Τι υπέροχα ανακουφιστικό θα ήταν αν τα επόμενα χρόνια ένας υπουργός Παιδείας (με προβεβλημένο το σκέλος της έρευνας και της καινοτομίας και οπλισμένος με αποφασιστικές αρμοδιότητες) θα μπορούσε να βγει και να πει: «Το κάναμε όπως και οι Ιρλανδοί».
Στην Ελλάδα της πανεπιστημιακής βαβέλ που διαμόρφωσε ο πείσμων γεροντικός ιδεολογικός παλαιοημερολογιτισμός του Κώστα Γαβρόγλου και των συντρόφων του και όπου ακόμη η κυρίαρχη τάση των μεταπτυχιακών και των διατριβών είναι ο …Εμφύλιος Πόλεμος και ο «Αντικομουνισμός την εποχή του Ψυχρού Πολέμου» χρειάζεται γενναιότητα και θάρρος να ανατρέψει τα δεδομένα και να μιλήσεις για τη ζωή και την καθημερινότητα των νέων ανθρώπων με τη γλώσσα που επιβάλλει η 4η Βιομηχανική Επανάσταση.
Διαβάζω μαζί σας ένα μικρό απόσπασμα από την εξαιρετική δουλειά που έκαναν δύο συνάδελφοι δημοσιογράφοι- ο Μιχάλης Μητσός και η Οντίν Λιναρδάτου- για λογαριασμό της ΔιαΝΕΟσις (Ξένες Επενδύσεις, Παιδεία κι Εξωστρέφεια: Πώς Σώθηκε η Ιρλανδία). Το συγκεκριμένο απόσπασμα προέρχεται το τμήμα της έρευνας «Τεχνητή Νοημοσύνη Στην Ιρλανδία: Ένα Μεταπτυχιακό Που Άκουσε Τις Ανάγκες Της Αγοράς» και ουσιαστικά αποτελεί μια συνέντευξη του Μιχάλη Μητσού με τους Τζον Νέλσον και Πέπιν Βαν ντε Βεν που οργάνωσαν και υλοποίησαν τα πρώτα μεταπτυχιακά προγράμματα Τεχνητής Νοημοσύνης στην Ιρλανδία.
«(…)Το δικό μας πρόγραμμα για την τεχνητή νοημοσύνη, πάλι, βασίζεται στη σύμπραξη και τη συνεργασία. Είναι ένα από τα success stories της Ιρλανδίας την εποχή της κρίσης.
Aπό τον IDA (σημ. ο Ιρλανδικός οργανισμός προώθησης επενδύσεων) ξεκίνησαν όλα;
Ναι, τον Μάιο του 2017 ο IDA άρχισε να μελετάει ποιο θα είναι το project του μέλλοντος. Συζητώντας με τη βιομηχανία, αλλά και την πανεπιστημιακή κοινότητα και τις εταιρείες υπολογιστών, κατέληξε στην τεχνητή νοημοσύνη. Τα χρονικά περιθώρια όμως ήταν ασφυκτικά. Σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη μας συνάντηση στο Δουβλίνο καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως στην Ιρλανδία δεν είχαμε αρκετούς φοιτητές που θα μπορούσαν να στηρίξουν τα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης και αν συνεχίζαμε έτσι, ούτε στο μέλλον θα είχαμε το ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό που θα χρειαζόταν η βιομηχανία αυτή για να παραμείνει στην Ιρλανδία και να μην αναζητήσει άλλη χώρα. Αποφασίσαμε λοιπόν πως θα έπρεπε να εκπαιδεύσουμε και εργαζόμενους σε άλλους τομείς, όπως και φοιτητές. Και τον Μάιο-Ιούνιο του 2017 δημιουργήσαμε ένα Master για την τεχνητή νοημοσύνη, όπου πανεπιστημιακοί και άνθρωποι της βιομηχανίας αποφάσισαν από κοινού τι θα πρέπει να διδάσκεται. Υπήρχε μόνο ένας βασικός όρος: πως το Master έπρεπε να αρχίσει τον Σεπτέμβριο του 2018».
Να το επαναλάβω: Eνα Μεταπτυχιακό που άκουσε τις ανάγκες της αγοράς. Ότι ακριβώς δεν συνέβη και δεν συμβαίνει στην Ελλάδα όπως έδειξε και η πρόσφατη κυβερνητική παρέμβαση με την βίαιη και άνευ ουσιαστικής διαβούλευσης με την ανοικτή κοινωνία και τους ενεργούς φορείς της κυβερνητική παρέμβαση.
Με άλλα λόγια, ας το κάνουμε όπως οι Ιρλανδοί!
Εδώ ολόκληρη η δημοσιογραφική έρευνα:
https://www.dianeosis.org/2019/06/ireland-fdi/?utm_source=newsletter&utm_campaign=0fa5dc98f9-EMAIL_CAMPAIGN_2019_06_18_08_08&utm_medium=email&utm_term=0_5bd715c0d4-0fa5dc98f9-128757549