Σε λίγες ώρες θα ανοίξουν οι κάλπες για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές και στα κόμματα έχουν ανακηρύξει τα φαβορί του πρώτου γύρου, ενώ ξεκίνησαν και οι μαντεψιές για τον δεύτερο. Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό περιοδείες προς στήριξη των υποψηφίων τους, ενώ οι πηχυαίοι τίτλοι στα δημοσιογραφικά κείμενα -και λογικά- γράφουν για το «crash test», αλλά και το στοίχημα των πολιτικών σχημάτων.
Ταυτόχρονα, δεν σταματούν οι ειδήσεις με όλα τα σχετικά χρηστικά -πότε ανοίγουν οι κάλπες, πότε κλείνουν, πόσους σταυρούς βάζουμε, πότε θα έχουμε το πρώτο αποτέλεσμα κ.λπ.- με όσα πρέπει να γνωρίζουν οι πολίτες που θέλουν να ψηφίσουν. Ακριβώς εδώ, ελλοχεύει η πρώτη παγίδα σχετικά με τις αυτοδιοικητικές εκλογές: στο πόσοι, τελικά, θα ψηφίσουν, στο πού ακριβώς, δηλαδή, θα κυμανθεί η συμμετοχή ή η αποχή των κατοίκων αυτής της χώρας.
Είναι γεγονός πως μόλις πρόσφατα οδηγηθήκαμε και πάλι, εις διπλούν, πίσω από τα παραβάν για τις βουλευτικές εκλογές, το οποίο σημαίνει πως ήδη καταγράφεται μια κόπωση στο σώμα των ψηφοφόρων. Αμέσως μετά, τα έντονα καιρικά φαινόμενα που ήρθαν άφησαν πίσω τους μια άλλη Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κι εκεί που λες πως οι πολίτες θα πάνε να ρίξουν την ψήφο τους ανάλογα με αυτό που πιστεύουν για όσα συνέβησαν, θυμάσαι πως οι αυτοδιοικητικές εκλογές διατηρούν τον χαρακτηρισμό που έχουν αποκτήσει παλαιότερα, ως οι «εκλογές δεύτερης κατηγορίας» – σχεδόν του… πεταματού. Αλλά ας επικρατήσει -έστω για λίγο- ψυχραιμία…
Αυτό πρέπει να γίνει επειδή δεν ακούγεται για πρώτη φορά σε περιφερειακές και δημοτικές εκλογές αυτός ο χαρακτηρισμός, αφού έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές για να ερμηνεύσει ή να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει ακόμα και τη συμπεριφορά της ψήφου και στις ευρωεκλογές. Όπου όπως έχουμε δει, πολλοί επιλέγουν να πάνε στις παραλίες, παρά να ψηφίσουν. Κατά κάποιους αναλυτές, οι «εκλογές δεύτερης κατηγορίας» χρησιμοποιούνται για να στείλουν οι ψηφοφόροι διπλωμένη μέσα σε έναν φάκελο την ψήφο διαμαρτυρίας τους, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά τους προς την εκάστοτε κυβέρνηση. Με λίγα λόγια, στις βουλευτικές εκλογές ψηφίζεις αυτόν που θέλεις να σε κυβερνήσει, στις αυτοδιοικητικές του στέλνεις σινιάλα. Βέβαια, εάν σηκωθείς από τους καναπέδες και πας να ψηφίσεις και δεν σε κερδίσει η ραστώνη της αποχής.
Υπό αυτές τις συνθήκες, μια ενδεχόμενη μεγάλη αποχή της τάξεως του +/-50% στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, θα στοιχειοθετούσε το πρώτο συστημένο ραβασάκι από τους πολίτες με αποδέκτη το πολιτικό σύστημα και θα αποτελούσε μια επεφρασμένη διαμαρτυρία για τον τρόπο, για παράδειγμα, που χειρίστηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις φωτιές και τις πλημμύρες. Όμως, ακόμα και αν μπορεί και να ερμηνευτεί, αλλά και να γίνει κατανοητή αυτή η στάση των πολιτών, το να μην πάνε, τελικά, να ψηφίσουν αποτελεί -κατά την άποψή μου- οδυνηρό λάθος για την καθημερινότητά μας. Το να μην πας να ψηφίσεις κυοφορεί τους ολέθριους κινδύνους μη βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου μας. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές ρίχνουμε την ψήφο μας για την περιοχή μας, δεν ψηφίζουμε κόμματα και πολιτικές ιδεολογίες. Ψηφίζουμε για την καθαριότητα της πόλης, την οικονομική της ανάπτυξη, για όλες εκείνες τις δράσεις που θα πάνε κόντρα στην κλιματική κρίση, για τα σκουπίδια που στοιβάζονται στους κάδους και αποτελούν εστίες μόλυνσης, όσο ακόμα ο καιρός διατηρείται σε υψηλές θερμοκρασίες.
Για αυτά και για ακόμα περισσότερα θεωρώ ότι πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε την ερχόμενη Κυριακή και εάν χρειαστεί να πάμε και στις επόμενες, του Β’ γύρου. Εάν αγνοήσουμε τη δύναμη που έχει η ψήφος μας, που από κάποιους πέφτει σε ανθυποσελέμπριτις πάσης φύσεως και σε κομματόσκυλα που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε να βελτιώνονται καταστάσεις χρόνιες στις γειτονιές μας. Αλλιώς, δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα συμβεί και στις ευρωεκλογές, εάν όλοι συνεχίσουν να βαριούνται από όσα γίνονται ή δεν γίνονται γύρω μας και πάνε για διακοπάρες, σε αυτή την αναμέτρηση που είναι εξίσου σημαντική – αυτή τη φορά για την εκπροσώπησή μας στην Ευρώπη. Πραγματικά, λοιπόν, έχω απορία για το πού θα κινηθεί το ποσοστό της αποχής αυτή τη φορά, αλλά Κυριακή-κοντή γιορτή, θα δούμε.
Πάντως, μέχρι να βρεθείτε μπροστά στην κάλπη, θυμηθείτε αυτό που έλεγε η Αμερικανίδα ηθοποιός Σίρλεϊ Μακ Λέιν: «Δεν χρησιμεύει σε τίποτα να δίνεις βάση στα λόγια κάποιου που είναι είτε ερωτευμένος είτε μεθυσμένος είτε υποψήφιος σε εκλογές». Ας ψηφίσουμε, λοιπόν, με βάση τη λογική, ανθρώπους οι οποίοι θεωρούμε ότι μπορούν να προσφέρουν στην πόλη μας και, βασικά, ας πάμε να ρίξουμε την ψήφο μας, για να μην αφήσουμε άλλους να ορίζουν το μέλλον μας. Γιατί αυτές οι εκλογές -για διάφορους λόγους- μπορεί να κατέληξαν βαρετές και αδιάφορες, αφού λείπει το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος – αλλά για αυτό, ξέρετε, δεν μπορεί να φταίει ποτέ η δημοκρατική διαδικασία.