Στο ποδόσφαιρο αλλά και στην αγορά αποτελεί έναν άγραφο νόμο: Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις. Τελεία και παύλα, όπως θα έλεγαν και οι νεαροί στις κερκίδες. Το ίδιο εν πολλοίς ισχύει και ρυθμίσεις της Πολιτείας – ρυθμίσεις που έχουν καταξιωθεί από το χρόνο και κατοχυρωθεί λόγω της λειτουργικότητας και της αποτελεσματικότητας. Με λίγα λόγια, ότι λειτουργεί σε βάθος χρόνου παράγοντας αποτελέσματα που βοηθούν τους πολίτες και την κοινωνία να σταθούν στα πόδια τους και την οικονομία να αναπτυχθεί δεν αλλάζει.
Μια γενική αρχή λοιπόν που στο νησί της Χίου πάει να αμφισβητηθεί με ευθύνη ή και ανοχή πολλών παραγόντων… Συμμετέχοντας στα εγκαίνια του Μουσείου Μαστίχας στο Πυργί της Χίου – ένα από τα πιο γνωστά μαστιχοχώρια του νησιού- ο πρόεδρος της Ενωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου Γιώργος Τούμπος δεν δίστασε να μιλήσει για την αναγκαστικότητα της συνεταιριστικής οργάνωσης που αμφισβητείται μετά και την ψήφιση τον περασμένο Απρίλιο του άρθρου 32 του νόμου για τους Συνεταιρισμούς.
Ακούγοντας τον πρόεδρο της Ένωσης ζήτησα από ένα καλό φίλο και γνώστη της κατάστασης να μου πει δύο λόγια για την αναγκαστικότητα. Η απάντηση του με εξέπληξε:
«Προσπέρασε τα όποια νομικά επιχειρήματα. Η αναγκαστικότητα του Συνεταιρισμού είναι ο πλούτος που φέρνει στο νησί, είναι το ίδιο το αποτύπωμα της δράσης του στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου». Εμεινα σε αυτό.
Όταν επέστρεψα στην Αθήνα έψαξα τις αναρτήσεις του προέδρου της Ενωσης στο facebook. Εκεί βρήκα μια ανάρτηση που είχε ενδιαφέρον: «Το άρθρο 32,του νόμου για τους Συνεταιρισμούς, αποτελεί ήδη από χθες, νόμο του Ελληνικού κράτους. Τις συνέπειες του συγκεκριμένου άρθρου, δεν θα αργήσουμε να τις δούμε, ως απόρροια των άστοχων, ερασιτεχνικών, επίβουλων, και στοχευμένων χθεσινών νομοθετικών ενεργειών. Πλέον έχουμε χρέος, να προχωρήσουμε μπροστά, να περιχαρακώσουμε νομικά όλα τα δικαιώματα μας, που απορρέουν από το Σύνταγμα, και να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο επιχειρησιακών αλλαγών, που θα καταστήσει την ΕΜΧ, απόλυτο ρυθμιστή της κατάστασης. Εδώ δεν χωράνε παιχνίδια του τύπου, τι έκανε το ένα κόμμα, και τι ξέχασε το άλλο κόμμα. Όλοι κρινόμαστε βάση των αποτελεσμάτων, η ΕΜΧ, δεν προσφέρεται για αρένα πολιτικών παιχνιδιών. Η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου, είναι ένας οικονομικός οργανισμός, με ισχυρή βάση, και συνειδητοποιημένους μετόχους και εργαζόμενους. Πανηγύρια μετά το χθεσινό Βατερλώ δεν δικαιολογούνται από κανέναν!!!».
Από την πλευρά μου να υπενθυμίσω ότι ο Αναγκαστικός Νόμος 1390 θεςσπίστηκε και ισχύει δίχως αλλαγές από το 1938 και όπως υπογραμμίζεται στο ψήφισμα της τελευταίας γενικής συνέλευσης της ΕΜΧ «η διατήρηση του Αναγκαστικού Νόμου διασφαλίζει την ποιότητα του προϊόντος της μαστίχας Χίου και εξασφαλίζει τα συμφέροντα των παραγωγών, ανταποκρινόμενος πλήρως στον αρχικό σκοπό της θέσπισής του, που ήταν η επιτακτική ανάγκη για την προστασία των Μαστιχοπαραγωγών -και δη των μικροπαραγωγών- έπειτα από μία περίοδο έντονης κρίσης, εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας σε βάρος τους».
Η συνέχεια αλλά και το μέλλον της Ενωσης Μαστιχοπαραγωγών η οποία πέρα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αποτελεί μια από τις πιο πρωτοπόρες κοινωνικές επιχειρήσεις στη χώρα μας με πλήρως προβεβλημένα όλα τις προδιαγραφές που θέτει για αυτές τις επιχειρήσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε, εδώ και χρόνια μέσω της θυγατρικής της MEDITERRA ΑΒΕΣΕ έφτιαξε το δίκτυο της mastihashop, αποδέχθηκε την ιδέα της σύμπραξης με ιδιώτες επενδυτές, πέρασε το κατώφλι της Εναλλακτικής Αγοράς του Χ.Α.Α., απλώθηκε εκτός Ελλάδος, ενίσχυσε τις εξαγωγικές της επιδόσεις και γενικώς ήταν στο κέντρο των εξελίξεων στην αγορά. Μάλιστα, λίγες μέρες πριν από τα εγκαίνια του Μουσείου Μαστίχας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου υπέγραψε συμφωνία συμβολαιακής Γεωργίας με την Τράπεζα Πειραιώς. Και όπως έγραψε ο πρόεδρος της Ενωσης πάλι στο facebook «με καινοτόμα εργαλεία και εξωστρέφεια η ΕΜΧ, δεν έχει να φοβάται τίποτα και κανέναν για τα επόμενα δύσκολα χρόνια. Με την Συμβολαιακή Γεωργία θα είμαστε πλέον σε θέση να μειώσουμε τον χρόνο αποπληρωμής του Μαστιχοπαραγωγού, σε 12 μήνες από την ημερομηνία παράδοσης».