Θα τη γλυτώσει; Κανείς δεν μπορεί να το πει, αυτή τη στιγμή. Οι περισσότεροι από τους υπουργούς του, τάσσονται στο πλευρό του προς το παρόν – αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει την επόμενη ώρα, όχι την επόμενη μέρα.
Ο άνθρωπος προσπαθεί να το σώσει, παίζει τα ρέστα του, δίνει συνεντεύξεις όπου μπορεί, για να πει ότι έκανε ένα λάθος, αλλά ότι δεν ήξερε πως τα παρτάκια στην πρωθυπουργική κατοικία ήταν έξω από τους κανόνες της καραντίνας. Τον πιστεύει κανείς;
Το κοριτσάκι που έγινε viral όταν βιντεοσκοπήθηκε να τον «κράζει» για τα κορωνοπάρτι, μάλλον εκπροσωπεί τη βρετανική κοινωνία, που δεν θέλει να εμπιστευτεί έναν τύπο που την πρόδωσε. Οι Βρετανοί – ιδιαίτερα αυτοί που είναι μίας ηλικίας- έχουν στο μυαλό τους τον Τσώρτσιλ και την Ελισάβετ, που υπέμειναν τους γερμανικούς βομβαρδισμούς κατά την περίοδο του β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν μπορούν να δεχτούν έναν πρωθυπουργό που καταργεί τους κανόνες, όταν φτάνουν στην κατοικία του.
Αυτή την στιγμή, η μοίρα του Τζόνσον ως πολιτικού, είναι άδηλη. Ωστόσο, η πρακτική του είναι ένα μάθημα – μέσα, αλλά και έξω από την Βρετανία: Η αλαζονεία έχει τίμημα – και αναλόγως των περιστάσεων, το τίμημα είναι μικρό ή μεγάλο. Στην περίπτωσή του, μπορεί να είναι τεράστιο – ενδεχομένως, μπορεί να χάσει την πρωθυπουργία. Άλλωστε, στο κόμμα των Συντηρητικών δεν είναι λίγοι εκείνοι που εργάζονται για να τον διαδεχτούν.
Το ερώτημα είναι αν το φαινόμενο είναι αποκλειστικά βρετανικό. Άραγε, μόνον στην Βρετανία σκέπτονται με τον τρόπο αυτόν; Μόνον στην Βρετανία δεν συγχωρούν την αλαζονεία όταν αυτή εκδηλώνεται με τέτοιον τρόπο;
Προφανώς, δεν είναι αποκλειστικά βρετανικό το φαινόμενο: κανένας πολίτης, σε μία δημοκρατική χώρα της Ευρώπης δεν μπορεί να δεχτεί δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους ανθρώπους που τον κυβερνούν. Ό,τι ισχύει για τους Βρετανούς, ισχύει και για τους Έλληνες.
Στα καθ’ ημάς, κανείς δεν έχει να προσάψει στον πρωθυπουργό πάρτι στο Μέγαρο Μαξίμου – τουλάχιστον μέχρι τώρα, ουδείς έχει επιχειρήσει να πει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπαιρνε το καρότσι του σούπερ μάρκετ και ψώνιζε ποτά για να διασκεδάσει με τους συνεργάτες του, όπως έχουν γράψει τα βρετανικά ΜΜΕ ότι συνέβαινε με τον Τζόνσον.
Όμως, εμείς έχουμε ένα άλλο θέμα: Μπορεί ο Τζόνσον να τα έτσουζε με τους συνεργάτες του, αλλά μία απλή σύγκριση των ημερήσιων θανάτων δείχνει ότι στη Βρετανία πεθαίνουν τρεις φορές περισσότεροι σε σχέση με την Ελλάδα, ενώ η αναλογία του πληθυσμού είναι ένας προς έξι. Με τα πάρτι του Μπόρις Τζόνσον, η αναλογία των θανάτων στην Ελλάδα σε σχέση με την Βρετανία είναι διπλάσια.
Είμαστε σε πολύ χειρότερη θέση από την Βρετανία στο πεδίο των θανάτων από τον κορωνοϊό – και το πρόβλημα είναι ότι συνηθίσαμε σε αυτό: ουδείς ενοχλείται πια που η χώρα καταγράφει 100 νεκρούς και παραπάνω μέσα σε μία ημέρα από την πανδημία, πράγμα που σημαίνει 1000 νεκροί μέσα σε δέκα ημέρες. Μέσα στο μήνα, είναι μία κωμόπολη – και αυτό θα ήταν τουλάχιστον αβελτηρία να το δεχτούμε…