Τι έγραφαν τα media απ’ άκρη σ’ άκρη σχεδόν σε όλο τον κόσμο και πώς τελικά σήμερα σχεδόν ακόμα και οι μεγαλύτεροι επικριτές του αναγνωρίζουν τα θετικά επερχόμενα από τη νέα διακυβέρνησή του. Πώς όταν έσβησαν τα φώτα της δημοσιότητος πίσω από το Δημοκρατικό δίδυμο Μπάιντεν και Κάμαλα φάνηκε η απόλυτη πολιτική γύμνια, ειδικά της υποψήφιας προέδρου.
Είναι αυτό που λένε οι Αγγλοσάξονες «think positive» κι εμείς το αντίστοιχο «εξαρτάται αν βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο»; Είναι το ταμπού που έσπασε στο πρόσωπο του Τραμπ, ο οποίος θριάμβευσε γιατί, μεταξύ άλλων, είπε τα αυτονόητα; Δηλαδή ότι δεν γίνεται οι μετανάστες να μπαίνουν ανεξέλεγκτα από το Μεξικό στην Αμερική, δεν μπορεί να κυριαρχεί η woke agenda και ένα 10% να επιβάλει στο υπόλοιπο 90% την άποψή του, δεν μπορεί να μην προστατεύονται οι εγχώριες επιχειρήσεις και η προστιθέμενη αξία τους από εκείνες της Κίνας όταν για να πας στην Κίνα και να κάνεις μπίζνες με αυτήν περνάς από… Ιερά Εξέταση.
Να συμφωνήσουμε ότι δεν είναι κανείς σήμερα σε θέση να γνωρίζει τι απ’ όλα αυτά που έχει υποσχεθεί ο Τραμπ θα γίνει, πότε και πώς. Αλλά, τουλάχιστον, ξέρουμε ότι υπάρχουν κάποιες βάσιμες ελπίδες για την παύση του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, όπως επίσης γνωρίζουμε ότι η προοπτική αυτή -έστω και ως προεκλογική υπόσχεση- δεν «έπαιξε» στην προεκλογική καμπάνια της Χάρις.
Να συμφωνήσουμε, επίσης, ότι όταν οι αγορές -και ειδικά το αμερικανικό χρηματιστήριο- ενισχύονται, συνήθως δεν είναι για κακό ούτε των ευρωπαϊκών αγορών. Μέχρι τώρα έχουμε μάθει σε μια αντιστοιχία μεταξύ των δυτικών αγορών, όχι βέβαια και των νομισμάτων, αν και το υψηλό δολάριο εκ των πραγμάτων δημιουργεί ένα ζήτημα ανταγωνιστικότητας με το ευρώ.
Η «τάση Τραμπ», που δεν αφορά τόσο τα οικονομικά όσο την κοινή λογική και τα αυτονόητα στην πολιτική και στην κοινωνία, αρχίζει να γίνεται κυρίαρχη σε όλο τον ελεύθερο κόσμο. Πιο αυστηρά και διακριτά σύνορα μεταξύ των κρατών, περισσότερα δικαιώματα στις πλειοψηφίες και όχι στις μειοψηφίες στο πλαίσιο του φιλελεύθερου πολιτισμού και της δημοκρατίας που απολαμβάνει και έχει κατακτήσει εδώ και δεκαετίες η Δύση. Λιγότερο κράτος εκεί που πρέπει και πιο έξυπνο κράτος εκεί που χρειάζεται, όπως για παράδειγμα στην ιατρική και κοινωνική περίθαλψη.
Αυτή η «τάση Τραμπ» δεν έχω προσωπικά καμία αμφιβολία ότι έχει έρθει και στα δικά μας, είναι ήδη εδώ και θα ενταθεί όσο περνάει ο καιρός. Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ενίσχυση ακροδεξιών τάσεων, αντιθέτως, ακόμα και οι κεντρογενείς ιδεολογικά πολίτες θέλουν τον νόμο και την τάξη στη ζωή τους, λιγότερη παραβατικότητα, ληστείες και Ρομά, πιο σκληρή αστυνόμευση παντού, ακόμα και στα σχολεία ή στις πλατείες με τις συμμορίες ανηλίκων, κλειστά σύνορα για παράνομους μετανάστες και «ορθάνοιχτα σύνορα» με διακρατικές ή μη συμφωνίες για να έρθουν να εργαστούν και να ευημερήσουν στην Ελλάδα ξένοι εργάτες ή επιστήμονες.