Δεν προκαλεί καμία έκπληξη πια η αγαπημένη συνήθεια των κυβερνόντων να ανακαλύπτουν συνεχώς (και δυο ή τρεις φορές την ημέρα ακόμα) «προβοκάτσιες» και εκστρατείες ψευδολογίας εις βάρους τους. Άσχετα βέβαια εάν, εννιά φορές στις δέκα, οι πληροφορίες που διαψεύδονται, τελικώς επιβεβαώνονται –ποιος θα θυμάται την αλήθεια άλλωστε και τι λέγαμε κάποτε;…
Αλλά έχει τεράστια διαφορά να κατηγορούν άλλους και για δικά τους λάθη. Ειδικά όταν αυτά γίνονται στους νόμους που αυτοί γράφουν και αυτοί ψηφίζουν –και όχι πάντως οι δημοσιογράφοι.
Τελευταίο παράδειγμα –και αφορμή του εν λόγω άρθρου- η διάθεση του υπουργείου Οικονομικών να κάνει bullying στους δημοσιογράφους για την διάταξη του πολυνομοσχεδίου που ερμηνεύτηκε αρχικά πως βάζει φόρο και στα διατηρητέα κτίρια 100 ή 200 χρόνων.
Χωρίς καμία “αντιπολιτευτική” διάθεση, θέλω να δώσω μία συμβουλή στους κυβερνώντες: να μάθουν να γράφουν σωστά τους νόμους. Ακόμα καλύτερα, να γράφουν σωστούς νόμους, να τους γράφουν απλά, να τους καταλαβαίνει και ο κόσμος. Αλλά επειδή αργούμε πολύ για να φτάσουμε εκεί, ας αρχίσουν τουλάχιστον να βλέπουν και να λένε την αλήθεια οι ίδοι, ώστε να μαθαίνουν κάπου-κάπου από τα λάθη τους.
Και εξηγούμαι: «στην τούρλα του Σαββάτου», μας πέταξαν ένα πολυνομοσχέδιο 68 σελίδων με 24.274 λέξεις. Και οι δημοσιογράφοι έπρεπε «μαύρα μεσάνυχτα» να το διαβάσουν, να ανατρέξουν και σε άλλους δέκα νόμους που παραπέμπουν οι διατάξεις, να το κατανοήσουν και να γράψουν (μέχρι τις 3 τα ξημερώματα) σε απλά ελληνικά τι λέει αυτό το νομοσχέδιο για τις συντάξεις, το ασφαλιστικό, τα φορολογικά κλπ κλπ κλπ.
Και δείτε τι συμβαίνει τότε:
1.Διαβάζει κανείς στο νομοσχέδιο (στο άρθρο 2) την εξής φράση:
” Οι διατάξεις της περίπτωσης γ΄ της υποπαραγράφου Δ3 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του ν.4336/2015 (Α΄ 94) ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2015″.
2.Ψάχνει, βρίσκει κατεβάζει τον ν.4336 του 2015 (100 σελίδες και 40.000 λέξεις ΜΟΝΟΝ το άρθρο 2) για να δει τι θέλει να πει ο ποιητής. Αν και ψηφίστηκε παραμονή δεκαπενταύγουστου και τον διαβάζαμε αντί να είμαστε διακοπές, δεν μπορεί να θυμάσαι κιόλας τι έλεγε η συγκεκριμένη υπο-υποπαράγραφος. Και διαβάζεις εκεί την περίπτωση γ΄:
«γ. Τα δύο τελευταία εδάφια της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4223/2013 καταργούνται».
3. Άντε τώρα να βρει τι λένε τα τελευταία εδάφια της παρ. 2 του άρθρου 5. Βρίσκει τον ν.4223 του 2013 (άλλες 40.000 λέξεις όλος ο νόμος αυτός), βρίσκει και τα τελευταία δύο εδάφια που λένε:
«Στη συνολική αξία των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 κατά το προηγούμενο εδάφιο δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί των γηπέδων εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού σύμφωνα με την παράγραφο Β.2 του παρόντος. Στη συνολική αξία του πρώτου εδαφίου δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί των κτιρίων που είναι προγενέστερα των εκάστοτε τελευταίων εκατό (100) ετών και τα οποία, έχουν χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή ως έργα τέχνης, καθώς και των τυχόν αναλογούντων σε αυτά ποσοστών των επί των γηπέδων ή οικοπέδων στα οποία βρίσκονται”.
4.Αφού αυτά είναι τα τελευταία εδάφια, γράφει και ο δημοσιογράφος που «κουτουλάει» από τη νύστα το ρεπορτάζ και λέει πως αυτές είναι οι καταργούμενες εξαιρέσεις και άρα πλέον θα πληρώνουν ΕΝΦΙΑ και τα εκτός σχεδίου και τα διατηρητέα κτίρια.
5.Κάπως χαιρέκακα το πρωί της Κυριακής, άνθρωποι του υπουργείου Οικονομικών παίρνουν τηλέφωνο τους δημοσιογράφους και τους λένε: «την πάτησες, δεν ισχύει αυτό που γράφεις». Και σου λένε «ψάξε βρες τον νόμο 4316 του 2014 για να δεις ότι παραμονή Χριστουγέννων του 2014 (επί Σαμαρά) προστέθηκαν άλλα δυο εδάφια στις εξαιρέσεις από τον ΕΝΦΙΑ, έγιναν αυτά τα τελευταία εδάφια και αυτά είναι που καταργούνται».
6.Με την τσίμπλα στο μάτι ψάχνει ο ξενύχτης δημοσιογράφος να βρει τι έκανε λάθος, για να αποκαταστήσει την αλήθεια. Βρίσκει τον νόμο 4316 (άλλες 100 σελίδες, 37.000 λέξεις, 128 άρθρα και το πρώτο να επιγράφεται «Ίδρυση Παρατηρητηρίου Άνοιας – ALZHEIMER»). Καταφέρνει και βρίσκει όμως μία διάταξη που, όντως, λέει:
«Άρθρο 126.
Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του ν. 4223/2013 (Α’ 287) προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Επίσης στη συνολική αξία του πρώτου εδαφίου δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί των ξενοδοχειακών κτιρίων του άρθρου 8 της 1129485/479/Γ0013 ΠΟΛ/1996 (Β’ 1152) απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, τα οποία ιδιοχρησιμοποιούνται από ξενοδοχειακές ατομικές επιχειρήσεις, καθώς και η αξία των δικαιωμάτων επί των ενοικιαζόμενων επιπλωμένων δωματίων/ διαμερισμάτων, εφόσον διαθέτουν σχετικό Ειδικό Σήμα Λειτουργίας (Ε.Σ.Λ.) από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Τουρισμού, τα οποία ιδιοχρησιμοποιούνται από ξενοδοχειακές ατομικές επιχειρήσεις. Δεν περιλαμβάνονται στη ρύθμιση του προηγούμενου εδαφίου οι τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις (βίλες), οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες και τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα.»
7. Ωραία λοιπόν… “Μας την είπε” το υπουργείο Οικονομικών που δεν θυμόμασταν ότι στον νόμο 4223 του 2013, προστέθηκαν το 2014 με άλλο νόμο (τον 4316) ακόμη δύο εδάφια για τα τουριστικά και ενοικιαζόμενα καταλύματα. Αλλά αυτά ΔΕΝ υπήρχαν στον νόμο του 2013, προστέθηκαν μετά. Το λάθος λοιπόν δεν είναι ούτε του δημοσιογράφου, ούτε αυτών που γράψανε το πολυνομοσχέδιο που συζητείται σήμερα στη Βουλή, ούτε αυτών που γράψανε τον νόμο του 2013, ούτε αυτών που γράψανε το νόμο του 2014, αλλά αυτών που γράψανε τον νόμο 4336 τον Αύγουστο του 2015 (μήπως να κατηγορήσουμε τους Γάλλους τεχνοκράτες που μας το γράψανε;).
Τι λάθος έκαναν λοιπόν αυτοί; Αντί για γράψουν «Τα δύο τελευταία εδάφια της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4223/2013 καταργούνται», έπρεπε να γράψουν «Τα δύο τελευταία εδάφια της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4223/2013, όπως αυτός τροποιήθηκε (ή συμπληρώθηκε ή ισχύει) με το άρθρο 126 του ν. 4316/2014 κλπ, καταργούνται».
Αυτό κάνει ΠΑΝΤΑ ο νομοθέτης, σε αυτήν τη δύσμοιρη χώρα που της έλαχε να καταντήσει απέραντο χαρτοβασίλειο, με νόμους που δεν διαβάζονται και δεν εφαρμόζονται. Όταν εννοεί ότι αλλάζει κάτι, παραπέμπει σε αυτό ακριβώς που αλλάζει.
Οι «νέοι» νομοθέτες όμως (ή οι Γάλλοι;) άλλα εννοούν, άλλα λένε, και έτσι γράφουν και τους νόμους.
Για την ιστορία, ο δημοσιογράφος (εν προκειμένω εγώ) έκανε τον κόπο και πρόσθεσε στο ρεπορτάζ, για την σωστή ενημέρωση του κόσμου, ότι πηγές του υπουργείου Οικονομικών διευκρίνιζαν πως τα τουριστικά καταλύματα θα πληρώσουν ΕΝΦΙΑ και όχι τα διατηρητέα ή τα εκτός σχεδίου. Με την προσθήκη όμως πως στο υπουργείο έλεγαν ότι θα γράψουν σωστά την διάταξη, όταν τελειώσει η δημόσια διαβούλευση και πριν πάει για ψήφιση στη Βουλή.
Οι του υπουργείου Οικονομικών όμως επιμένουν να ανακαλύπτουν εχθρούς που δεν έχουν, να στοχοποιούν τους δημοσιογράφους που ξεμεροβραδιάζονται για να ενημερώσουν έγκαιρα και σωστά τον κόσμο, και να λένε πως αυτά είναι «ψέματα».
Αντιθέτως, δεν διόρθωσαν νομοτεχνικά το νόμο, προσθέτοντας τη φράση «όπως ισχύει» ή «όπως συμπληρώθηκε» ή «όπως τροποποιήθηκε» κλπ κλπ, που λείπει από τον νόμο 4336 του καλοκαιριού.
Άντε μετά να πεις στον κόσμο να εφαρμόζει το νόμο ή «άγνοια νόμου δεν συγχωρείται», όταν κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι ισχύει, τι δικαιώματα ή τι υποχρεώσεις έχει.
Άντε μετά να πεις και σε ένα νέο άνθρωπο που σε ρωτά αν αξίζει να γίνει δημοσιογράφος, ότι «ναι, προχώρα εσύ, θα φας τα νιάτα σου μέσα στη λάσπη και την απαξία, θα ξημεροβραδιάζεσαι μεν για τα λάθη και τις ασχήμιες των άλλων, αλλά δεν πειράζει που όλοι θα στις φορτώνουν μετά εσένα, θα σου αρκεί η εκτίμηση του κόσμου που θα καταλάβει πως εσύ προσπαθείς». Ποιος θα καταλάβει όταν όλα είναι μπάχαλο και το ψέμα περισσεύει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας;
ΥΓ: Άσχετο ίσως, αλλά κρίνω χρήσιμο με την ευκαιρία να παραθέσω εδώ χωρίς κανένα άλλο σχόλιο και όλες τις διατάξεις του υπουργείου Εργασίας που «στον πυρετό του σαββατόβραδου» μπήκαν και αυτές στο περιβόητο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα. Μόνο και μόνο για να δείξω πως πίσω από τις 40.000 λέξεις και τους πολλές δεκάδες νόμους, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει (εκτός μόνον αν έχει ειδικό ενδιαφέρον για να το ψάξει ή αν είναι δημοσογράφος που πρέπει να τα ψάχνει όλα ή όσα μπορεί και προλαβαίνει) ότι αφορούν τις αυξήσεις στις εισφορές στο ΤΕΒΕ και άλλες διατάξεις που «καίνε» τους μικρομεσαίους βιοπαλαιστές, την ώρα που η κυβέρνηση κάνει θέμα τον «πόλεμο» που της γίνεται ή ξεσπούν αντιδράσεις για τα φορολογικά μόνον θέματα, τα ενοίκια κλπ.
Οι διατάξεις αυτές διατυπώνονται «λακωνικά» (για να απευθύνονται τελικά σε …λαγωνικά) και όποιος έφτασε να διαβάζει έως και εδώ ακόμη, μάλλον θα καταλάβει αυτά που οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν θέλουνε να μάθει και να ξέρει:
«ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
1.Η πρώτη περίοδος της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 3863/2010 (Α΄ 115), όπως ισχύει, τροποποιείται ως ακολούθως:
«1. Όσοι έχουν υπαχθεί για πρώτη φορά στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο έως και 31.12.2010 και η συνταξιοδότησή τους λόγω γήρατος ή αναπηρίας αρχίζει από 1.9.2015 δικαιούνται:»
2. Oι διατάξεις των άρθρων 21, 28, 31, 39, 75 και 76 του ν.4331/2015 (Α΄69) καταργούνται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος τους (2.7.2015).
3. Οι διατάξεις των άρθρων 24 και των παρ. 1 έως 3 του άρθρου 38 του ν.4331/2015 (Α΄69) καταργούνται από την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος νόμου.
4. Το εδάφιο β΄ της περίπτωσης α΄ της παρ. 13 του άρθρου 44 του Ν.3986/2011 (Α΄ 152) καταργείται από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου.
5. Η περίπτωση θ΄ της παρ. 13 του άρθρου 44 του Ν.3986/2011 (Α΄ 152) τροποποιείται ως εξής:
«Μετά την 1.09.2015 τα ποσά της Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων μεταφέρονται στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) και αποτελούν έσοδό του.»