Αν οι εκλογές του δεύτερου γύρου στον ΣΥΡΙΖΑ, γινόντουσαν σε μισή ώρα από τώρα, δεν θα είχαμε ίσως προλάβει να δούμε, τι είναι ικανοί να κάνουν οι υποψήφιοι για την ηγεσία και οι υποστηρικτές τους για να κερδίσουν το στοίχημα. Έχουν ωστόσο αρκετές μέρες και ώρες μπροστά τους για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.
Αυτό που ξέρουμε ήδη είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε επαναληπτικές εκλογές– με ξεκάθαρο όμως φαβορί για την ηγεσία και ελεύθερο το φρένο των αντιπαραθέσεων μεταξύ του «εισβολέα» και των «έμπειρων» στην Κουμουνδούρου. Οι ψηφοφόροι τους πήραν σαφή θέση, επέλεξαν το ρίσκο και καλούνται στο δεύτερο γύρο να επιβεβαιώσουν ή και να διαψεύσουν την αρχική επιλογή τους. Σε κάθε περίπτωση η μετά Τσίπρα εποχή δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η «εισβολή» του άγνωστου στο κομματικό και στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό Στέφανου Κασσελάκη ήρθε να ταράξει τα μισοπεθαμένα νερά από τη βαριά εκλογική ήττα της Κουμουνδούρου. Μέχρι τις 19 Αυγούστου η Έφη Αχτσιόγλου θεωρείτο το φαβορί και όλα έδειχναν ότι η αλλαγή σκυτάλης δεν επρόκειτο να κινήσει το ενδιαφέρον παρά κάποιων χιλιάδων μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και την περασμένη -τελευταία προεκλογική – εβδομάδα τα προγνωστικά τους έδιναν χαμηλές πτήσεις όσον αφορά στον αριθμό των συμμετεχόντων στις κάλπες και κρατούσαν ζωντανό το σενάριο επικράτησης της κυρίας Αχτσιόγλου στην κούρσα.
Η μαζική συμμετοχή στις κάλπες είναι αναμφίβολα κέρδος για την πορεία εφεξής του ΣΥΡΙΖΑ και οι νέες εγγραφές έχουν την ίδια νομιμοποιητική ισχύ με τις «παλιές». Ο κ. Κασσελάκης -ένα ακόμη «λευκό χαρτί» στη πολιτική ζωή – πιστώνεται σε σημαντικό βαθμό τις εικόνες της μαζικής συμμετοχής και αναγκάζει τους γνωστούς «πρωταγωνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική τους εν’ όψει των νέων σταθμών. Η μαζική συμμετοχή – ψήφισαν 146.635 μέλη – τους αναγκάζει να ξανασυστηθούν και να ανακαλύψουν γρήγορα ποιοι είναι αυτοί οι ψηφοφόροι και τι αναμένουν καταρχάς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι περισσότεροι νέοι σε ηλικία, 45ρηδες και πάνω, περισσότεροι άνδρες ή γυναίκες, εργαζόμενοι στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, συνταξιούχοι ή πρωτοεμφανιζόμενοι στην αγορά εργασίας, άνθρωποι της μεσαίας τάξης, αριστεροί, κεντροαριστεροί ή πως αλλιώς αυτοπροσδιορίζονται;
Η απρόσμενη συμμετοχή κρύβει ενδεχομένως την «αθόρυβη» διάθεση ενός κόσμου να κινητοποιήσει τις όποιες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, ώστε να αποκτήσει σε άμεσο χρόνο αντίπαλο η κυβέρνηση Μητσοτάκη και να απαλλάξει τη ΝΔ από τον άχαρο ρόλο της αντιπαράθεσης με τον … εαυτό της. Η αξιοσημείωτη συμμετοχή θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει και ως ένα καμπανάκι για το ΠΑΣΟΚ, που αν και πέτυχε διψήφιο ποσοστό στις πρόσφατες εθνικές εκλογές δεν έχει ακόμη πείσει ότι μπορεί να αποκτήσει εκ νέου ηγεμονικό ρόλο στην κεντροαριστερά.
Το 45,04% που έλαβε ο κ. Κασσελάκης έναντι του 36,21% της κυρίας Αχτσιόγλου θα μπορούσε να ακυρώσει την επαναληπτική διαδικασία- όπως ανέμεναν αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη λογική αποφυγής μιας επιπλέον τραυματικής εμπειρίας στον βαριά τραυματισμένο από τις κάλπες του Ιούνη ΣΥΡΙΖΑ. Δεν συνέβη- θα κριθεί σύντομα αν ήταν σωστή ή λάθος η απόφαση.
Το γεγονός πάντως ότι το προβάδισμα Κασσελάκη η κυρία Αχτσιόγλου το υποδέχτηκε με τη δηλητηριώδη ατάκα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, δεν μπορεί να πορεύεται στα θολά νερά των εύκολων λύσεων» μαζί με τα περί μεταπολιτικής του κυρίου Τσακαλώτου φανερώνουν, αν μη τι άλλο, την αρχή ενός «πολέμου», με έδρα στην Κουμουνδούρου. Οι κύριοι Νίκος Παππάς και Ευκλείδης Τσακαλώτος διατηρούν πιθανότατα το ρόλο του ρυθμιστή αλλά είναι πλέον αμφίβολο αν αυτός ο ρόλος μπορεί να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων.
Εάν την προσεχή Κυριακή ο κ. Κασσελάκης αποδειχτεί τελικώς νικητής της εκλογικής διαδικασίας, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει πράγματι σε μια νέα εποχή με απρόβλεπτες εξελίξεις. Οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και οι ευρωεκλογές είναι σε οκτώ μήνες από τώρα. Στο μεσοδιάστημα η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει να γράφει τη «λευκή σελίδα» και να αποκαλύπτει σιγά- σιγά, την ταυτότητά της: τη δυνατότητά της να κρατήσει (ή όχι) ενωμένη την Κουμουνδούρου ακολουθώντας σαφής πολιτική κατεύθυνση αλλά και να ασκήσει (ή όχι) αξιόπιστη αντιπολίτευση, στη βάση της εντολής που θα της παραδώσουν οι 150 χιλιάδες ψηφοφόροι της.
Από σενάρια διάσπασης γνωρίζουν καλά στον ΣΥΡΙΖΑ- όπως και ότι (όπως υπονόησε και όχι τυχαία η Όλγα Γεροβασίλη) μια διάσπαση δεν έχει πάντα μόνο αρνητικές πλευρές- ειδικά αν είναι αναπόφευκτη. Η αδιαμφισβήτητη νίκη Κασσελάκη στον πρώτο γύρο δείχνει πάντως και κάτι ακόμη: οι σημερινοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούν επιλογές «μέσα από το κουτί». Δεν ξέρουν τη συνέχεια, δοκιμάζουν και προσμένουν δικαίωση σε τέσσερα χρόνια. Το «εγώ μπορώ να κερδίσω τον Μητσοτάκη» αποδείχτηκε πολύ πιο ισχυρό χαρτί από τη συζήτηση για τις «δομές και τα πρόσωπα» κατά την προεκλογική καμπάνια των υποψηφίων. Το ερώτημα είναι αν η νέα ηγεσία και η ηγετική ομάδα που θα ακολουθήσει στο νέο εγχείρημα έχουν και κάτι νέο να πουν προς όφελος των πολιτών. Μια στρατηγική ήττα, πράγματι, δεν αντιμετωπίζεται με επικοινωνιακούς όρους…