Η διαφορά της μεγάλης εικόνας για το επίπεδο της καθημερινής ζωής των πολιτών αυτού του τόπου κρίνεται εν τέλει από τις μικρές λεπτομέρειες – ή αν θέλετε από τα μικρά πράγματα αυτά που δεν τραβούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας.
Ο Γιάννης Χαραλαμπίδης – αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων της Πολυτεχνικής Σχολής, με έδρα τη Σάμο και επικεφαλής του Κέντρου Έρευνας για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση- περιλαμβάνεται τη λίστα των 100 πιο σημαντικών ανθρώπων στην ψηφιακή διακυβέρνηση, με βάση την επιρροή που έχουν στον καθορισμό των εξελίξεων, σε παγκόσμια κλίμακα που έδωσε στη δημοσιότητα στις ς 8 Αυγούστου 2018 ο διεθνής οίκος Apolitical.
Σε μια από τις τελευταίες αναρτήσεις στο blog του (http://www.charalabidis.gr/) ο καθηγητής γράφει απλά για μια εμπειρία που βίωσε όταν θέλησε να βγάλει εισιτήριο από το κινητό του για ένα ταξίδι του πατέρα του από την Αθήνα στο Λουτράκι.
Ο λόγος του ανήκει: «Ανάλεκτα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, επεισόδιο αρ. 217: ΚΤΕΛ
Όπως γνωρίζουμε οι του Δημοσίου Τομέα μελετητές, ΚΤΕΛ σημαίνει: Κοινά Ταμεία Εισπράξεων Λεωφορείων. Ο “θεσμός” ξεκίνησε το … 1912, πέρασε απο πολλά κύματα, και σήμερα έχουμε 59 σε λειτουργία (πιο πολλά απο τους νομούς της χώρας), να λειτουργούν ως ΑΕ στις οποίες έχει παραχωρηθεί, μονοπωλιακά (μέχρι πότε άραγε) το δικαίωμα των οδικών αστικών μεταφορών.
Σε ένα από αυτά, ΚΤΕΛ Κορινθίας, χρειάστηκε ο μπαμπάς μου δύο εισιτήρια, Αθήνα – Λουτράκι.
– “Να έρθεις να μας πάρεις στις 9:00, να μας πάς στον Κηφισό, να βγάλουμε και εισιτήρια. Φεύγει στις 10:30”, μου λέει.
– “Ααα, θα κάτσε να σου βγάλω τα εισιτήρια απο το κινητό, να φύγουμε στις 10:00. Να είστε και σίγουροι, μήπως δεν έχει¨, αντιλέγω.
Και ανοίγω το κινητό, βρίσκω εύκολα το www.ktelkorinthias.gr μπαίνω, βρίσκω ωραίο “Online έκδοση εισιτηρίων”, πατάω, αλλά θέλει να φτιάξω ολόκληρο προφίλ πρώτα. Άλλο ένα κακοσχεδιασμένο Login …
Παίρνω ένα τηλέφωνο, της Αθήνας, δεν το σηκώνουν.
– ¨Άσε”, του λέω, “θα το κάνω μετά απο το κομπιούτερ, θέλει δουλίτσα”.
– “Να έρθεις να μας πάρεις στις 9:00, να μας πάς στον Κηφισό, να βγάλουμε εκεί τα εισιτήρια. Φεύγει στις 10:30”, μου λέει, σε λούπα ο κυρ. Κώστας. Σα να μειδιούσε ελαφρώς,
Φτάνω σπίτι (μου), κάθομαι στο laptop. Ξανά στο “Online έκδοση εισιτηρίων https://www.ktelkorinthias.gr/gr/services/online-reservation?view=search
το οποίο ΠΑΝΤΑ σου ζητάει όνομα / κωδικό χωρίς ΠΟΥΘΕΝΑ να σε αφήνει να γραφτείς !
Η λούπα του Σατανά, λέω μέσα μου. Παίρνω σειρά τα τηλέφωνα, δεν απαντούν σε Αθήνα, Κόρινθο, Λουτράκι. Τελικά, σε κάποιο μακρινό προορισμό της Κορινθίας, μία κυρία το σηκώνει.
– “Α, εισιτήρια θα πάρετε απο το ΚΤΕΛ στην Κηφισό”, μου λέει ευγενικά.
– “Μα στο site σας λέει ότι έχετε έκδοση Online … Μήπως κάνω κάτι λάθος ?”
– “Το site δε βγάζει εισιτήρια κύριε. Εισιτήρια θα πάρετε απο το ΚΤΕΛ στην Κηφισό”, πιο έντονα.
– Μήπως μπορώ τηλεφωνικά, με χρέωση κάρτας ?
– “Εισιτήρια θα πάρετε απο το ΚΤΕΛ στην Κηφισό”, με ύψος μαμάς, αστυνομικού, ψυχολόγου και δικαστή μαζί.
Πάλι η λούπα του Σατανά.
Με βλέπω να πηγαίνω απο τις 9:00 αύριο.
Ο κυρ Κώστας έχει ακόμη δίκιο.
Α, φυσικά, τα πληροφοριακά συστήματα των ΚΤΕΛ τα έχουμε πληρώσει μέσω ΕΣΠΑ, όλοι μας …».
Τελικό συμπέρασμα: Το απόλυτο χάος. Η μεθοδευμένη απαξίωση. Τα λεφτά από το …παράθυρο. Κι όμως όλα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν… Αρκεί να το θελήσουμε και εμείς και το πολιτικό προσωπικό του τόπου μας με απλές αλλά σοβαρές παρεμβάσεις για την διαφάνεια και την λογοδοσία – ακόμη και για επιστροφή των χρημάτων στο εθνικό ή κοινοτικό ταμείο και ο αποκλεισμός του φορέα από προγράμματα για μια μεγάλη χρονική περίοδο.
Σε μια ανάλογη προσωπική εμπειρία το εισιτήριο που έβγαλα από το κινητό μου για το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη με λεωφορείο ΚΤΕΛ με περίμενε στα χέρια του οδηγού όταν ανέβηκα στο λεωφορείο στη στάση του Σείριου στην Εθνική Οδό.