Αν μη τι άλλο -μετά και τις τελευταίες σαφείς δηλώσεις του πρωθυπουργού, που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ερμηνείες και, κυρίως, για παρερμηνείες, για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, έχουμε πλέον μπροστά μας έναν καθαρό ορίζοντα σχεδόν ενός έτους. Ενός χρόνου πολύ δύσκολου, όπως όλοι εκτιμούν, ίσως του δυσκολότερου της θητείας αυτής της κυβέρνησης, η οποία -εδώ που τα λέμε- δεν αφέθηκε από τις απανωτές κρίσεις ούτε μια στιγμή να ξεδιπλώσει το πρόγραμμά της αμέριμνη, αλλά τουλάχιστον είναι εξασφαλισμένη η σταθερότητα – που είναι και το μεγάλο ζητούμενο.
Σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν για το καλό της χώρας και κατ’ επέκταση των πολιτών, αν μέσα στον διαφαινόμενο βαρύ ενεργειακό χειμώνα, έπρεπε να ληφθούν σημαντικές και άμεσες αποφάσεις είτε από υπηρεσιακή κυβέρνηση είτε από κυβερνητικά στελέχη μιας κυβέρνησης συνεργασίας χωρίς εμπειρία διαχείρισης κρίσεων και με ενδοκυβερνητικές αντικρουόμενες απόψεις.
Τουλάχιστον τα στελέχη που μέχρι τώρα διαχειρίζονται την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια είτε αυτά ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό είτε στο τεχνοκρατικό δυναμικό, έχουν δώσει θετικά δείγματα γραφής κι έχουν κάνει τις προετοιμασίες πάνω σε όλα, ακόμα και στα δυσμενέστερα σενάρια.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως από το Φθινόπωρο και μετά, μας περιμένουν δύσκολες μέρες και δεν αποκλείεται ολόκληρη η Ευρώπη να βρεθεί ενώπιον των συνεπειών ακόμα κι ενός ολικού κλεισίματος της στρόφιγγας του φυσικού αερίου από τον Πούτιν ο οποίος, ας μη γελιόμαστε, έχει ήδη κερδίσει τον πόλεμο με την Ευρώπη.
Δεν ξέρω αν η επάρκεια σε φυσικό αέριο για τη χώρα μας θα είναι εξασφαλισμένη σε μια τέτοια περίπτωση (για τις άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, το δελτίο είναι σίγουρο από τώρα) αλλά, αν μη τι άλλο, ξέρουμε πως στην κυβέρνηση δουλεύουν σχέδια τόσο με το υγροποιημένο αέριο όσο και με την ενεργοποίηση των λιγνιτικών μονάδων, αλλά και τη μετατροπή μονάδων φυσικού αερίου σε μονάδες ντίζελ.
Με ποιες τιμές όμως θα βρίσκουμε LNG και πόσο θα στοιχίζει η παραγωγή ρεύματος από ντίζελ και λιγνίτη, είναι ένα θέμα που καλύτερα να μη χρειαστεί να μάθουμε.
Όπως καλύτερα να μη μάθουμε τις συνέπειες αν αναγκαστικά κλείσουν βιομηχανικές μονάδες που δουλεύουν με φυσικό αέριο γιατί αν χρειαστεί να γίνουν περικοπές, από αυτές θα ξεκινήσουν και δεν θα αφεθούν να κρυώνουν τα νοικοκυριά.
Είναι θετικό λοιπόν εν όψει των επερχομένων, να μην υπάρχει επιπρόσθετα και ακυβερνησία, επειδή ο νυν πρωθυπουργός βρήκε δημοσκοπικό ξέφωτο και δεν τολμά να αντιμετωπίσει το πολιτικό κόστος που θα έχει από τη διαχείριση κι αυτής της κρίσης. Έχει άλλωστε μια ισχυρή και αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία 157 βουλευτών (που αμφιβάλλω αν θα έχει ποτέ ξανά με τους νέους εκλογικούς νόμους) μια ισχυρή εικόνα ως πρωθυπουργού στην κοινωνία έναντι των πολιτικών του αντιπάλων όπως και μια ευρεία αποδοχή της κοινωνίας στο έργο της διακυβέρνησης του.
Κακώς λοιπόν άνοιξε όλη αυτή η συζήτηση για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Ακόμα και η πλειονότητα του κόσμου(πάνω από το 50% με βάση τις μετρήσεις) επιθυμεί εκλογές στο τέλος της τετραετίας και τήρηση των Συνταγματικών προβλέψεων.
Και στο κάτω της γραφής, το καθήκον του είναι να είναι χρήσιμος στους πολίτες και με αποφάσεις και ενέργειές του, να τους στηρίζει, να βρίσκει δημοσιονομικό χώρο για την αντιμετώπιση της ενεργειακής λαίλαπας και να μην αφήνει το τιμόνι της χώρας μέσα στη φουρτούνα. Ναι, μπορεί να έχει απώλειες στα ποσοστά του κόμματός του αν τα σχέδια άμυνας δεν πιάσουν και γίνει η στραβή.
Αν τα καταφέρει όμως, θα πιστωθεί μια ακόμα επιτυχή αντιμετώπιση, τουλάχιστον από αυτούς που είναι σε θέση να καταλάβουν όλα αυτά που συμβαίνουν παγκοσμίως στις μέρες μας, τώρα που ξαναγράφεται η ιστορία του κόσμου (γεωπολιτική, ενεργειακή και οικονομική) όπως τον ξέραμε.