Από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ανήμπορος να σηκωθεί από τη διπλή εκκωφαντική ήττα– και σίγουρα δεν φταίνε τα μέλη του, που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να το κάνει με την εκλογή νέας ηγεσίας.
Αν τότε έμοιαζε με την αρχή του τέλους, σήμερα εμφανίζει εικόνες από το …τέλος, τουλάχιστον ως κόμμα εξουσίας. Όλα όσα γράφουν στις σελίδες του, οι παλιοί και οι νέοι πρωταγωνιστές του, απέχουν χιλιόμετρα από το πεδίο, στο οποίο δρα συνήθως ένα κόμμα που κατέχει τον κρίσιμο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι πιο αιχμηρές και συχνά δηλητηριώδεις διαπιστώσεις σχετικά με την πορεία του, ακούγονται πλέον σε κάθε ευκαιρία από τους άμεσα ενδιαφερόμενους. «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε σωστά, εγώ δεν θα ήμουν αρχηγός του», δήλωσε από το Λονδίνο ο Στέφανος Κασσελάκης, έχοντας ήδη ενημερώσει με την επιστολή του τα στελέχη της Πολιτικής Γραμματείας ότι η σύνδεση με την αίθουσα της συνεδρίασης στην Κουμουνδούρου, το μεσημέρι της περασμένης Δευτέρας, δεν ήταν εφικτή.
Στην ίδια επιστολή τους θύμισε μια σειρά από λάθη, ξεκινώντας από το ότι ο ίδιος εκλέχτηκε στη ηγεσία χωρίς να έχει προηγηθεί Συνέδριο ή έστω μια άλλη κομματική διαδικασία για να βάλουν το άλογο μπροστά από το κάρο. Αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζουν τώρα ότι το κόμμα τους υπέστη στρατηγική ήττα το 2019 και ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ υποστήριζε ότι ήθελε να τα αλλάξει όλα, απέφυγε κάθε ουσιαστική προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Μετά ήρθε από το …πουθενά ο «με λένε Στέφανο», τους πήρε το κόμμα, κάποιοι αναθάρρησαν βλέποντας να ανταλλάσσουν χαμόγελα με τον πρώην αρχηγό τους στην τελετή παράδοσης-παραλαβής και άλλοι άρχισαν να κατευθύνονται προς την έξοδο, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχουν περιθώρια συνύπαρξης.
Η αρχή της διάσπασης σε δόσεις επισημοποιήθηκε στις 11/11, όταν ο νέος πρόεδρος έφτασε με καθυστέρηση δύο ωρών στην αίθουσα της Κεντρικής Επιτροπής να κόψει πρώτος το νήμα. «Όσο εκείνοι θα κάνουν δήθεν αριστερή πολιτική με τεράστια κείμενα γεμάτα αόριστες σάλτσες -πολιτική του Pummaro-, η δική μας Αριστερά θα επαναφέρει το κράτος δικαίου και τα εργασιακά δικαιώματα στην Ελλάδα, θα παρεμβαίνει στη Στέγη, στο Κλίμα, στη Φτώχεια, στα Δικαιώματα», υποστήριξε ο κ. Κασσελάκης ενημερώνοντας το κοινό του ότι έκανε κάθε προσπάθεια, ότι πήρε τηλέφωνο την Έφη Αχτσιόγλου, αλλά εκείνη ουδέποτε απάντησε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και θα είναι αριστερό κόμμα κι ότι εκείνος θα κάνει τα πάντα για να το αναστήσει. Η Ομπρέλα έφυγε, έφυγαν και οι «6+6», έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά- αυτός που δεν φεύγει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη κι αν χάσει 20 μονάδες από τη Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές ( ο ίδιος το ισχυρίζεται) είναι ο κ. Κασσελάκης. Ακόμη και στις … καλύτερες οικογένειες δύσκολα κανείς το πετυχαίνει, όσο και αν το εύχεται- και το ξέρει καλά αυτό ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές καταγράψει μια νέα ήττα, οι σημερινοί σύμμαχοί του θα του κουνήσουν το μαντήλι.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται πλέον ότι ο κ. Κασσελάκης παράγει περισσότερους αιφνιδιασμούς από αυτούς που κι ο ίδιος μπορεί να καταναλώσει. Ποντάρει στην εικόνα- σε ένα διαρκές επικοινωνιακό τέχνασμα που δεν μπορούν να ακολουθήσουν και έτσι ένας- ένας βγαίνει έξω από το παιχνίδι. Τους σνομπάρει και το δείχνει. Είτε είναι σύμμαχοί του, είτε όχι. Το ερωτηματολόγιο ήταν το κεράσι στη τούρτα.
Η αντίδραση ήρθε από την Όλγα Γεροβασίλη. Ουδέποτε η αντιπρόεδρος της βουλής αρνήθηκε το διάλογο περί κεντροαριστεράς που αναφέρεται ως έμμεση πρόταση στο ερωτηματολόγιο Κασσελάκη με πρόσχημα την αδιαμεσολάβητη σχέση με τη βάση. Ουδέποτε η κυρία Γεροβασίλη έκρυψε επίσης ότι είναι από τους βασικούς συνομιλητές του Αλέξη Τσίπρα. Δεν εναντιώθηκε στην εκλογή Κασσελάκη- επιχείρησε να κρατήσει ουδέτερη στάση κατά την εκλογή ηγεσίας. Προσπάθησε να παίξει ενωτικό ρόλο στις δύσκολες -και δεν ήταν λίγες- μέρες που πέρασε το κόμμα της τους τελευταίους μήνες. Δεν πήγε και ως εκ τούτου δεν μπήκε στο κάδρο της Αίγινας, όπου ο κ. Κασσελάκης κάλεσε πρόσφατα τους βουλευτές του για να συζητήσουν για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Η Γεροβασίλη έχει αναλάβει στο παρελθόν όντας στο επιτελείο Τσίπρα κρίσιμες αποστολές, θεωρείται έμπειρη και μαχητική πολιτικός που ξέρει να περιμένει. Και μάλλον δεν μπορούσε να περιμένει άλλο την Κυριακή, όταν ζήτησε να συνεδριάσει η Πολιτική Γραμματεία την επομένη. Η επιστολή Κασσελάκη ως απάντηση στην κίνηση της κυρίας Γεροβασίλη θα μπορούσε να οδηγήσει στην πρόταση μομφής εναντίον του προέδρου εφόσον το σώμα της Πολιτικής Γραμματείας δεν ήταν ετερόκλητο και εφόσον οι συμμετέχοντες είχαν πράγματι αποφασίσει να αμφισβητήσουν ανοιχτά και τελεσίδικα την ηγεσία. Το δίλημμα δε «ή μου δίνετε λευκή εντολή μέχρι το 2027 η ζήτω επαναβεβαίωση της εντολής στο Συνέδριο» που λέγεται ότι έθεσε κατά τη δεύτερη διαδοχική συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, απαντήθηκε εν μέρει. Δεν υπήρξε κάποιος να δώσει φυσικά λευκή επιταγή- δεν υπήρξε επίσης κάποιος ή κάποια που να σηκώσει το χέρι και να βάλει υποψηφιότητα για τη θέση Κασσελάκη. Παύλος Πολάκης, Νίκος Παππάς- ακόμη και ο Διονύσης Τεμπονέρας- απομάκρυναν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, το ενδεχόμενο συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής πριν από το Συνέδριο με ανοιχτό το θέμα της μομφής.
Στην πραγματικότητα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η πρώτη αναμέτρηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά σε συνθήκες όχι ιδιαίτερα ευνοϊκές- και για τον νυν και για τον πρώην αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Το όνομα του κ. Τσίπρα δεν συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα με τους ομιλητές του Συνεδρίου που ανακοινώθηκε. Θα παραστεί ωστόσο ο κ. Τσίπρας στο Συνέδριο και θα πάρει το λόγο, «νομιμοποιώντας» την ηγεσία Κασσελάκη ή αμφισβητώντας την, έστω και εμμέσως;
Προφανώς ο κ. Τσίπρας έχει ακόμη χρόνο να απαντήσει στο δίλημμα- ειδικά αν έχει ήδη επιλέξει να απουσιάζει κατά τη σημερινή πρώτη ημέρα του Συνεδρίου, που έχει βασικό ομιλητή τον κ. Κασσελάκη. Σε κάθε περίπτωση Τσίπρας και Κασσελάκης δύσκολα θα ανταλλάξουν από εδώ και στο εξής αυθεντικά χαμόγελα, όπως έκαναν κατά την πρώτη εθιμοτυπική συνάντηση στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού. Τότε, που ο κ. Κασσελάκης μόλις είχε εκλεγεί και που ο κ. Τσίπρας δεν είχε πλήρη εικόνα για τη συνύπαρξη με τον διάδοχό του στον υπό διάλυση ΣΥΡΙΖΑ.