Θυμάστε εκείνο το «ποίημα» που μας έλεγε πριν τρεις μήνες ο υπουργός Οικονομικών κύριος Ευκλείδης Τσακαλώτος, για την γιαγιά που δεν πρέπει να της κοπεί η σύνταξη, γιατί με αυτήν τρέφει τον άνεργο γιο της και τα εγγόνια της;
Το έλεγε σε εμάς, το έλεγε και στον Σόιμπλε, θέλοντας να δείξει πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος Πρόνοιας και ότι δεν έχει τρόπο η κυβέρνηση να στηρίξει όσους πάσχουν, όπως μπορεί η γιαγιά και ο παππούς με τη σύνταξή τους…
Θυμάστε τον κύριο Τσίπρα να λέει πως στην Ελλάδα έχουμε «ανθρωπιστική κρίση» και να βάζει και τον Πρόεδρο Γιούνκερ να πει πως θα κάνει κάτι για αυτό («πακέτο Γιούνκερ»);
Θυμάστε μήπως και τον ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ανακοινώνεται γιατί στους απασχολούμενους η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) μετράει και όσους δούλεψαν έστω και μία ώρα μέσα στην εβδομάδα που έγινε η μέτρηση;
Θυμάστε ασφαλώς όμως και ότι «κύκλοι» του κυρίου Τσακαλώτου ξεσπάθωσαν την Παρασκευή κατά του ΔΝΤ, το ειρωνεύτηκαν πως δήθεν νοιάζεται για τους φτωχούς και πως είναι «ασόβαρη» η στάση του στην διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση.
Και τι θυμήθηκαν να προσάψουν στο ΔΝΤ οι «κύκλοι» του κυρίου Τσακαλώτου; Ότι «ο Ανταμ Σμιθ, ο Τζον Μέιναρντ Κέινς, ο Μίλτον Φρίντμαν και άλλοι αντίστοιχοι οικονομολόγοι» θα γέλαγαν με αυτά που λέει το ΔΝΤ.
Πού τους θυμήθηκαν τους οικονομολόγους αυτούς στην κυβέρνηση; Μα είναι απλό. Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται, και μαζί τους και ο καθηγητής κύριος Τσακαλώτος.
Τι ξεχάσανε όμως να θυμηθούν;
1. Ότι προχθές μόλις η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε ότι στο Δ΄τρίμηνο του 2015 μετρήθηκαν 3.641.682 απασχολούμενοι και 1.174.658 άνεργοι στη χώρα μας. Και «άνεργους» η Στατιστική υπολογίζει μόνον όσους «αναζητούσαν ενεργά εργασία τις τελευταίες τέσσερις εβδοµάδες» αλλά δεν έβρισκαν. Άρα όποιος δεν ψάχνει για εργασία, δεν πρέπει κανονικά να θεωρείται άνεργος.
«Και τι εργασία ψάχνετε;» ρωτάει η ΕΛΣΤΑΤ. Και μόνον το 5% λέει «δουλειά νά’ναι και ό,τι νά’ναι» γιατί έχω ανάγκη για να ζήσω. Το 95% λέει «θέλω μόνιμη δουλειά». Και το 83% λέει «αν δεν βρω μόνιμη, ίσως δεχόμουν και μία περιστασιακή». Και τι λέει το άλλο 12%; «Αν δεν είναι μόνιμη, δεν θέλω τίποτε». Και ένα 6,5% από αυτούς που βρήκε δουλειά όπως την έψαχνε, τελικά την παράτησε. Γιατί;
α) δεν εξυπηρετούσε ο τόπος εργασίας (31,5%),
β) δεν εξυπηρετούσε το ωράριο εργασίας (18,4%),
γ) δεν ήταν ικανοποιητικές οι αποδοχές (13,2%).
Είναι όμως δυνατόν, σε χώρα που βουλιάζει έξι χρόνια σε «ανθρωπιστική κρίση», το 95% των ανέργων να μην ψάχνει μια προσωρινή –έστω- δουλειά ή να την απορρίπτει αν την βρει; Μήπως δεν πρέπει να μετράμε το 95% όλων αυτών στους ανέργους, όπως κάποιοι δεν θέλουν να μετράμε και αυτούς που δούλεψαν έστω και μια ώρα;
2. Και εδώ «κολλάει» η γιαγιά. Είπαμε ότι δεν ζούμε σε εποχές προ κρίσης, δεν υπάρχουν δουλειές όπως τις θέλουμε, «δεν υπάρχουν δουλειές καν» λένε κάποιοι. Και τι κάνει τότε ο άνεργος; Πώς ζει; Πώς θα φέρει γάλα στο παιδί του; Πώς γυρίζει στο σπίτι αν δεν έχει βρει μια δουλειά; Μήπως δεν ψάχνουν; Μήπως δεν έχουν ανάγκη;
Μπορεί η σύνταξη της γιαγιάς να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα; Μήπως φτάνει για όλους τελικά; Μήπως κάποιοι βολεύονται κιόλας, για αυτό «κοιτούν στα δόντια» τη δουλειά που τους προσφέρουν; Μήπως το κάνουν εδώ και χρόνια αυτό; Το 75% των ανέργων λέει ότι ψάχνει πάνω από 12 μήνες αλλά δουλειά δεν βρίσκει . Μήπως κάποιοι είναι και λίγο «τεμπέληδες»; Μήπως «η γενιά των 700 ευρώ» έμαθε να ζει χωρίς να εργάζεται και χωρίς ευρώ; Μάλλον το δεύτερο, αφού το 37,5% των ατόμων ηλικίας 25-29 δεν βρίσκει δουλειά. Είναι εκείνοι που πριν περίπου 10 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ τους είχε «θυματοποιήσει» όταν έβγαιναν στην αγορά με πρώτο μισθό 700 ευρώ. Μήπως η λύση της «γιαγιάς» δημιουργεί άλλα προβλήματα;
3. Και εδώ «κολλάει» ο Τσακαλώτος και ο Κέινς. Αντί να βοηθά το κράτος αυτούς έχει ανάγκη, ο κύριος Τσακαλώτος λέει να τους βοηθάει η γιαγιά. Και επικαλείται και τον Κέινς που έλεγε πως πρέπει να πέσει χρήμα για να βγει η χώρα από την κρίση. Με τη διαφορά πως ο Κέινς δεν έλεγε «να πέφτει σκέτο χρήμα» από το Κράτος. Έλεγε πως πρέπει να κάνουν και καμιά δουλειά!
Ο κύριος Τσακαλώτος ήθελε να θυμίσει στην Ουάσιγκτον και στο ΔΝΤ ότι στην εποχή του μεγάλου «κραχ» και του “new deal” στην Αμερική, ο γνωστός Άγγλος οικονομολόγος και μαθηματικός John Maynard Keynes (1883 – 1946), υποστήριξε ότι η ανόρθωση μιας οικονομίας δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στον περιορισμό των δαπανών και της αμοιβής της εργασίας, αλλά πρέπει, κυρίως, να στηριχθεί στην αύξηση της κατανάλωσης που με τη σειρά της δημιουργεί ενεργές επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, αύξηση της κατανάλωσης, νέες ενεργές επενδύσεις, κ.ο.κ.
Είναι χαρακτηριστι κό ότι, για λόγους έμφασης, υποστηρίχθηκε ότι οι Κυβερνήσεις έπρεπε να πληρώνουν τους άνεργους να ανοίγουν λάκκους και να τους κλείνουν προκειμένου να δημιουργηθεί, απασχόληση, κατανάλωση και πνεύμα δημιουργικής αισιοδοξίας.
Φαίνεται πως ο Κέινς, εκτός από τα θέματα της οικονομίας, γνώριζε άριστα την αξία του Ελληνικού αποφθέγματος: «Αεργία μήτηρ πάσης κακίας» . Και άλλο «αργία», άλλο «αεργία» και άλλο «ανεργία». Αυτό γιατί το ξεχνάει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Αντί όμως να δει το πρόβλημα, ο κύριος Τσακαλώτος και ο κύριος Κατρούγκαλος θέλουν να τιμωρήσουν όσους δουλεύουν. Ακόμα χειρότερα, θέλουν να τους εξοντώσουν και να τους εξαθλιώσουν. Να τους πάρουν τα λεφτά, να τους κόψουν τη σύνταξη και, του χρόνου, να κατέβει πιο κάτω το μαχαίρι…
Και αν μείνουν άνεργοι και δεν έχουν πια «γιαγιά» να τους φροντίζει; Κανείς δεν λέει πως δεν πρέπει να μην τους βοηθήσει η Πολιτεία και η Κοινωνία. Μακάρι να μου έκοβαν από το μισθό, για να το δίνουν σε απόρους. Αλλά να κάνουν δουλειά. Να ανοίγουν λάκκους, να σκάβουν χωράφια ή, καλύτερα, να υψώνουν Παρθενώνες. Να βοηθάνε στα νοσοκομεία, να βοηθάνε κάπου τέλος πάντων.
Και ανέργους έχουμε, και πρόσφυγες έχουμε, και ανάγκες έχουμε. Ο κύριος Τσακαλώτος μόνον πώς θα φορολογήσει και πώς θα τσακωθεί με το ΔΝΤ νοιάζεται;
Α, ξέχασα, μόλις μας μειώσουν το χρέος, θα έχουμε και ανάπτυξη και δουλειές και απ’ όλα.
Μα και να διπλασιαστούν οι δουλειές, άνεργοι δεν θα υπάρχουν;
Νομίζει ότι βοηθά ο κύριος Τσακαλώτος τους ανέργους για να ζήσουν, κάνοντας τον νταή με το ΔΝΤ; Βοηθά τους ανέργους να βρουν δουλειά; Τους βοηθά να ζήσουν με αξιοπρέπεια αυτοί και τα παιδιά τους; Ή μόνον ” χαϊδεύει αυτιά” και τους εκπαιδεύει να κάθονται, αφού είναι πια καλύτερα να μη δουλέυ ουν γιατί δεν αξίζει τον κόπο να δουλεύουν και η δουλειά τιμωρείται; Σε λίγο θα γίνει ‘κατάρα” ο μισθός, όπως έγιναν τα σπίτια με τον ΕΝΦΙΑ!
Και τα λέω αυτά γιατί αν συγκρίνουμε λίγο τι γίνεται τώρα και τι γινόταν το 2014, οι κύριοι που κάνουν την «διαπραγμάτευση» λένε πως τα πάνε καλύτερα. Δηλαδή και η αύξηση του ΑΕΠ ήταν ψέμματα, και το πρωτογενές πλεόνασμα ψέμματα, και η μείωση της ανεργίας ψέμματα, και η έκδοση ομολόγου – προθάλαμος εξόδου από το Μνημόνιο- ψέμματα, και το Κοινωνικό Μέρισμα των 700 εκατ. ευρώ ψέμματα, και το επίδομα θέρμανσης ψέμματα, και ο διπλασιασμός του αφορολογήτου από τα 5.000 στα 9.550 ευρώ ψέμματα, και η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση ψέμματα…
Φτάνει το δούλεμα και κάντε και καμιά δουλειά, γιατί αλλιώς θα βγουνε και οι άνεργοι στη σύνταξη πριν δουλέψουν!
ΥΓ: και για να μη πει κανείς πως μιλώ για ανέργους “έξω από το χωρό”, από το ξεκίνημα της κρίσης και άνεργος έχω μείνει, και απλήρωτος, και έχω κλάψει και ό,τι παθαίνει πια κάθε άνθρωπος έχω πάθει. Και είναι παράσημα “στης ανάγκης τα θρανία να μαθαίνεις την κοινωνία”. Δεν την μαθαίνεις αλλιώς άλλωστε, ούτε κι αν έχεις καθηγητή τον Κέινς και τον Τσακαλώτο μαζί…