Στη ζωή, όσο και να συνωμοτεί το σύμπαν, λίγα πράγματα είναι τυχαία. Τα περισσότερα είναι αποτέλεσμα των επιλογών που κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Από τις μικρές καθημερινές επιλογές για τα πιο απλά πράγματα μέχρι τις πιο σημαντικές που μας καθορίζουν στην πορεία μας, αλλά και τις επιλογές που κάνουμε ποιοι και πώς θέλουμε να μας κυβερνούν και να αποφασίζουν για τα γενικότερα θέματα που απασχολούν την κοινωνία.
Δυο-τρία μόνο παραδείγματα από αυτά που απασχολούν την κοινωνία τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η χώρα έχει ρίξει – και καλώς- το βάρος της στην προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων και πλουσιότερων τουριστών καθώς η οικονομία μας έχει απόλυτη ανάγκη το τουριστικό συνάλλαγμα που έρχεται και ενισχύει το ΑΕΠ της χώρας και προσφέρει εισόδημα σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνται στην τουριστική βιομηχανία. Παράλληλα όμως τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε ραγδαία όπως και σε όλο τον κόσμο και το Airbnb, η λεγόμενη βραχεία μίσθωση, η οποία από τη μία δίνει φθηνότερες λύσεις από τα ξενοδοχεία στους τουρίστες με χαμηλότερο βαλάντιο και από την άλλη ένα πρόσθετο εισόδημα στους ιδιοκτήτες ακινήτων αλλά και φορολογικά έσοδα στο κράτος που δεν υπήρχαν πριν.
Παράλληλα οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών θέλοντας να ενισχύσουν την αγορά ακινήτων αλλά και να βάλουν στα ταμεία φρέσκο χρήμα, καθιέρωσαν τη λεγόμενη golden visa που αποκτούν ξένοι με την αγορά ακινήτων στη χώρα μας.
Οι επιλογές αυτές όμως μοιραία δημιούργησαν και παρενέργειες που τώρα δεν ξέρουν πως να τις αντιμετωπίσουν.
Η πρώτη παρενέργεια είναι να μην υπάρχουν πλέον σπίτια για μακροχρόνια ενοικίαση από νέα ζευγάρια και όπου υπάρχουν οι τιμές έχουν εκτοξευθεί στα ουράνια. Το ίδιο και οι τιμές πώλησης των ακινήτων αφού η golden visa φούσκωσε τις τιμές λόγω της μεγάλης ζήτησης από ξένους. Κι έτσι, τα 2-3 τελευταία χρόνια έχει γίνει πονοκέφαλος για την κυβέρνηση η δραματική έλλειψη στέγης για τους νέους που θέλουν να φτιάξουν τη δική τους οικογένεια. Κι αυτό, την ώρα που το δημογραφικό εξελίσσεται ως ένα από τα βασικά προβλήματα επιβίωσης του έθνους μας σε λίγα μόλις χρόνια από σήμερα. Ήδη το ισοζύγιο θανάτων γεννήσεων είναι σημαντικά αρνητικό στα τελευταία 5 χρόνια καθώς κάθε χρόνο χάνουμε μια πόλη σαν τον Βόλο!
Μια άλλη επιλογή είναι αυτή της πράσινης μετάβασης και του μηδενικού αποτυπώματος στο περιβάλλον από την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Σωστή κι αυτή η επιλογή πλην όμως ο σχεδιασμός αποδεικνύεται στην πράξη πρόχειρος και ξεπερασμένος. Γι’ αυτό πλέον με δυσκολία εγκρίνονται νέες επενδύσεις, ενώ οι μικροί οικιακοί παραγωγοί είναι σχεδόν αποκλεισμένοι αφού οι γραμμές μεταφοράς του ρεύματος του ΑΔΜΗΕ δεν μπορούν να σηκώσουν μεγαλύτερα φορτία γιατί δεν έγιναν οι απαραίτητες επενδύσεις εκσυγχρονισμού. Όταν δε, φυσάει πολύ -σε συνδυασμό με ηλιοφάνεια- το παραγόμενο ρεύμα δεν μπορεί να το αντέξει το σύστημα κι έτσι κόβονται κατά περίπτωση οι παραγωγοί και το ρεύμα, που σημειωτέων ο απλός καταναλωτής το χρυσοπληρώνει, πετιέται στην κυριολεξία αφού δεν μπορεί ακόμα να αποθηκευτεί!
Μια άλλη επιλογή είναι η αύξηση χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων για να μην επιβαρύνεται το περιβάλλον. Κι έρχεται το κράτος και επιδοτεί ακόμα και με 8.000 ευρώ τα ακριβά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τα οποία προφανώς δεν απευθύνονται στον μέσο Έλληνα που είναι κατόρθωμα που μπορεί και συντηρεί το παλαιάς τεχνολογίας αυτοκίνητό του, αλλά σε αυτούς που θα μπορούσαν και χωρίς επιδότηση να τα αποκτήσουν, μόνο και μόνο για να επιδείξουν την οικονομική τους επιτυχία μέσω ενός μοδάτου ηλεκτρικού! Την ίδια ώρα, η βοήθεια σε ένα νέο ζευγάρι που θέλει να αποκτήσει παιδιά και να συμβάλλει στο πρόβλημα αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας, επιδοτείται μόλις με 2.500 ευρώ ανά γέννα!
Αλλά όπως είπαμε και στην αρχή, είμαστε δέσμιοι των επιλογών μας. Είτε καλών είτε κακών όταν μάλιστα αρνούμαστε να αντιληφθούμε επιτέλους πως, η φύση απεχθάνεται τα κενά!