Βρισκόμαστε στον τελευταίο χρόνο της κυβερνητικής θητείας και είναι αυτονόητο ότι αυτή η δέσμευση πρέπει να υλοποιηθεί τώρα. Η… υπενθύμιση της υποχρέωσης κρίνεται αναγκαία γιατί τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται μια διάθεση «εσωτερικού αναστοχασμού». Οχι από την αξιωματική αντιπολίτευση, τον Κλέωνα Γρηγοριάδη και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, που ούτως ή άλλως πάντα αυτή τη γνώμη είχαν, αλλά από ορισμένους πανεπιστημιακούς και πολιτικούς που, κατά τα άλλα, στηρίζουν την κυβέρνηση και τις επιλογές της.
Βασικό επιχείρημά τους ότι «δεν είναι εποχή να ανοίγουμε κι άλλα μέτωπα πριν από τις εκλογές» με αφορμή τη συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων «μπαχαλάκηδων» στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου και τις καταστροφές στο ΑΠΘ. Ελπίζω ότι η κυβέρνηση δεν θα καμφθεί από αυτές τις αντιδράσεις και θα προχωρήσει στην υλοποίηση της υπόσχεσης που έδωσε στην κοινωνία να βάλει τάξη στα ΑΕΙ. Στα ΑΕΙ, τα οποία πληρώνει ο φορολογούμενος, πρέπει να παρέχεται γνώση, μόρφωση, επαγγελματική κατάρτιση και να γίνεται επιστημονική έρευνα – όχι να αποτελούν εστία επεισοδίων, εγκληματικότητας και παραεμπορίου.
Το θέμα της αντιμετώπισης του μπάχαλου στα ΑΕΙ υπήρχε στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας που πήρε περίπου το 40% των ψήφων του ελληνικού λαού και έγινε εξουσία. Αρα η κοινή γνώμη περιμένει την υλοποίηση των δεσμεύσεων και όχι τη συνέχιση του χάους που επιβάλλει μια ελάχιστη μειοψηφία σε βάρος φοιτητών και εκπαιδευτικού προσωπικού. Μπορεί η Πανεπιστημιακή Αστυνομία (ΟΠΠΙ) να καθυστέρησε σημαντικά, αλλά αυτό ήταν επιβεβλημένο. Επρεπε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος για να βρεθούν άλλες λύσεις και ορθώς τελικά υιοθετήθηκε η συγκεκριμένη ως η πλέον αποτελεσματική. Ηταν λογικό να προηγηθεί σχολαστική εκπαίδευση των ανδρών και των γυναικών που τη στελέχωσαν και εύλογα γίνεται σταδιακά η ανάληψη των καθηκόντων ανάλογα με το πανεπιστήμιο.
Προφανώς είναι σωστή η απόφαση να μη φέρουν όπλα όσοι υπηρετούν στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία και εξίσου ορθή να «προστατεύονται» από καλύτερα εξοπλισμένους συναδέλφους, μέχρι να να λειτουργήσει ομαλά ο νέος θεσμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκείνοι που φώναζαν για τους κινδύνους που δυνητικά εγκυμονούσε ο εξοπλισμός της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, τώρα… ενοχλούνται που δεν έχουν όπλα και προστατεύονται από δυνάμεις των ΜΑΤ! Αντιλαμβάνονται ότι το σχέδιο θα πετύχει και έχουν ξεμείνει από επιχειρήματα.
Το θέμα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση που δεν δικαιολογεί ούτε πισωγυρίσματα, ούτε άλλες αναβολές. Η συντριπτική, αλλά σιωπηλή, πλειοψηφία το λέει καθαρά όταν μπορεί (στις εκλογές, ακόμη και στις δημοσκοπήσεις), αλλά δεν θα βγει στον δρόμο να διαδηλώσει. Εκείνοι που διαμαρτύρονται είναι η μειοψηφία που έχει μάθει να φωνάζει. Αν η κυβέρνηση επιλέξει να πάει με τους λίγους θα αδικήσει και τους πολλούς και τον εαυτό της.
Οι κυβερνήσεις κρίνονται από τους πολίτες στις κάλπες με βάση τη συνέπεια, την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα. Αυτό ισχύει διαχρονικά και για όλα τα θέματα που απασχολούν τον πολίτη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει όλο και πιο συχνά τελευταία πως «ό,τι υποσχέθηκα το έκανα πράξη». Αν σταθούμε προσεκτικά στο πρόγραμμα της Ν.Δ. θα δούμε πως αυτός ο ισχυρισμός είναι βάσιμος. Οχι όμως στον βαθμό που θα έπρεπε. Υπάρχουν υποσχέσεις που δόθηκαν και δεν υλοποιήθηκαν και μεγάλα προβλήματα που δεν αντιμετωπίστηκαν με την αποτελεσματικότητα που θα έπρεπε.
Πάντα υπάρχουν δικαιολογίες, ενίοτε βάσιμες και σύνθετα διεθνή ζητήματα, όπως η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία, που μπορεί να οδηγήσουν σε εκτροχιασμό μια κυβερνητική προσπάθεια. Σημασία όμως έχει να υπάρχει μια σταθερή προσήλωση στην υλοποίηση των δεσμεύσεων. Η πλειοψηφία της κοινωνίας μπορεί να ξεχωρίσει την προσπάθεια από την κοροϊδία, το ψέμα από την αλήθεια, τον λαϊκισμό από την υπευθυνότητα. Και στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτά ισχύουν όχι μόνο για τον παρελθόν, αλλά και για το μέλλον, μια και ουσιαστικά η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε την Κυριακή από τη Θεσσαλονίκη.