Ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης υποστηρίζει ότι πρέπει να αποκτήσουν έστω και κάποια στοιχειώδη οικονομική παιδεία όλοι οι Ελληνες και ότι αυτό πρέπει να γίνει μέσω της εκπαίδευσης από τα πρώτα χρόνια του σχολείου. Εχει δίκιο. Ο οικονομικός αναλφαβητισμός επικρατεί παντού, ανεξαρτήτως κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η θυματοποίηση των ελληνικών νοικοκυριών από τις τράπεζες όταν η Τράπεζα της Ελλάδος, πιεζόμενη από τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επέτρεψε στις εμπορικές τράπεζες να δίνουν δάνεια και πιστωτικές κάρτες σε ιδιώτες. Ο τότε διοικητής της ΤτΕ, Δημήτρης Χαλικιάς, είχε καθυστερήσει την απελευθέρωση των δανείων, επισημαίνοντας ότι οι Ελληνες είναι λαός καταθετών και όχι δανειοληπτών και δεν ξέρουν να διαχειρίζονται τα χρήματά τους για να πληρώσουν δάνεια. Ελεγε ότι μόλις επιτραπεί η χορήγηση των δανείων σε ιδιώτες, οι τράπεζες θα δίνουν δάνεια σε όποιον περνάει απέξω για να βγάλουν κέρδη και θα υπερχρεώσουν τα νοικοκυριά. Σε δέκα χρόνια, έλεγε ο Χαλικιάς, τα ελληνικά νοικοκυριά θα έχουν πτωχεύσει. Αναγκάστηκε να απελευθερώσει τα δάνεια και, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε. Οι τράπεζες δάνειζαν τους πάντες, έβγαλαν τεράστια κέρδη, αλλά δέκα χρόνια αργότερα οι μεν δανειολήπτες δεν μπορούσαν να πληρώσουν και πτώχευσαν και το τραπεζικό σύστημα πνίγηκε από τα κόκκινα δάνεια. Τελικά, οι μόνοι ωφελημένοι είναι τα «κοράκια», δηλαδή τα ξένα funds που αγόρασαν κοψοχρονιά τα κόκκινα δάνεια και τώρα παίρνουν τα σπίτια των αφελών δανειοληπτών.
Παραδείγματα οικονομικού αναλφαβητισμού μπορούμε να εντοπίσουμε πολλά στις καθημερινές μας συναλλαγές. Το ερώτημα είναι αν η εκπαίδευση στα Οικονομικά, όπως προτείνει ο Χατζηδάκης, θα βοηθούσε την κατάσταση ή όχι. Και η απάντηση είναι ότι εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται και τι θα περιλαμβάνει.
Υποθέτω ότι ο λόγος για τον οποίον ο υπουργός Οικονομικών προτείνει να μάθουν Οικονομικά οι πολίτες είναι για να περιοριστούν τα αιτήματά τους για αυξήσεις κ.λπ. και για να είναι πιο δεκτικοί στις αποφάσεις λιτότητας που παίρνει, όταν χρειάζεται, το υπουργείο. Η οικονομική επιμόρφωση θα κάνει τους πολίτες πιο δεκτικούς στις εις βάρος τους αποφάσεις, θα δείχνουν δηλαδή κατανόηση αντί να αντιδρούν με τον μόνο τρόπο που έχουν σήμερα: κραυγάζοντας, διαδηλώνοντας και μαυρίζοντας στις εκλογές.
Ανεξαρτήτως πάντως του γιατί ζητά ο υπουργός να εκπαιδευτούν στα Οικονομικά οι πολίτες, η χρησιμότητα της εκπαίδευσης αυτής υπάρχει.
Αν όμως σχεδιαστεί όπως είναι σχεδιασμένα τα υπόλοιπα σχολικά μαθήματα, δεν θα προσφέρει τίποτα απολύτως. Ο σχεδιασμός των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο ελληνικό σχολείο έχει ως επίκεντρο το συμφέρον των εκπαιδευτικών και όχι των μαθητών. Με πρόφαση την παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης, φορτώνουν τα μαθήματα με υπερβολική σε όγκο ύλη, με χιλιάδες άχρηστες λεπτομέρειες, με τρομερά εξειδικευμένα θέματα, τα οποία κανονικά μόνο σε πανεπιστημιακό επίπεδο θα έπρεπε να διδάσκονται. Και καθώς το κάνουν αυτό σε όλα τα μαθήματα, ο μαθητής καλείται να παπαγαλίσει γνώσεις στα ελληνικά που μόνο ένας φιλόλογος θα έπρεπε να έχει, γνώσεις στα Μαθηματικά, που μόνο ένας μαθηματικός χρειάζεται, γνώσεις στην Ιστορία, στη Φυσική, στη Χημεία και τη Βιολογία που χρησιμεύουν μόνο σε εξειδικευμένους επιστήμονες.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αποκτούν ισχύ και χρήμα και οι μαθητές μένουν αναλφάβητοι, γράφουν greeklish, δεν έχουν τις αναγκαίες για την καθημερινότητα γνώσεις αριθμητικής και δεν θυμούνται τίποτα απολύτως απ’ όσα διδάχθηκαν δώδεκα χρόνια στο ελληνικό σχολείο. Και φυσικά δεν έχουν αναπτύξει κριτική σκέψη, αφού είναι αναγκασμένοι να παπαγαλίζουν άχρηστη ύλη, αντίθετα, έχουν χάσει τη δυνατότητά τους να σκεφτούν «out of the box», που είναι το ζητούμενο πλέον στον σύγχρονο κόσμο. Και λέω «έχουν χάσει τη δυνατότητα» διότι όλα τα παιδιά σκέφτονται έτσι πριν πάνε στο σχολείο κι εκεί αυτή η δυνατότητα τους αφαιρείται για να γίνουν «στρατιωτάκια» και πειθήνιοι υπάλληλοι.
Δίκιο λοιπόν έχει ο Χατζηδάκης που ζητάει να αποκτήσουν οικονομική παιδεία οι Ελληνες, αλλά αν αυτή ενταχθεί στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα, το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει θα είναι να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους φουκαράδες τους μαθητές και να δημιουργήσει νέα κόστη για τις οικογένειες και επιπλέον εισόδημα για τους εκπαιδευτικούς.
Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει επειγόντως και εκ βάθρων, με στόχο το όφελος των μαθητών και την προετοιμασία τους για το μέλλον και η αλλαγή πρέπει να γίνει στο σχολείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο. Δηλαδή, να αλλάξουν όλα στις τάξεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης που αφορά όλους τους Ελληνες, ώστε να έχουμε έναν επαρκώς μορφωμένο πληθυσμό. Δυστυχώς, όμως, η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση αφορά τα πανεπιστήμια, δηλαδή τους ενήλικους φοιτητές και όχι τα παιδιά, και καμία απολύτως σχέση δεν έχει με την παιδεία και την εκπαίδευση.