Την περασμένη Τετάρτη, το υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε παράταση ενός έτους, μέχρι την 9η Δεκεμβρίου του 2023, σε όλους τους ιδιοκτήτες οικοπέδων μικρότερων από 4 στρέμματα προκειμένου να καταθέσουν αιτήματα προέγκρισης για οικοδόμηση των οικοπέδων τους που βρίσκονται εκτός σχεδίου. Η παράταση ήταν απολύτως ενδεδειγμένη, αναμενόμενη και αναγκαία, αφού, όπως αποδείχθηκε, ήταν αδύνατον οι πολεοδομίες να σηκώσουν τον φόρτο εργασίας και οι μικροϊδιοκτήτες να έχουν καταφέρει να υποβάλουν τις αιτήσεις στις πολεοδομίες μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου φέτος, όπως προβλεπόταν.
Δεδομένου μάλιστα ότι πλησιάζουμε στις εκλογές, ήταν αυτονόητο ότι η κυβέρνηση θα έδινε παράταση για να μη χάσει ένα τεράστιο μέρος των ψηφοφόρων της. Και θα τους έχανε εν συνόλω διότι η διάταξη της κατάργησης τής εκτός σχεδίου δόμησης που εισήγαγε ως υπουργός Περιβάλλοντος o Κωστής Χατζηδάκης όριζε ότι όποιος έχει οικόπεδο μικρότερο από 4 στρέμματα εκτός σχεδίου (που χτίζεται κατά παρέκκλιση) δεν θα μπορεί να το χτίσει μετά τις 9 Δεκεμβρίου του 2022 αν δεν έχει βγάλει άδεια οικοδομής. Θα χάνει οριστικά το δικαίωμα οικοδόμησης, συνεπώς η αξία της περιουσίας του θα εκμηδενιζόταν.
Πλήρης παράνοια χαρακτηρίζει την όλη υπόθεση από την αρχή ως το τέλος. Και εξίσου παρανοϊκή και ανόητη η παράταση αυτής της υποχρέωσης αντί της κατάργησης της διάταξης. Για πολλούς λόγους:
Καταρχήν για πρακτικούς. Πρέπει ο κάθε πολίτης που έχει οπουδήποτε, στα χωράφια, στα λαγκάδια, στα βουνά, ένα οικόπεδο κάτω από 4 στρέμματα, να μάθει ότι υπάρχει αυτή η προθεσμία και να κατανοήσει τις συνέπειες που θα υποστεί αν δεν κινηθεί άμεσα. Κάθε γιαγιάκα και κάθε παππούλης στο χωριό, κάθε αγρότης, χωρικός ή βοσκός, όλοι οι συνιδιοκτήτες κληρονόμοι που δεν μιλιούνται μεταξύ τους, δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες μικροϊδιοκτήτες θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει μέσα σε ένα έτος αιτήματα στις Πολεοδομίες. Αιτήματα για τα οποία οι περισσότεροι δεν έχουν ενημερωθεί, ούτε μπορούν να εκτελέσουν για «τεχνικούς» λόγους (άγνοια του ζητήματος, αδυναμία κατανόησής του, έλλειψη χρόνου, απόσταση από πολεοδομίες και μηχανικούς, λόγω μεγάλης ηλικίας, αδυναμίας, προβλημάτων υγείας, οικονομικής ανέχειας, έλλειψης γνώσεων, δυσκολίας του εγχειρήματος).
Ας υποθέσουμε, όμως, ότι όλοι τα καταφέρνουν και έχουν καταθέσει τα αιτήματα στις πολεοδομίες. Δηλαδή έχουν κατατεθεί εκατοντάδες χιλιάδες αιτήματα στις πολεοδομίες για έκδοση προέγκρισης αδειών δόμησης για όλα τα οικόπεδα της χώρας, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2023.
Μετά θα έχουν έναν ακόμη χρόνο περιθώριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024 να έχουν πάρει την προέγκριση και πρέπει να έχουν καταθέσει αίτημα για έκδοση της οικοδομικής άδειας. Δηλαδή να έχουν βρει αρχιτέκτονες και μηχανικούς, να έχουν φτιάξει τα σχέδια, να τους έχουν πληρώσει, να έχει εγκρίνει η Πολεοδομία την άδεια, να έχουν πληρώσει και για την άδεια και να την έχουν πάρει.
Ποιοι; Ολοι οι μικροϊδιοκτήτες, για όλα τα οικόπεδα σε όλη τη χώρα που είναι μικρότερα από τα 4 στρέμματα.
Ούτε οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί φτάνουν γι’ αυτή τη δουλειά, ούτε οι πολεοδομίες μπορούν να εγκρίνουν τις άδειες.
Αλλά ας πούμε πάλι ότι όλα γίνονται. Θα πρέπει μετά να έχουν χτίσει τις οικοδομές μέσα σε μία διετία για να μη χάσουν τις άδειες. Αυτονόηττο πως ούτε αυτό γίνεται. Αλλά ας πούμε και πάλι ότι γινόταν, τι θα είχε συμβεί;
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2026 θα είχε χτιστεί ολόκληρη η χώρα. Ολα τα εκτός σχεδίου οικόπεδα θα είχαν χτιστεί.
Αυτό θέλουμε; Οχι. Αυτό θέλει η κυβέρνηση και ο κ. Χατζηδάκης (τότε που έφτιαξε αυτόν τον νόμο) ή ο κ. Σκρέκας που είναι σήμερα υπουργός; Οχι. Αυτό θέλει το Συμβούλιο της Επικρατείας που πιέζει επί 20 χρόνια τις κυβερνήσεις να καταργήσουν την εκτός σχεδίου δόμηση; Οχι. Αυτό θέλουν οι πολεοδόμοι, οι μηχανικοί, οι περιβαλλοντολόγοι που ζητάνε από τις κυβερνήσεις να βάλουν μια τάξη στην εκτός σχεδίου δόμηση; Οχι. Το θέλει κανείς από τους μικροϊδιοκτήτες αυτό; Οχι.
Τότε γιατί το κάνουμε;
Γιατί πράγματι πρέπει να μπει μια τάξη στην εκτός σχεδίου δόμηση και είναι ανίκανες οι κυβερνήσεις και οι πολεοδομίες να το κάνουν. Διότι είναι ανίκανος ο κρατικός μηχανισμός. Ή γιατί δεν θέλει για τους δικούς του λόγους.
Αν λοιπόν θέλεις να βάλεις μια τάξη πρέπει καταρχήν να φτιάξεις σύγχρονα και ρεαλιστικά σχέδια πόλεων πάρα πολύ ευρύτερα από αυτά που έχουμε σήμερα. Σε όλη τη χώρα. Και να βάλεις σταθερούς και κυρίως λογικούς κανόνες για τη σταδιακή περαιτέρω επέκτασή τους.
Υποτίθεται ότι θα είχαν γίνει αυτά εδώ και τρία χρόνια. Κανένα ακόμη. Εκμηδενίζουμε δηλαδή όλες τις περιουσίες χωρίς να έχουμε κάνει σχέδια πόλης. Και επειδή καμία κυβέρνηση, ποτέ, δεν πρόκειται να εκμηδενίσει ις περιουσίες όλων των Ελλήνων διότι εκτός του ότι θα καταστραφεί εκλογικά και θα πέσει, ενδεχομένως και να χρειαστεί να φύγουν με ελικόπτερα οι πολιτικοί για να μη λιντσαριστούν, ποτέ δεν θα μπει τάξη στην εκτός σχεδίου δόμηση.
Οχι με τέτοια μέτρα, όχι με τέτοια «κόλπα».
Διότι είναι φως φανάρι, ότι καμία πρόθεση δεν υπήρχε από την αρχή που ψηφίστηκε αυτός ο νόμος να υλοποιηθεί. Ηταν προφανέστατα ανέφικτο το σχέδιο από την αρχή. Αλλο λοιπόν ήταν το «κόλπο», ο καθένας φαντάζεται όποιο νομίζει, πάντως, αποκλείεται να μη γνώριζαν στο υπουργείο και στις υπηρεσίες ότι το σχέδιο αυτό είναι ανέφικτο. Οπως και τώρα που έδωσαν παράταση ενός έτους γνωρίζουν πολύ καλά ότι το σχέδιο παραμένει ανέφικτο και ότι αν δεν το αποσύρουν μέσα στη χρονιά, θα ξαναδώσουν παράταση του χρόνου.
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι πολίτες δεν εμπιστεύονται το ελληνικό κράτος.