Ενώ το δολάριο συνεχίζει να ενισχύεται , σε μια ευνοϊκή συγκυρία, κατά την οποία η FED μειώνει την επεκτατική νομισματική πολιτική της ενώ αντιθέτως η ΚΤ της Ιαπωνίας (BoJ) και η ΕΚΤ αυξάνουν την επεκτατική τους νομισματική πολιτική, το ρωσικό νόμισμα κατρακυλάει στα ιστορικά του ελάχιστα. Το ρούβλι την περασμένη εβδομάδα έχασε 8,0% της αξίας του , έναντι των ισχυρών νομισμάτων κάτι που συνιστά την μεγαλύτερη πτώση στα τελευταία 11 χρόνια. Από την αρχή του έτους η αξία του έχει μειωθεί περίπου 40,0%: 1 ευρώ αγοράζει 60 ρούβλια και 1 δολάριο 48. Η κατάσταση φέρνει στο νου , κατά κάποιο τρόπο, την κατάρρευση του ρωσικού νομίσματος το 1998 και το 2008, παρότι τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας ανέρχονται σε 430 δις δολάρια, το χρέος της χώρας βρίσκεται στο 13,0% του ΑΕΠ, και το δημοσιονομικό ισοζύγιο είναι πλεονασματικό. Επίσης παρότι η τιμή του βαρελιού πετρελαίου μειώθηκε σημαντικά, σήμερα βρίσκεται στα 80 δολάρια, απέχει πάρα πολύ από τα 10 δολάρια το 1998 που σηματοδότησε τότε την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας.
Στην κατάσταση αυτή , εκτός από τους γνωστούς γεωπολιτικούς λόγους, συνέβαλε και η απόφαση της ΚΤ της Ρωσίας , η οποία επέτρεψε, από την αρχή του μήνα την ελεύθερη διακύμανση του ρωσικού νομίσματος έναντι του δολαρίου. Η διαπίστωση , της ΚΤ της Ρωσίας, ότι υπάρχει υπερβολική ζήτηση δολαρίων , την οδήγησε αφενός στην προηγούμενη απόφασή της αλλά συγχρόνως στην απόφαση να επεμβαίνει όταν θεωρεί ότι το εγχώριο νόμισμα χρειάζεται στήριξη. Μόνο τον Οκτώβριο η Μόσχα έχει δαπανήσει περίπου 30 δις δολάρια για την υποστήριξη της τιμής του ρωσικού νομίσματος.
Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές , η μείωση της τιμής του ρουβλιού είναι μεγαλύτερη από αυτή που θα δικαιολογούσε η μείωση της τιμής του πετρελαίου. Η εξέλιξη αυτή όμως θα πρέπει να θεωρείται δικαιολογημένη , διότι υπάρχουν στην παρούσα συγκυρία, πλείστοι όσοι παράγοντες που δικαιολογούν αυτή τη μείωση.
Πάντως η κατάσταση στην Ρωσία , αποτελεί ακόμα ένα παράδειγμα της κρίσιμης κατάστασης που υπάρχει στην παγκόσμια οικονομία. Δεν πρέπει να λησμονούμε επίσης , ότι η κατάσταση αυτή δημιουργήθηκε από συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ (Γερμανίας) λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ουκρανία. Σε τελευταία ανάλυση η πολιτική επικρατεί και η οικονομία υποτάσσεται.