Ο τουρισμός πήγε και φέτος καλά , όχι όπως πέρσι που τίναξε την μπάνκα στον αέρα αλλά αρκετά ικανοποιητικά. Έφερε κέρδη και συχνά υπερκέρδη στους επιχειρηματίες. Αν μιλήσει όμως κανείς με τους εργαζόμενους στον τουρισμό και τους επιθεωρητές εργασίας, θα ανακαλύψει τη σκοτεινή πλευρά του αστραφτερού σκηνικού.
« Φέτος η κατάσταση ήταν η χειρότερη που αντικρίσαμε – επισημαίνει έμπειρος συνδικαλιστής – Οι εργοδότες καλόμαθαν τα χρόνια της κρίσης, να αφήνουν απλήρωτους και ανασφάλιστους τους εργαζόμενους, να δίνουν μικρούς μισθούς, να εκβιάζουν με απολύσεις. Τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια και επανήλθε η κλαδική σύμβαση στον τουρισμό ,εφαρμόζεται μόνο από το 10% των επιχειρήσεων. Εγώ ρισκάρω να μην την εφαρμόσω, έλεγε επιχειρηματίας, για να δίνω τον κατώτατο μισθό».
Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, οι σερβιτόροι, οι φιλικοί νεαροί στα beach bar, θα το διαπιστώσατε στις διακοπές σας , δουλεύουν 12-15 ώρες την ημέρα χωρίς ρεπό για 30 ημέρες. Αυτός είναι ο κανόνας στο ζενίθ της σεζόν. Και όμως δηλώνονται και ασφαλίζονται για 4ωρη απασχόληση. Η νέα μόδα φέτος είναι η μαζική απασχόληση «ενοικιαζόμενων» εργαζόμενων από γραφεία της Πάτρας και της Αθήνας, τα λεγόμενα δουλεμπορικά. Αυτοί οι εργαζόμενοι αμείβονται με τον κατώτατο μισθό και δε λαμβάνουν επιδόματα και αποζημιώσεις.
Και οι έλεγχοι; Επί της ουσίας δεν υπάρχουν έλεγχοι παρά τις εξαγγελίες τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης κυβέρνησης.
Στη Μύκονο, στο μεγάλο «μήλο» του ελληνικού τουρισμού, υπάρχει μόνο ένας επιθεωρητής εργασίας με έδρα τη Σύρο. Στη Χίο ο μοναδικός επιθεωρητής δεν διαθέτει όχημα και μεταφέρεται με το μηχανάκι του προέδρου του εργατικού κέντρου του νησιού Στη Ρόδο υπάρχει μόνο ένας επιθεωρητής για να ελέγξει 800 ξενοδοχειακές μονάδες.
Στο πρόσφατο παρελθόν είχαν εκτυλιχτεί σκηνές απείρου κάλλους κατά τη διάρκεια των ελέγχων. Αδήλωτοι εργαζόμενοι πηδούσαν στη θάλασσα, κρύβονταν σε ψυγεία και στάβλους.
Επίσης όταν έπεφτε σύρμα ότι αποβιβάζεται κλιμάκιο από την Αθήνα, έσπευδαν όλοι να καταχωρήσουν στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ τους αδήλωτους εργαζόμενους. Έτσι, οι υπεύθυνοι έρχονταν αντιμέτωποι με ένα « θαύμα» καταπολέμησης της ανεργίας όπου μόνο σε μια μέρα είχαν προσληφθεί στη Μύκονο και τη Σαντορίνη 1200 εργαζόμενοι. Βεβαίως το θαύμα δεν κρατούσε και οι εργαζόμενοι φυσικά απολύονταν τις επόμενες μέρες που αποχωρούσε το κλιμάκιο.
Αφήστε που πήρε δύο- τρία χρόνια, να τους «κόψει» να σταματήσουν να δημοσιεύουν στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ την απόφαση για τα έξοδα μετακίνησης των ελεγκτών και να καρφώνονται ότι σπεύδουν για έλεγχο στο τάδε νησί. Αλλά και όταν καταργήθηκε η δημοσίευση, ο τόπος είναι μικρός, με τον πρώτο έλεγχο έπεφτε σύρμα. Ασε που πάντα υπήρχαν διασυνδέσεις με το αζημίωτο και συνήθως προλάβαιναν να φυλάξουν τα νώτα τους.
Σίγουρα υπάρχουν σωστοί επιχειρηματίες που σέβονται τον κόσμο της εργασίας και τηρούν τη νομιμότητα. Αυτούς θέλει να επιβραβεύσει το υπουργείο εργασίας, παρέχοντάς τους διευκολύνσεις στο πλαίσιο της θέσπισης της Λευκής Βίβλου των επιχειρηματιών.
Στο μεγαλύτερο μέρος όμως της τουριστικής αγοράς επικρατεί αυθαιρεσία και αισχροκέρδεια. Δύο μήνες κρατάει η γιορτή. Όπως κάθε χρόνο οι επιτήδειοι είναι αποφασισμένοι να μας γδύσουν κανονικά ενώ απολαμβάνουμε το ηλιοβασίλεμα και τα γαλανά νερά. Το καταλαβαίνουμε, δεν είμαστε βλάκες, αποφασίζουμε ότι του χρόνου θα μείνουμε σε airbnb, σε άλλο νησί, ίσως στο εξωτερικό που θα μας στοιχίσει λιγότερο. Συμπαραστεκόμαστε με ένα χαμόγελο και σ΄αυτά τα παιδιά που δουλεύουν σεζόν νυχθημερόν, σκεπτόμενοι ότι είναι νέοι – όχι πάντα- μαζεύουν εμπειρίες , έχουν αντοχές και εργάζονται σε ειδυλλιακό περιβάλλον.
Και φέτος δεν γκρινιάξαμε όταν μας έκλεβαν μπροστά στα μάτια μας, δεν μαλώσαμε, δεν αλλάξαμε δωμάτιο γιατί δεν βρίσκαμε κιόλας. Αυτό το ελληνικό καλοκαίρι μας κάνει πάντα να ξεχνάμε τα δυσάρεστα. Αν και δε θα έπρεπε!