Πόσες φορές το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν έφερα στη σκέψη μου τον πικρό στίχο του Γιώργου Σεφέρη:
«Στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε…» (από το ποίημα Τελευταίος Σταθμός που φέρει την ένδειξηCava dei Tirreni, 5 Οκτωβρίου ’44)
«Στα σκοτεινά», λοιπόν, μια ολόκληρη χώρα … Να αναζητά μια ημερομηνία εκλογών – κάπου ανάμεσα στον Μάιο των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και τις αρχές της άνοιξης πριν καν εξαντληθεί η προωθητική για την κυβέρνηση Τσίπρα δύναμη του μπουναμά των κάθε λογής επιδομάτων και παροχών.
Μια ημερομηνία εκλογών στη βάση του αποκλειστικού κομματικού συμφέροντος των κυβερνώντων.
Την ίδια στιγμή η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος δυναμιτίζει το έτσι και αλλιώς εύθραυστο οικονομικό περιβάλλον και διαχέει τα αισθήματα της αβεβαιότητας εντός και εκτός της χώρας. Η υπονόμευση κάθε δυνατότητας οικονομικής ανασυγκρότησης στο άμεσο μέλλον μοιάζει αυτοσκοπός για την κυβέρνηση Τσίπρα και όλους όσοι συμπαρατάσσονται μαζί της.
Την ίδια στιγμή, στο εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ για τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία διαβάζουμε ότι «η μικρή αλλά σταθερή αύξηση στις δαπάνες μισθοδοσίας του κράτους συνεχίζεται»… Οι συντάκτες του δελτίου που δίνουν φωνή στην δυνάμεις της παραγωγικής Ελλάδας υποστηρίζουν μετά λόγου γνώσεως ότι «Το σημερινό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής έχει ημερομηνία λήξεως, καθώς βασίζεται στην υπερφορολόγηση της ιδιωτικής οικονομίας και στη μείωση επενδυτικών, αλλά και τρεχουσών δαπανών αναπτυξιακού χαρακτήρα. Η μείωση του αφορολογήτου μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα μείγμα μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και αύξησης των επιστροφών φόρων για οικογένειες με παιδιά. Παράλληλα, είναι απαραίτητο να υλοποιηθεί ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τομέα, με στόχο την εξοικονόμηση πόρων για τη βελτίωση των υπηρεσιών δημοσίων αγαθών που προσφέρει το κράτος στους πολίτες, περιλαμβανομένης και της αύξησης του όγκου και της αποτελεσματικότητας των δημοσίων επενδύσεων».
Αλλά, η κυβέρνηση Τσίπρα έχει κατά νου άλλες προτεραιότητες, διαφορετικές ατζέντες από τον κόσμο της παραγωγικής και δημιουργικής Ελλάδας. Στο νου της έχει την αναζήτηση της κατάλληλης για τα μικροκομματικά συμφέροντα της ημερομηνίας των εκλογών αλλά και την εξυπηρέτηση βραχυχρόνιας απόδοσης αιτημάτων κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται στο γήπεδο ενός δυνητικού κομματικού ακροατηρίου. Το μέλλον της οικονομίας και οι πολιτικές για την θωράκιση του δεν είναι η πρώτη, ούτε η βασική προτεραιότητα για τον Αλέξη Τσίπρα.