Μετά από δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τολμώ να πω πως οι σκεπτόμενοι στη χώρα μας είναι πια μειονότητα χωρίς δικαιώματα. Μειοψηφία ήταν και πριν βέβαια, για αυτό και παλαιότερα (με όλες τις κυβερνήσεις) συχνά οι αναγνώστες με εγκαλούσαν να μην «μαλώνω» τους πολίτες (ή τους …«πελάτες» κατά την άποψη ορισμένων) για ό,τι παραίνουν, αλλά μόνον την εκάστοτε κυβέρνηση και το «σύστημα» που φταίει πάντα.
Αντιθέτως επί ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συνεχίζω να «μαλώνω» (με αγάπη) τους συμπολίτες μου, τώρα θα πω και ένα μεγάλο «μπράβο» στην Κυβέρνηση!
Δεν φοβάμαι να πω το μπράβο, τώρα που δεν τους το λέει κανείς. Δεν χρωστάω σε κανέναν, για αυτό θέλω να αποδίδω σε όλους πάντα ό,τι διαπιστώνω πως τους αξίζει.
Ξεκινώ βέβαια και από τη βάση ότι δεν με πειράζει τόσο αν είναι κακή ή και απάνθρωπη μια Κυβέρνηση –το τι πιστεύω για αυτήν ή την άλλη το έχω ήδη γράψει σε προηγούμενα άρθρα. Δεν έγινε από μόνη της Κυβέρνηση άλλωστε. Ο λαός την έκανε. Μια δράκα άνθρωπων που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι, δεν με τρομάζει κι αν ακόμα τύχει να γίνει “Εξουσία”. Η Δημοκρατία δίνει διέξοδο σε τέτοια προβλήματα.
Με τρομάζει όμως όταν διαπιστώνω πως η κακία και η απανθρωπιά έχει «ποτίσει» την κοινωνία γύρω μου. Ή και η βλακεία, που είναι μεταδοτική. Να θεωρείς σωστό μόνον ό,τι είναι συμφέρον για την τσέπη και την κοιλιά σου. Τότε απελπίζομαι και, ναι, ομολογώ πως είμαι τρομοκρατημένος από αυτό που ζω 20 ώρες την ημέρα κινούμενος μέσα στον κόσμο, στο δρόμο, στις υπηρεσίες, στην αγορά, παντού… Τότε λέω πως, ναι, και στη Δημοκρατία υπάρχουν αδιέξοδα.
Αλλά διαπιστώνω πως ίσως και αυτό ακόμα μπορεί να αλλάξει. Για αυτό και αξίζει να πω ένα «μπράβο» στην κυβέρνησή μας και ειδικά στην κυρία Θεανώ Φωτίου.
Δεν της το χρωστάω –μάλλον εκείνη μας χρωστάει μια συγγνώμη και ένα ευχαριστώ τουλάχιστον πχ για τα ρεπορτάζ για τα ορφανά και εγκατελλειμένα που θα τους έκοβε «κατά λάθος» τα 45 ευρώ το μήνα και ίσως πήγαινε και φυλακή όπως η ίδια είπε μετά– αλλά οφείλω να πω πως τώρα δίνει σε όλους μας ένα μεγάλο μάθημα: Δεν αξίζουμε όλοι τα 200 ευρώ του ΚΕΑ που θα δώσει η κυβέρνηση!
Η απόφαση για το ΚΕΑ είναι βασικά έργο της κυρίας Θεανώς Φωτίου. Και ας κότσαραν την υπογραφή τους από κάτω και μισή ντουζίνα άλλοι υπουργοί (Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου κλπ κλπ).
Για να δώσει λοιπόν τα (έως και) 200 ευρώ για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, η κυρίας Θεανώ Φωτίου έθεσε και έναν πολύ-πολύ σωστό όρο: Αν στην οικογένεια που ωφελείται το επίδομα υπάρχει παιδί, να πηγαίνει αυτό στο σχολείο, να βγάλει το δημοτικό τουλάχιστον, με σκοπό να γίνει καλός και χρήσιμος στον εαυτό του και στους άλλους, στο κοινωνικό σύνολο δηλαδή.
Αλλά και αν είναι ενήλικος (έως 45 ετών) και δεν έχει βγάλει ακόμα το δημοτικό, να πάει τώρα να μάθει γράμματα, σε σχολείο 2ης ευκαιρίας. Αν δεν βγάλει το σχολειό, λεφτά δεν παίρνει. Κανένας αγράμματος (έως 45) δεν θα παίρνει 200 ευρώ.
Επιτέλους! Ιδού ένα σωστό κριτήριο. Μπράβο σε αυτόν που το σκέφτηκε: και να πεινάει ο άλλος, να πάει να μάθει γράμματα πρώτα, όχι μόνο να πεινάει..
Μη τρομάζετε κυρία Φωτίου, δεν ειρωνεύομαι. Εγώ για χρόνια νόμιζα ότι η φοίτηση στο δημοτικό ήταν υποχρεωτική δια νόμου στη χώρα μου. Προφανώς δεν ήταν. Τώρα εξηγούνται πολλά που δεν καταλάβαινα.
Και ευτυχώς ήρθατε εσείς να το διορθώσετε. Αποδεικνύετε έτσι ότι και οι άλλοι ήταν άχρηστοι, μόνον νόμους βγάζανε, δεν τους τηρούσαν όμως. Για αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Ίσως αυτό φταίει και που κάποιοι υπουργοί –ο κύριος Σαντορινιός για παράδειγμα- έβγαλε “Παρασκευή και 13”μια ανακοίνωση που έλεγε ότι (θαυμάστε στα εισαγωγικά τις λέξεις που επιλέγει):
«Σημαντική ελάφρυνση για τους νησιώτες» κρύβει η απόφαση Παπανάτσιου για το πλαστικό χρήμα. «Μετά από συντονισμένες παρεμβάσεις», «στενή συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών» και άλλα πομπώδη, η «φανφάρα» του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής τόνιζε ότι …«για πρώτη φορά» θα μετράνε στο αφορολόγητο και οι δαπάνες για ακτοπλοϊκά εισιτήρια, που επιβαρύνουν τους νησιώτες. «Ποτέ πριν ξανά Κυβέρνηση» δεν έλαβε υπόψην της την «νησιωτικότητα», τις ιδιαίτερες δυσκολίες δηλαδή που αντιμετωπίζουν οι νησιώτες της χώρας, κατέληγε.
Για ποια «σημαντική ελάφρυνση» όμως μιλά το υπουργείο; Τι εννοεί ο ποιητής;
Τα 2.100 ευρώ έκπτωση φόρου που τα είχαν όλοι, έγιναν 1.900; Επιβάρυνση δεν λέγεται αυτό;
Την έκπτωση είχαν όλοι αυτόματα χωρίς να χρειάζεται να κάνουν κάτι, ενώ τώρα θα πρέπει να μαζεύουν «χάρτινες» αποδείξεις (αν πχ είναι σε νησί κάτω των 3.100 κατοίκων και απαλλάσσονται από το πλαστικό χρήμα»); Ελάφρυνση το λες αυτό ή «καψόνι» και αγγαρεία –αν πχ ανάπηροι και υπερήλικες πρέπει να τις προσκομίζουν στην ΔΟΥ Σύρου, Ρόδου ή και Παλλήνης ακόμα;
Ότι πληρώνουν από πέρυσι τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια με 50% υψηλότερο ΦΠΑ, ενώ για δεκαετίες (για λόγους «νησιωτικότητας») είχαν έκπτωση ΦΠΑ στα εισιτήρια και «στα πάντα όλα» στο νησί τους;
Να του πουν και ευχαριστώ λοιπόν οι νησιώτες, του νησιώτη υπουργού τους. Προφανώς κάποιοι απευθύνονται σε κόσμο που δεν καταλαβαίνει «γρι» τι θα πει ΦΠΑ και τι φόρος εισοδήματος. Όχι τα μυστήρια της διαπραγμάτευσης ή του σύμπαντος δεν καταλαβαίνει, όχι τις κάπως περίεργες απόψεις τους για ευρώ, δραχμές και «ραχηλιάρικα», αλλά τι φόρους πληρώνει κάθε μέρα…
Υπάρχει δηλαδή κόσμος στην Ελλάδα που δεν ξέρουν πχ ότι «2.100-1900 = 200 ευρώ» θα τα βγάλουν από την τσέπη τους για να πληρώσουνε στον κύριο Τσακαλώτο; Δεν ξέρουν τι θα πει ελάφρυνση, τι θα πει επιβάρυνση, τι θα πει ντροπή;
Προφανώς ναι, ειδικά αν δεν πήγαν καν δημοτικό –όχι βέβαια ότι ερμηνεύει τα πάντα αυτό. Παρόλα αυτά οι ίδιοι ψηφίζουν. Έχουν το δικαίωμα του «εκλέγειν» και του «εκλέγεσθαι» (απαρέμφατα είναι αυτά, δεν έγινε τυποργαφικό λάθος). Και έτσι μετά οι κυβερνήσεις πανηγυρίζουν που εκλεχτηκαν, που αλλάζει ο τόπος σελίδα κλπ κλπ.
Αλλά τι νόημα έχει μια τέτοια «περήφανη νίκη»; Τα νταούλια βέβαια τα ξέρουμε καλά, ακόμα και αν δεν πήγαμε σχολείο, ακόμα και αν ζούμε με 200 ευρώ.
Αλλά αυτό πια δεν φτάνει…
Για τα 200 ευρώ πρέπει να βγάλεις και το δημοτικό!@ Η Ιστορία ίσως γράψει πως αυτό ήταν μια τεράστια διαρθρωτική αλλαγή της κυβέρνησης της Αριστεράς στον τόπο. Γίνε καλύτερος, σπούδασε αν θες να ζεις με 200 ευρώ.
Έτσι τελικά, τα 200 ευρώ ίσως και να τα αξίζουμε. Την Δημοκρατία όμως, πότε;