τα πράγματα δεν είναι προδιαγεγραμμένα, ούτε και τετελεσμένα. Ιδίως όταν γνωρίζεις και αντιλαμβάνεσαι πού το πάει ο αντίπαλός σου, είναι σχετικά εύκολο να κάνεις τις κατάλληλες κινήσεις και να ακυρώσεις τα αναθεωρητικά του σχέδια. Αρκεί βέβαια να έχεις το επιτελείο και την ικανότητα να αναλύεις, να αποκωδικοποιείς και ακολούθως να μην φοβάσαι να παίρνεις τις αποφάσεις σου και να τις υλοποιείς.
Η κυβέρνηση αυτή –τουλάχιστον δύο φορές σε διάστημα 12 μηνών- έδειξε ότι η ηγεσία της έχει τα κότσια να λαμβάνει αποφάσεις και να διαχειρίζεται δύσκολες κρίσεις. Όμως ένας πρωθυπουργός, μια πολιτική ηγεσία δεν αρκεί να κάνει χειρισμό κρίσεων, πρέπει και να τις προλαμβάνεις.
Ο Ερντογάν, στην κρίση μεγαλομανίας του λόγω της απραξίας, της αδράνειας ή της απόφασης των μεγάλων δυνάμεων να τον χρησιμοποιήσουν για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα είναι γεγονός ότι περιφρονεί τους πάντες και τα πάντα. Μόλις ανακοίνωσε ότι θα μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί προανήγγειλε ότι θα απελευθερώσει και το τέμενος Αλ Άκσα. Κρίση μεγαλείου; Σχεδιασμός για αναθεώρηση των ισχυουσών συνθηκών και αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή που περιλαμβάνει και την Ελλάδα; Τα τελευταία τρία χρόνια ο Ερντογάν εξαπλώνεται προς τη Συρία, προς το Ιράκ, προς την Κύπρο και προς την Λιβύη;
Πιστεύει στα σοβαρά κάποιος έχων σώας τας φρένας ότι η Ελλάδα θα του ξεφύγει; Μόνο κάποιος νενέκος τουρκόφιλος θα πρέπει να θεωρεί ότι ο χάρτης με το Αιγαίο κομμένο στη μέση είναι κάτι αστείο. Οσο κι αν ο πολυπράγμων Αμερικανός διπλωμάτης απάντησε στους ανησυχούντες Έλληνες αξιωματούχους ότι δεν πρέπει να πάρουν στα σοβαρά τον χάρτη με το Αιγαίο διχοτομημένο στον 25ο μεσημβρινό, ο Ερντογάν αυτό θα αποπειραθεί να κάνει. Ή για την ακρίβεια και αυτό. Ας είναι καλά οι πρόθυμοι Έλληνες που πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση έσπευσαν να δηλώσουν ότι το Καστελόριζο δεν θα πάρει την έκταση που του αναλογεί επειδή δήθεν η Τουρκία έχει μεγάλη ακτογραμμή!!!
Αναρωτιέμαι, γιατί όλοι αυτοί οι ρεαλιστές δεν παρουσιάζονται στο Παλάτι του Ερντογάν ζητώντας να ενταχθούν στην αυλή του; Πώς λέγεται αυτός που υποχωρεί και παραδίδει εθνική κυριαρχία –λες και πρόκειται για τα αμπέλια του παππού του- προτού καν ξεκινήσει μια ισότιμη συζήτηση;
Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει το διάστημα μέχρι τον Νοέμβριο του 2020, τις επόμενες 120 ημέρες δηλαδή μέχρι να διεξαχθούν οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Αν ο Ερντογάν αποφασίσει να χτυπήσει με γεωτρήσεις σε ακτίνα 6 νμ από τα νησιά μας, έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε κάποιο ελληνικό νησί, ή κάποιο άλλο άγνωστο επί του παρόντος σενάριο θα το κάνει όσο υπάρχει κενό εξουσίας στις ΗΠΑ. Ο Τραμπ άλλωστε είναι σχεδόν… επιρροή του Ερντογάν όπως αποκαλύφθηκε στο βιβλίο του Μπόλτον και οι απρόθυμοι Ευρωπαίοι νομίζουν ότι θα εξημερώσουν το θηρίο που λέγεται Τουρκία.
Η Ελλάδα μπορεί να ανατρέψει τους σχεδιασμούς των Τούρκων. Για να μπεις στο ραντάρ ισχυρών χωρών και υπερδυνάμεων όπως η Αμερική, η Ρωσία ή η Γερμανία χρειάζεται να θέσεις σε εφαρμογή ένα καθαρό και απλό σχέδιο για να υπονομεύσεις τις σχέσεις τους με την Τουρκία.
Λυπάμαι, αυτό δεν σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να συναποφασίζει για την εξωτερική πολιτική με την Εκκλησία.
Ούτε και βοηθάει η λογική ορισμένων ότι η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν είναι ελληνοτουρκικό αλλά ευρωτουρκικό και παγκόσμιο ζήτημα. Η θεώρηση αυτή είναι απλώς λάθος. Διότι ο Ερντογάν προγραμματίζει να βεβηλώσει την Αγία Σοφία σαν τζαμί στις 24 Ιουλίου, ημέρα υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης που ο πρόεδρος της Τουρκίας θέλει να καταργήσει σαν λάθος του Κεμάλ. Όπως παράνομη χαρακτήρισε την απόφαση του Κεμάλ από το 1934 να γίνει η Αγία Σοφία μουσείο. Ιούλιο είναι η επέτειος της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο, Ιούλιο γίνεται και η δεύτερη άλωση της Μεγάλης Εκκλησίας. Όλοι οι συμβολισμοί του Ερντογάν είναι στραμμένοι στο εσωτερικό ακροατήριό του για την Ελλάδα κι αυτό δεν πρέπει να το παραγνωρίζουμε.
Ούτε και είναι τακτική σωφροσύνης να μας αποκοιμήσει ο Ερντογάν ότι θέλει «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο για να προσελκύσει τουρίστες. Η κρίση έρχεται και οι υπεύθυνοι πρέπει να λάβουν αποφάσεις και να κάνουν διορθωτικές κινήσεις τώρα, ιδίως για την ενίσχυση σε όσους τομείς η Ελλάδα μπορεί να είναι απογυμνωμένη ή σχετικά αδύναμη. Εκτός κι αν περιμένουμε ότι ξαφνικά ο Ερντογάν θα υιοθετήσει αυτή την αφηρημένη και ευρύχωρη έννοια που εκείνοι που βαριούνται αποκαλούν «διεθνές δίκαιο».