Προγραμματικών δηλώσεων το ανάγνωσμα, τέλος. Δύο συμπεράσματα κρατάω:
1ον: Πρόγραμμα και ισοδύναμα, γιοκ! Έλλειψη οραμάτων, απουσία επιχειρημάτων, μόνος υπέρτατος στόχος που μας απέμεινε πλέον το χρέος –που προς το παρόν αυξάνεται αλματωδώς αντί να μειώνεται και ενώ οι ξένοι μας «τηγανίζουν» μέχρι να ξεχάσουμε το «κούρεμα» και να δεχτούμε σκέτη επιμήκυνση με μείωση επιτοκίων που μας την υποσχέθηκαν ήδη εδώ και καιρό.
2ον: Τρεις «σοβαρούς» καθηγητές οικονομικών σχολών είχε ο ΣΥΡΙΖΑ για να τους βάλει υπουργούς, αλλά με τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους, αποδεικνύουν καθημερινά πλέον ότι είναι άσχετοι και επικίνδυνοι. Είτε κάνουν τους ανήξερους, είτε λένε ό,τι θέλουν και όποιον πάρει ο χάρος, είτε από σκοπιμότητα, είτε από ανεπάρκεια.
Περίπτωση 1η : Γιώργος Χουλιαράκης.
Το άγνωστο πρόσωπο των πολύμηνων διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, στο πλάι (ή κόντρα) στον Γιάνη Βαρουφάκη και στον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Δεν τον ήξερε κανείς, δεν τον ψήφισε κανείς, αλλά τον γνώρισε η Άγκελα Μέρκελ έξι μήνες πριν συστηθεί στους Έλληνες σαν αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών στη νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Ήρθε από τα πανεπιστήμια του Μάντσεστερ αλλά ζει κρυπτόμενος στην Ελλάδα, ενώ υποτίθεται πως διαπραγματεύεται για τις τύχες της. Κρυβόταν πίσω-πίσω για να μη φανεί, ακόμα και στην οικογενειακή φωτογραφία από την ορκωμοσία της κυβέρνησης.
Στην ολιγόλεπτη ομιλία που εκφώνησε, δεν είπε τίποτα παραπάνω από όσα γενικόλογα είχε πει και ο πρωθυπουργός. Άρα δεν μας έκανε σοφότερους. Στο παρασκήνιο, ακούγονται πολλά για τον χαρακτήρα και το ρόλο του, αλλά δεν δίνω τόση σημασία, όσο στο πώς συμπεριφέρεται σαν απλός, «νέος» και μορφωμένος άνθρωπος που έχει ζήσει πολλά «17ωρα» διαπραγματεύσεων με την Τρόικα.
Βγάλτε εσείς συμπέρασμα, αν βρισκόσαταν εκεί από μια σκοπιά: οι δημοσιογράφοι έχουν δίπλα τους τον υπουργό, λίγη ώρα πριν μιλήσει στη Βουλή. Ρωτάνε αυτόν, που ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στη χώρα –αφού αυτός τα συμφώνησε και τα χειρίζεται- «ποια είναι τα προαπαιτούμενα μέτρα που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση πριν επιστρέψει η Τρόικα στην Αθήνα». Και τι απάντηση έδωσε; «Δεν θυμάμαι πόσα είναι και ποια είναι»!
Αυτό θα εκστόμιζε άραγε αν απαντούσε σε μια γριούλα που θα τον ρωτούσε στο δρόμο –αν τον ήξερε στη φάτσα- γιατί της κόβουν ξανά τη σύνταξη;
Η αλήθεια είναι ότι ο κύριος Χουλιαράκης εδώ και οκτώ μήνες είναι ανύπαρκτος στην Ελλάδα. Μονίμως «διαπραγματεύεται», αλλά ούτε μία φορά ποτέ δεν απάντησε σε καμία ερώτηση που του ετέθη «δια ζώσης». Δεν απαντάει ποτέ, ούτε στο τηλέφωνο –”ούτε στον πρωθυπουργό που τον ψάχνει” λένε κάποιοι και από το Μέγαρο Μαξίμου!
Αλλά δεν γίνεται να το παίζει ανήξερος και να σε κοιτά μυστήρια, όταν από την περασμένη Παρασκευή, όλος ο πλανήτης ξέρει και μιλά για τη λίστα με τα 48 προαπαιτούμενα του Euroworking Group, που διέρρευσε στα διεθνή πρακτορεία!
Επισήμως, η κυβέρνηση ακόμα δεν επιβεβαίωσε αν ισχύει καν. Δεν θα τα επιβεβαιώσει ΠΟΤΕ! Αρνείται να μιλήσει, αρνείται να πει τι ισχύει και τι όχι, ακόμα και τώρα που έφυγε η «ασάφεια» Βαρουφάκη.
Αλλά από ποιον να μάθει άραγε κανείς στην Ελλάδα τι «ισχύει», όταν έχει δίπλα του τον «νούμερο ένα» αρμόδιο και αυτός δηλώνει… ότι πάσχει από αμνησία; Ή δεν ξέρει; Ή περιμένει τους ξένους να του πουν τι θα γίνει και τι να πράξει; Ή φοβάται και για ένα απλό διαδικαστικό ζήτημα –ούτε καν κάποια επτασφράγιστο μυστικό- κάνει τον άσχετο; Έτσι κάνει άραγε την «περήφανη διαπραγμάτευση» και με τους ξένους;
Ακόμα και αν ήθελε να προσβάλει τους δημοσιογράφους επειδή –κρίνοντας εξ ιδιών ίσως- τους θεωρεί συλλήβδην «γίδια», «μίσθαρνα όργανα» και …εχθρούς του λαού, η στάση του δείχνει και την ανεπάρκειά του. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, για παράδειγμα, ήξερε πώς να προσβάλει διαρκώς όλους και για όλα, αλλά αυτός μάλλον αδικεί τον εαυτό του -και τον λαό που υπηρετεί- αν δεν καταφέρνει να σταθεί ή κρύβεται από όποιους και από ό,τι φοβάται να αντιμετωπίσει –και από την ίδια την αλήθεια.
Περίπτωση 2η : Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Ευγενής κατά τα άλλα, από τους καλύτερους καθηγητές στα ελληνική Πανεπιστήμια. Πλην όμως, πολιτικός. Μίλησε στη Βουλή. Και τι δεν είπε για την Οικονομία. Αλλά δεν είπε ούτε έναν αριθμό! Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
Δεν λέω να αρχίσει να αραδιάζει ακαταλαβίστικα νούμερα (σσ: από την ίδια στήλη επέκρινα τον Παπαδήμο και μετά τον Στουρνάρα γιατί στις δικές τους προγραμματικές δηλώσεις έκαναν σαν να διάβαζαν τον προϋπολογισμό, αντί για μιλήσουν σαν ηγεσία του τόπου που θέλει να δώσει όραμα και να πάει τη χώρα μπροστά). Αλλά δεν είναι δυνατόν, ως ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, όταν μάλιστα κατέθεσε νέο προϋπολογισμό πριν κάνει τις προγραμματικές δηλώσεις του, να αποφεύγει να πει συγκεκριμένα στοιχεία και νούμερα.
Τι επέλεξε να κάνει όμως –και ποιον «τιμά» άραγε η στάση του; Μίλησε σαν να μοιράζει «καθρεφτάκια» σε ιθαγενείς: «θα πονέσετε, το ξέρουμε, αλλά θα βρείτε σε εμάς έναν ώμο και ένα μαντήλι να κλάψετε» σαν να μας είπε μιλώντας στη Βουλή.
Μας είπε δηλαδή ότι ήταν ανάγκη να πάρουμε τα μέτρα, αλλά δεν μας είπε αν θα πιάσουν τόπο, αν αξίζει να τα πάρουμε, αν θα εφαρμοστούν, ποια και πότε. Φλου πράγματα… Μα δεν σκέφτεται ότι μπορεί να υπάρχουν και νοήμονες που κάθονται –ή αναγκάζονται- να τον ακούσουν τι λέει;
Για να ξέρουν όλοι, να τι βρήκε να πει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για το δικό του Μνημόνιο και τα μέτρα που μας επέβαλε:
– για τις συντάξεις:
«Κόψαμε τον Αύγουστο τις πρόωρες συντάξεις; Τις κόψαμε. Αυτό το γεγονός, δημιουργεί πρόβλημα σε κάποιον που γίνεται άνεργος 57 χρονών και είναι πολύ δύσκολο να βρει πάλι δουλειά; Ναι, δημιουργεί. Όμως, δεν μπορεί το συνταξιοδοτικό σύστημα να απαντήσει στο πρόβλημα της ανεργίας ή το πρόβλημα ότι δεν έχουμε καλή ασφάλιση για τους άνεργους. Άρα, πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, όχι όμως μέσα από το συνταξιοδοτικό».
Με άλλα λόγια, ο συνταξιούχος των 57 ετών θα πρέπει να επιβιώσει περιμένοντας την κυβέρνηση να λύσει το πρόβλημα, για να έχει δουλειά στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του μέχρι τα 67 (με τα σημερινά δεδομένα). Όσο για το «εγγυημένο εισόδημα» που οι άλλες κυβερνήσεις ετοίμαζαν μαζί με τα τόσα κακά μνημονιακά μέτρα, ούτε κουβέντα. «Πάρε 240 ευρώ (ή ό,τι να’ναι) μετά από 20 χρόνια, ξέχνα τα 487 και το ΕΚΑΣ, και ζήσε με τη σύνταξη ή τράβα να βρεις ξανά τη δουλειά που άφησες» του λέει.
– για τα νησιά του Αιγαίου:
«Είναι πρόβλημα ότι σε κάποια πλούσια νησιά μειώθηκε η έκπτωση του ΦΠΑ; Ναι είναι πρόβλημα, γιατί υπάρχει φτωχός κόσμος και σε πλούσια νησιά. Όμως, δεν μπορεί το φορολογικό σύστημα να απαντήσει σε αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να υπάρχει μια νησιωτική πολιτική».
Με άλλα λόγια, το ισοδύναμο για την αύξηση του ΦΠΑ θα είναι η νέα νησιωτική πολιτική που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση τον Οκτώβριο στους θεσμούς.
– για τους αγρότες:
«Δημιουργούμε πρόβλημα σε πάρα πολλούς αγρότες επειδή αυξάνονται οι φόροι στους αγρότες; Δημιουργούμε πολλά προβλήματα. Όμως, πάλι αυτά δεν μπορού ννα λυθούν μέσα από το φορολογικό σύστημα, αλλά μέσα από ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα στοχευμένο στους αγρότες. Και αυτό το πρόγραμμα θα το παρουσιάσουμε στους θεσμούς τον Οκτώβρη».
– για τις εργασιακές σχέσεις, τα 751 ευρώ και την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων:
«Χρειάζεται μια πολύ μεγάλη πολιτική καμπάνια και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μία από τις επιτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι είναι πάρα πολλοί πια αυτοί που ακούνε τη φωνή μας. Είναι πολλοί οι Ευρωπαίοι, πολλά τα συνδικάτα, πολλά τα κοινωνικά κινήματα που τους ενδιαφέρει να επιστρέψουν στην Ελλάδα οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, γιατί ξέρουν ότι εάν δεν πετύχουν εδώ, θα υπάρχει μια διολίσθηση και στις δικές τους χώρες».
Άρα το προβλημα θα λυθεί με την πίεση των συνδικάτων και των κινημάτων σε άλλες χώρες, υπέρ της δικής μας. Κάτι που μένει να φανεί αν θα σταθεί ικανό για να σώσει τη χώρα στην νέα κρίσιμη φάση που έχει εισέλθει…
Περίπτωση 3η (αλλά όχι τελευταία): Γιώργος Σταθάκης.
Μέχρι και ….δικό του ορισμό για την Ανάπτυξη μάς έδωσε! Για να πείσει ότι έρχονται καλύτερες μέρες, «βάφτισε» την ύφεση, Ανάπτυξη! Και το χειρότερο; Δεν είδα κανέναν από τους 298 βουλευτές που ήταν στην αίθουσα και τον άκουγαν, να αντιδράσει ή να τον διακόψει και να του πει «αυτά μαθαίνεις στους φοιτητές σου»;
Για την ιστορία της οικονομικής επιστήμης, ο κύριος Σταθάκης στη Βουλή περιέγραψε την επιβράδυνση της ύφεσης, σαν …θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Αν δηλαδή η χώρα πέφτει σε μια χρονιά 3 ορόφους αλλά την επόμενη πέσει μόλις δύο (ακόμη και αν αυτό συνέβη γιατί «έσκασε» στο έδαφος και δεν πάει παρακάτω) ο κύριος Σταθάκης λέει πως … ανέβηκε κατά έναν όροφο!!!
Ελπίζω να ήθελε απλά να κοροϊδέψει και να περιγελάσει τους παριστάμενους ή όσους τον έβλεπαν από την τηλεόραση -αλλιώς θα πω ότι είναι άσχετος και επικίνδυνος.
Αφού βρίσκει όμως και τα κάνει, ας το κάνει. Ποιος θα τον εμποδίσει; Αν νοιώθει ότι είναι καθεστώς και κανείς δεν κουνιέται, ποιος θα του αλλάξει μυαλά; Η ΝΔ που ψάχνει για αρχηγό; Αυτοί που τον επέλεξαν για να πουλάει μαγκιές αδιακρίτως «δεξιά και αριστερά»;
Το κακό είναι ότι τέτοια λέει και όταν μιλά σε ξένους επενδυτές (τον είχε μαζί του στις ΗΠΑ και ο πρωθυπουργός κύριος Αλέξης Τσίπρας πριν λίγες μέρες). Καταλαβαίνω έτσι πράγματι, γιατί μου λένε πως τραβάνε τα μαλλιά τους όσοι τον ακούνε να μιλά στο εξωτερικό. Αν όμως οι εκπρόσωποι του Έθνους δεν αντέδρασαν, ενώ συνήθως κόπτονται και πλακώνονται για ψύλλου πήδημα (αν και δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδάρων άχυρα), μάλλον αποδεικνύεται πώς οι λαοί έχουν πάντα τους ηγέτες που τους αξίζουν. Να τους χαιρόμαστε και να προσέχουμε μην μας πάθουν τίποτε…
ΥΓ: Για τον ερευνητή του μέλλοντος που θα ψάξει τι ακριβώς δήλωσε ο κύριος Σταθάκης, τον απαλλάσσω από κάθε κόπο, παραθέτοντας το σχετικό απόσπασμα που συνοψίζει την θεωρία του:
«Τα στοιχεία είναι σαφή: προβλέπεται 2,5% ύφεση φέτος και 1% του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι η οικονομία γυρίζει σε ανάπτυξη κάποια στιγμή, αφού η ύφεση μειώνεται. Απλά μαθηματικά είναι».
Προφανώς με την τόση σιγουριά που τα λέει, πρέπει όσοι τον ακούμε να ντραπούμε να ρωτήσουμε «μα τι λέει τώρα»; «Απλά μαθηματικά είναι» άλλωστε και, άρα, πρέπει και στην Στατιστική Υπηρεσία να καταργήσουν τον κανόνα ότι απαιτούνται δύο συνεχόμενα τρίμηνα με το ίδιο πρόσημο (θετικό ή αρνητικό), για να μιλάμε είτε για ανάπτυξη είτε για ύφεση.
Αλλά και έστω ακόμα ότι απλώς για ένα και μόνο τρίμηνο (σε σχέση με το προηγούμενο) πρόκειται να δούμε θετικό πρόσημο στην οικονομία. Αυτό είναι μια πρόβλεψη-προφητεία, που μπορεί να την κάνει κάποιος (υπουργός είναι, ότ,ι θέλει λέει) αλλά δεν είναι «απλά μαθηματικά» -και το «σταθάκειο θεώρημα» δεν έχει μπορεί να αποδεικτική ισχύ ούτε για τους οπαδούς του.
Πχ μπορεί το 2016 να έχει μεν μία μείωση της ύφεσης, με πρώτη που ξεκινά από 1,5% στο α΄τρίμηνο και συνεχίζεται με -1,2% στο δεύτερο, -1% στο τρίτο και -0,3% στο τέταρτο –και αυτό να βγάζει πάλι ύφεση 1% χωρίς να υπάρχει πουθενά θετικό πρόσημο.
Από πουθενά δεν προκύπτει «με απλά μαθηματικά» ότι θα έχει γυρίσει σε άνοδο κάποιο τρίμηνο, είτε σε απόλυτους αριθμούς, είτε ως ποσοστό. Με το «μείον» μπροστά, το ΑΕΠ πέφτει όλο και πιο κάτω, δεν αυξάνεται μαθηματικά ούτε καν αν «φρενάρει» προς στιγμήν πέφτοντας σε …τέντες και ομπρέλες όπως πχ τον τουρισμό το καλοκαίρι, το πακέτο Γιούνκερ όπου αυτό έρθει, τα λεφτά του ΕΣΠΑ που θα αρχίσουν να έρχονται, τις ξένες επενδύσεις που θα ρέουν ξανά σαν ποτάμι στη χώρα κλπ.
Με αυτά και με εκείνα άλλωστε το ΑΕΠ της χώρας κατρακύλησε φέτος στα 174 δισ. αντί στα 181 που υπολογιζόταν πως θα έφτανε, αν δεν μεσολαβούσε το «ροντέο» της διαπραγμάτευσης ΣΥΡΙΖΑ. Τα νούμερα αυτά και το τι έγινε τα λέει στη σελίδα 20 το ίδιο το προσχέδιο του προϋπολγοισμού που το κατέθεσαν μεν στη Βουλή οι κ.κ. Τσακαλώτος-Χουλιαράκης, αλλά δεν βρήκαν να πουν κουβέντα επ’αυτού.
Για αυτά τα 11 δισ. πάντως που τα έχασαν η οικονομία, οι επιχειρήσεις και η κοινωνία, ο κύριος Σταθάκης θέλει να νοιώθουμε και «ευτυχείς», επειδή έτσι πετύχαμε να μην έχουμε καθόλου πρωτογενές πλεόνασμα για φέτος, ώστε να μη πληρώσουμε τα μέτρα λιτότητας 6 δισ. ευρώ που προβλέπονταν για φέτος.