Τα οικονομικά της χώρας και κατ’ επέκταση των νοικοκυριών είναι το α και το ω σε μια νορμάλ περίοδο στην πολιτική ατζέντα της κάθε κυβέρνησης. Η περίοδος που διανύουμε κάθε άλλο παρά νορμάλ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με την έκρηξη της ενεργειακής ακρίβειας, την εκτίναξη του πληθωρισμού σε επίπεδα ρεκόρ εδώ και δεκαετίες, το μαύρο τοπίο σε όλη την Ευρώπη και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και το τοξικό κλίμα που δημιούργησε η αποκάλυψη της παρακολούθησης από την ΕΥΠ του τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη.
Ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι για όλη την Ευρώπη και αναμφίβολα και για την Ελλάδα ένας δύσκολος χειμώνας κι ας ελπίσουμε πως θα κυλήσει με τις κατά το δυνατόν λιγότερες επιπτώσεις στις ζωές μας.
Μέσα λοιπόν σ’ αυτή τη «μαύρη» περίοδο είναι ευτύχημα η ανθεκτικότητα και οι αντοχές της οικονομίας της χώρας.
Πέραν του γεγονότος πως πριν μερικές μέρες βγήκαμε και από τον στενό κορσέ της αυξημένης εποπτείας, όλοι οι κρίσιμοι δείκτες με εξαίρεση τον πληθωρισμό, πάνε καλύτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις. Η ενίσχυση του ΑΕΠ την τρέχουσα χρονιά θα κινηθεί πολύ υψηλότερα από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, τα κρατικά έσοδα κινούνται πάνω από τους στόχους, ο τζίρος της λιανικής σημειώνει αύξηση πάνω από 30%, η βιομηχανική παραγωγή σημειώνει επίσης αξιοπρόσεκτη αύξηση, οι εξαγωγές επίσης, όπως και το ρεκόρ των άμεσων ξένων επενδύσεων ενώ ο τουρισμός εξελίσσεται σε ατμομηχανή όλης της οικονομίας.
Όλα αυτά δημιουργούν όλο και μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο ο οποίος όμως δυστυχώς, κατευθύνεται σε μέτρα στήριξης της κοινωνίας για να μετριαστεί η ενεργειακή ακρίβεια. Και αν δεν υπήρχε αυτή η γενικευμένη πανευρωπαϊκά ενεργειακή κρίση, θα μπορούσαν τα χρήματα αυτά να γίνονταν μειώσεις φόρων και αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος.
Όμως έστω κι έτσι, η καλή πορεία της οικονομίας δίνει περιθώριο να πιάσουν τόπο τα διαθέσιμα του κράτους.
Σκεφτείτε ποια θα ήταν η κατάσταση όλων μας, αν η οικονομία έμπαινε σε ύφεση όπως συμβαίνει με αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και τα κρατικά ταμεία ήταν άδεια και δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση να στηρίξει τους πολίτες στην ενεργειακή λαίλαπα.
Είναι αλήθεια βέβαια πως είναι νωρίς να βγάλουμε συμπεράσματα και κανείς δεν ξέρει τι στ’ αλήθεια θα συμβεί στους επόμενους χειμερινούς μήνες, όταν η τιμή του φυσικού αερίου και κατ΄ επέκταση η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος κινούνται ήδη από τώρα, στη στρατόσφαιρα. Επί του παρόντος όμως τα δεδομένα αφήνουν μια χαραμάδα αισιοδοξίας.
Επειδή όμως το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό κι είναι κρίσιμος παράγοντας η πολιτική σταθερότητα για τους επόμενους μήνες, ας ελπίσουμε να μην έχουμε ανώμαλες εξελίξεις που μπορούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Και το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή την ώρα η χώρα, είναι μια αδύναμη κυβέρνηση ή, ακόμα χειρότερα, ακυβερνησία.
Όχι πως τα θέματα αρχών της Δημοκρατίας και οι θεσμικές παρεκτροπές μπορούν να κουκουλωθούν και να παραμεριστούν. Θα πρέπει να ερευνηθούν, να φωτιστούν και να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πραγματικά υπάρχουν αλλά παράλληλα να διασφαλιστούν και οι συνθήκες διαβίωσης (και επιβίωσης) των 11 εκατ. πολιτών, οι περισσότεροι εκ των οποίων- κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο- πρώτα και κύρια νοιάζονται για τα οικονομικά της οικογένειάς τους και μετά για όλα τα άλλα.
Η εξίσωση δύσκολη και από τη λύση της θα εξαρτηθούν όλα, επ΄ ωφελεία των πολλών ελπίζουμε και όχι μόνο για την ικανοποίηση μιας μερίδας που προσδοκά πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη και γαία πυρί μιχθήτω.