Αν ήταν σε άλλες εποχές, η προχθεσινή 11η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από τους θεσμούς και τα εύσημα που εμπεριείχε θα ήταν πρώτο θέμα συζήτησης.
Πέρασε όμως στα ψιλά καθώς η επικαιρότητα έχει άλλες προτεραιότητες και ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρείται δεδομένο πως η οικονομία πάει καλά. Φυσικά δεδομένο δεν είναι τίποτα και οιαδήποτε εξέλιξη έχει κάποιον λόγο που συμβαίνει.
Η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, οι μεταρρυθμίσεις, η ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, δεν γίνονται με κάποιο μαγικό ραβδί αλλά με δουλειά, προεργασία, υπομονή και επιμονή στους στόχους.
Δεν αρκούν από μόνα τους τα καλά αποτελέσματα της φετινής τουριστικής περιόδου για να ανακτηθούν όσα χάθηκαν στην περίοδο της πανδημίας. Είναι συνδυασμός θετικών εξελίξεων που οδηγούν την ανάπτυξη όλο και ψηλότερα, με σοβαρή πλέον την πιθανότητα να υπερβεί το 7 ή και το 8% στο τέλος του χρόνου και να ισοσκελισθεί η ύφεση του 2020.
Πέραν όμως των διαφαινόμενων θετικών εξελίξεων στα μακροοικονομικά και δημοσιονομικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας στην τρέχουσα χρονιά, πάντα ελλοχεύουν κίνδυνοι και απρόοπτα που μπορούν να τορπιλίσουν τις θετικές προοπτικές.
Πρώτον και κύριο είναι πως δεν ξεμπερδέψαμε ακόμα με την πανδημία και ουδείς μπορεί να προβλέψει πόσο μια έξαρση με φαινόμενα όπως πέρυσι τέτοια εποχή, δεν θα επηρεάσει τις οικονομικές προοπτικές της χώρας.
Το δεύτερο, είναι το κύμα ακρίβειας στην ενέργεια, με άμεσες συνέπειες και στα βασικά καταναλωτικά αγαθά.
Οι τιμές του ρεύματος, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου καθημερινά καταγράφουν νέα αυξητικά ρεκόρ και πλέον όλη η Ευρώπη παρακολουθεί με τρόμο αυτή την κούρσα που απειλεί την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και προδιαγράφει έναν εφιαλτικό χειμώνα. Ήδη όπως λένε παράγοντες της αγοράς ενέργειας, το κονδύλι των 150 εκατ. ευρώ που εξήγγειλε η κυβέρνηση για τη στήριξη των νοικοκυριών από τις αυξήσεις του ρεύματος, δεν επαρκεί ούτε για έναν μήνα και δεν είναι καθόλου μα καθόλου βέβαιο πως η επιβάρυνση στους λογαριασμούς θα είναι μόνο 1-2 ευρώ!
Και από τον άλλο μήνα θα ξεκινήσουν οι ανάγκες των νοικοκυριών για θέρμανση και επ’ αυτού δεν έχουμε ακούσει τίποτα πέραν του επιδόματος στα ευάλωτα οικονομικά νοικοκυριά. Όμως όταν η αναμενόμενη τιμή του πετρελαίου θέρμανσης θα είναι με το καλημέρα τουλάχιστον 35% πάνω από την περυσινή τιμή που δεν ήταν και η χαμηλότερη (γύρω στα 95 λεπτά το λίτρο) τότε αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ζεστός μπορεί να είναι ο χειμώνας μέσα στα σπίτια ακόμα και των… μη ευάλωτων νοικοκυριών.
Ούτε φυσικά θα βρεθούν σε καλύτερη κατάσταση οι καταναλωτές φυσικού αερίου όταν οι τιμές του σημειώνουν αύξηση κατά 125% από αυτές στο τέλος του Αυγούστου.
Με άλλα λόγια, καλά τα εύσημα των θεσμών, καλή η ανάπτυξη και οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ, όμως όλοι μας σύντομα θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια νέα σκληρή πραγματικότητα, την οποία πρέπει να λάβει υπόψη της η κυβέρνηση από τώρα, πριν βρεθούμε να καίμε τα παλιά έπιπλα στις σόμπες και τα τζάκια.
Ο δημοσιονομικός χώρος που ανοίγεται με την ανάπτυξη πρέπει να στηρίξει οριζόντια όλους τους πολίτες από τα πολλαπλά κύματα ακρίβειας, με κάθε τρόπο. Είτε με μειώσεις στον ειδικό φόρο κατανάλωσης καυσίμων, είτε με αύξηση του εισοδήματος μέσω μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών ή και του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, μέχρι να περάσει η μπόρα.
Σε διαφορετική περίπτωση και επειδή πορευόμαστε, πολλά χρόνια τώρα, από κρίση σε κρίση και από απρόοπτο σε απρόοπτο, η δημοφιλία που απολαμβάνει ακόμα η κυβέρνηση, θα έχει ημερομηνία λήξης και οι λαϊκιστές και σπεκουλαδόροι της καταστροφής και της απελπισίας θα σηκώσουν και πάλι κεφάλι κι είναι το μόνο που δεν χρειαζόμαστε.
Μας αρκούν οι φυλές των αντιεμβολιαστών. Δεν χρειαζόμαστε και νεοαγανακτισμένους στις πλατείες.