Η χθεσινή ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για τα οικονομικά στοιχεία της χώρας στο δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η οικονομία παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής θύελλας και της έντονης μεταβλητότητας. Η ανάπτυξη ήταν στο 7,7% και οι επιμέρους δείκτες σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021 είναι εξίσου εντυπωσιακοί δεδομένου ότι:
- Η συνολική τελική καταναλωτική δαπάνη παρουσίασε αύξηση κατά 8,1%
- Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου αυξήθηκαν κατά 8,7%
- Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών παρουσίασαν αύξηση κατά 20,8%.
Αυτές οι επιδόσεις, φρονώ πως δεν είναι τυχαίες αλλά πίσω τους υπάρχει σοβαρή δουλειά από όλους τους παράγοντες που συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία.
Η δυναμική που έχει αναπτυχθεί, είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας η χώρα να αφήσει πίσω το κακό της παρελθόν και να κάνει ένα rebrandihg στην αξιοπιστία της, στη φιλοεπενδυτική της πολιτική, στην άρση των αντικινήτρων στο επιχειρείν (αν και μένουν πολλά ακόμα να γίνουν) και στην κυβερνητική σταθερότητα.
Ναι, βοήθησε η θετικότατη τουριστική σεζόν, ναι, βοήθησαν τα έργα και οι χρηματοδοτήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης, ναι, βοηθούν οι επιδοτήσεις από το ΕΣΠΑ και τον αναπτυξιακό νόμο, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο πως οι αριθμοί δεν θα ήταν ίδιοι, αν η εικόνα της χώρας στα μάτια των επενδυτών ήταν αυτή που έβλεπαν και βλέπαμε όλοι πριν μερικά χρόνια.
Θα μου πείτε, «μα, λύθηκαν τα προβλήματά μας επειδή βλέπουμε πρόσκαιρα μια ευημερία αριθμών;». Προφανώς όχι. Τα δυσκολότερα αρχίζουν από ‘δω και πέρα. Αλλά όπως και να το κάνουμε, είναι σημαντικό που ξεκινάμε για τον βαρύ χειμώνα από μια καλύτερη βάση. Φαντασθείτε να σερνόταν η οικονομία στα όρια της ύφεσης και να μην υπήρχε δημοσιονομικός χώρος για να στηριχθεί η κοινωνία και οι πολίτες, από την πρωτοφανή ακρίβεια που δημιούργησε η ενεργειακή κρίση.
Δεν ξέρω και, όπως εικάζω, δεν ξέρουν ούτε καν οι ηγέτες της Ευρώπης τι μας ξημερώνει και τι μας περιμένει από αυτό το πολυπαραγοντικό πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στους επόμενους μήνες. Αλλά είναι εντελώς διαφορετικό από το να υπάρχει μια κυβερνητική διαβεβαίωση πως οι πολίτες θα στηριχθούν οικονομικά για όσο χρειαστεί, με σχέδιο πολλών σεναρίων κι άλλο να μην υπάρχει σχέδιο και να αυτοσχεδιάζει η όποια κυβέρνηση με μπούσουλα το «βλέποντας και κάνοντας».
Τον επόμενο χειμώνα θα δοκιμαστούν στην πράξη οι πρόνοιες της κυβέρνησης για το ενεργειακό τσουνάμι αλλά και την ακρίβεια που απομειώνει καθημερινά το διαθέσιμο εισόδημα. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν θα πλήξουμε από… βαριεστημάρα.
Επιπρόσθετα όμως πρέπει στην εξίσωση να συμπεριλάβουμε και το βαρύ τοξικό πολιτικό κλίμα που διαμορφώνεται από το σύνολο της αντιπολίτευσης, εν όψει και των εκλογών που θα έχουμε την Άνοιξη. Ελπίζουμε να τελειώσει, το γρηγορότερο δυνατόν, το θέμα των υποκλοπών και αφού χυθεί άπλετο φως σ΄ αυτή τη δυσώδη υπόθεση, να αποδοθούν ευθύνες εκεί που υπάρχουν και να αλλάξουμε ατζέντα.
Μια ατζέντα που θα έχει ένα και μόνο θέμα. Πώς θα μπορέσει να σταθεί για άλλη μια φορά όρθια η κοινωνία και πώς θα εφαρμοστούν λύσεις στα τεράστια προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όλοι οι Ευρωπαίοι, με πρόσημο ανθρωποκεντρικό.
Και, φυσικά, να μη δούμε κάποιο επεισόδιο που θα ξεφεύγει από τις λεκτικές προκλήσεις του απρόβλεπτου τσαμπουκά γείτονα που μοιάζει να θέλει να εξάγει για εκτόνωση, τα εσωτερικά του προβλήματα.