Η λίστα κρασιών στα εστιατόρια είναι μια σχετικά πρόσφατη υπόθεση. Σε μια χώρα που συνεχίζει να αποθεώνει το χύμα – το χύμα κρασί, το χύμα τσίπουρο, το χύμα λάδι- σε κάθε δυνατή ευκαιρία η λίστα των επώνυμων κρασιών ήταν πάνω κάτω μια ακριβή πολυτέλεια… μια εξαίρεση σε κάθε περίπτωση. Και όμως, την ίδια στιγμή η λίστα αποτελούσε μια ισχυρή ένδειξη ότι η Ελλάδα, για να θυμηθούμε και το πρόσφατο βιβλίο του καθηγητή Γιάννη Βούλγαρη, είναι «μια χώρα παραδόξως νεωτερική».
Ας πάμε, όμως, ένα βήμα παρακάτω. Η ύπαρξη της λίστας κρασιών με τα χρόνια έφτιαξε μια παράδοση και μια κουλτούρα γύρω από το κρασί και τους παραγωγούς του και την ίδια στιγμή διαμόρφωσε με τον τρόπο της και τους όρους εκείνους για να διευρυνθεί και να ενισχυθεί το ενδιαφέρον γύρω από το καλό, ποιοτικό κρασί δημιουργώντας μια αγορά με μέλλον και προοπτική.
Υπερβολές; Κάθε άλλο. Η λίστα κρασιού έφερε την άνθηση στην αγορά και βοήθησε ένα παραδοσιακό ελληνικό προϊόν (αμπέλι- σταφύλι- κρασί) να αποκτήσει πόντους στο ποιοτικό του μέτρημα, να ψηλώσει ακόμη περισσότερο!
Αλλά, για σκεφτείτε έστω και για λίγο – στα κλεφτά- στα εστιατόρια που μαζί με το μενού έρχεται και η λίστα του κρασιού να υπήρχε και μια λίστα λαδιού. Ναι, μια λίστα λαδιού. Και όπως για το κρασί υπάρχει ένας ειδικός που προτείνει ετικέτες ανάλογα με το μενού ή τα γούστα της παρέας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργίας να υπάρχει και ο ειδικός του λαδιού. Για σκεφτείτε τι βοήθεια θα ήταν για τους παραγωγούς του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου σε μια από τις πολλές ταυτισμένες με την ελιά και το λάδι περιοχές της χώρας μας τα εστιατόρια της τοπικής παραδοσιακής κουζίνας να μπορούσαν με όρους καθαρού επαγγελματισμού να παρουσιάζουν στους πελάτες τους μια λίστα λαδιού με ετικέτες που κάνουν έτσι και αλλιώς την διαφορά;
Με αυτόν τον τρόπο το λάδι δεν κρύβεται στη κουζίνα αλλά βγαίνει στο προσκήνιο και λειτουργεί παραδειγματικά για την τοπική παραγωγή διαμορφώνοντας με τη σειρά του μια γενικότερη κουλτούρα με τις ανάλογες νοοτροπίες και συμπεριφορές.
Και όλα αυτά δεν γίνονται με υπουργικές αποφάσεις και άλλες διοικητικές παρεμβάσεις αλλά με πρωτοβουλίες που στηρίζονται σε ιδιώτες επιχειρηματίες που έχουν συνείδηση ότι η αγροδιατροφή, η γαστρονομία και η βιομηχανία της εμπειρίας για τον σύγχρονο ταξιδιώτη είναι συγκοινωνούντα δοχεία… Και η λίστα λαδιού σε ένα πλαίσιο νέας ελληνικής κουζίνας που αποθεώνει την καλή, ποιοτική πρώτη ύλη και τις αυθεντικές γεύσεις με ρίζες στη παράδοση του τόπου θα μπορούσε να είναι μια ασυναγώνιστη πρόταση!