Αξίζει μια μικρή αναδρομή στην Ιστορία: από το 1985 ως το 2014 η Ελλάδα έχει πάρει μαζί από τα ΜΟΠ (1985-89) 2,5 δισ. ευρώ, το πακέτο Ντελόρ (1989-93) 7,1 δισ. ευρώ, το δεύτερο και τρίτο ΚΠΣ (1994-2006) 47 δισ. ευρώ και τα ΕΣΠΑ (2007-14) άλλα 24 δισ. ευρώ. Αν προσθέσει κανείς και τα κονδύλια που έχουν δοθεί για αγροτικές επιδοτήσεις τα τελευταία 35 χρόνια στη χώρα από διάφορες πηγές της Ε.Ε., καταλήγουμε στο ποσό των 200 δισ. ευρώ.
Για την καλή ή κακή χρήση των τεράστιων αυτών κονδυλίων μπορεί να γραφτούν τόμοι από ιστορίες, θεωρίες, αλήθειες και ψέματα, υπερβολές ή όχι. Ναι, φυσικά σε μια φτωχή μεσογειακή χώρα με τεράστιες ανισότητες, που ήταν η Ελλάδα το 1985, όταν άρχισαν να έρχονται τα δισεκατομμύρια των ECU τότε (και μετατρέπονταν σε δραχμές), πολλά συνέβησαν. Πήγαν τα λεφτά και σε τσέπες επιτήδειων, πήγαν σε «κοτέτσια» που ονομάστηκαν rooms to let σε όλη τη νησιωτική χώρα, πήγαν σε αγρότες που αντί να εκσυγχρονίσουν την παραγωγή τους «τα ’ριξαν» στην πρέφα και στις αλλοδαπές στην επαρχία. Αλλα πήγαν και σε δρόμους, σε υποδομές και σε έργα που άλλαξαν την Ελλάδα και φυσικά το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Αλλαξαν τον ρου της Ιστορίας του τόπου αυτές οι ευρωπαϊκές βοήθειες, ας μην το ξεχνάμε.
Σήμερα λοιπόν και με αφορμή την επίσκεψη της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα, της κυρίας φον ντερ Λάιεν, η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα τέτοιου είδους ευκαιρία όπου θα εισρεύσουν στην οικονομία 32 δισ. ευρώ, σε μία πενταετία, δηλαδή τα περισσότερα χρήματα από ποτέ σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και μάλιστα με όρους και «πολλαπλασιαστές» που μπορεί να υπερδιπλασιάσουν το ποσό.
Δίνεται λοιπόν έτσι η δυνατότητα μετά από μια σκληρή δεκαετία τριών μνημονίων και ραγδαίας πτώσης του ΑΕΠ (περί το 25%) να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας, να μετεξελιχθούν οι υποδομές της, να ψηφιοποιηθούν όλα (το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της) και να γίνει στην επόμενη δεκαετία μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα.
Η διαφορά του συγκεκριμένου πακέτου βοήθειας σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι αυτό το οικονομικό project κατατείνει πρωτίστως στον πλήρη εκσυγχρονισμό του κράτους και στη δημιουργία -μέσω της πράσινης ενέργειας- ενός πολύ πιο φιλικού περιβάλλοντος καθώς επίσης και σε καταμετρημένη ανάπτυξη που θα καταλήξει σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Τώρα υπάρχουν οι τρόποι να «μετρηθεί» πού πάνε τα λεφτά.
Αν λοιπόν υπάρξει και σωστή διαχείριση τα επόμενα πέντε χρόνια -κι αυτό μόνο ο Μητσοτάκης μπορεί να το εγγυηθεί- τότε μπορεί η Ελλάδα να εκσυγχρονιστεί πραγματικά την επόμενη δεκαετία και να αφήσουμε μια σημαντική κληρονομιά στις νέες γενιές που πραγματικά ταλαιπωρούνται τα τελευταία χρόνια από δικά μας λάθη.