Το νέο κλείδωμα της οικονομίας αυξάνει το πρόβλημα της οικονομίας και την πίεση στην κοινωνία. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ήταν αναγκαίο, αλλά όλοι δυσφορούν. Λογικό είναι αυτό και αναμενόμενο. Το ζήτημα είναι ότι επί της ουσίας δεν αντιπροτείνει κανείς κάτι άλλο. Κανείς δεν έχει προσφέρει εναλλακτική λύση και αν κρίνουμε και από ό,τι συμβαίνει στο εξωτερικό, εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση του ιού δεν υπάρχει.
Η κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση για την ταχύτητα εμβολιασμών είναι σωστή – δεν πηγαίνει η κυβέρνηση με βάση το πρόγραμμα που είχε ανακοινώσει και το οποίο είχε δημιουργήσει προσδοκίες στην κοινωνία για πιο γρήγορο εμβολιασμό του πληθυσμού. Η απάντηση της κυβέρνησης σε αυτή την κριτική είναι ότι προχωράμε αξιοπρεπώς (είμαστε η 9η χώρα στην ΕΕ σε ποσοστό εμβολιασμένων πολιτών) και ότι δυστυχώς υπάρχουν καθυστερήσεις στις παραδόσεις των εμβολίων σε όλες τις χώρες – που είναι αλήθεια. Για αυτό φταίει και η ταχύτητα χελώνας που χαρακτηρίζει την ΕΕ σε όλες τις αποφάσεις της.
Κριτική γίνεται και για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων από την κυβέρνηση και αυτή είναι επίσης σωστή. Εδώ, το μεγάλο λάθος της κυβέρνησης είναι ότι δεν έχει αποφασίσει ένα σύστημα ανοιγοκλεισίματος της οικονομίας ανάλογα με την πορεία της πανδημίας. Δεν έχει, δηλαδή, δηλώσει ξεκάθαρα ότι από ένα συγκεκριμένο ποσοστό πληρότητας των κλινών covid και πάνω θα κλείνουν σταδιακά διάφορες δραστηριότητες. Για παράδειγμα, όταν η πληρότητα των κλινών covid φτάνει στο 70% θα κλείνουν τα σχολεία, στο 60% θα κλείνει το λιανεμπόριο, στο 40% θα κλείνει η εστίαση και ότι θα ανοίγουν αντιστρόφως, όταν οι κλίνες αδειάζουν. Μια τέτοια μέθοδος θα βοηθούσε και την κυβέρνηση στη λήψη αποφάσεων και την κοινωνία στην αποδοχή των μέτρων.
Όσον αφορά στους εμβολιασμούς, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι πρέπει να εμβολιαστούν πρώτα οι εργαζόμενοι (από 65 ετών και κάτω) και μετά οι ηλικιωμένοι, ώστε να ανοίξει πιο γρήγορα η οικονομία. Όμως αυτό είναι κάτι που σηκώνει πολύ κουβέντα.
Πέραν όμως αυτών των “πρακτικών” λεπτομερειών, επί της ουσίας δεν υπάρχουν εναλλακτικές.
Και εδώ το ζήτημα περνάει στην πολιτική και αποκαλύπτεται η αδυναμία της αντιπολίτευσης, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΚΙΝΑΛ και των υπολοίπων κομμάτων. Κανείς από αυτούς δεν ασκεί τεκμηριωμένη και σοβαρή αντιπολίτευση. Κανείς δεν έχει στρωθεί στη δουλειά για να φτιάξει κάποιες ρεαλιστικές προτάσεις για οποιοδήποτε θέμα. Και οι πολίτες βλέποντας αυτή την κατάσταση και έχοντας πρόσφατη ακόμη την εμπειρία της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μετακινούνται από το αποτέλεσμα των εκλογών και συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβέρνηση με μεγάλα ποσοστά εις βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό είναι κακό για όλους για δυο λόγους: Πρώτον, διότι η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει το αλάθητο και πως ό,τι και να κάνει θα της συγχωρούνται όλα με αποτέλεσμα να μην προσπαθεί να βελτιωθεί αλλά αντίθετα να γίνεται αλαζονική και, δεύτερον, διότι οι πολίτες δεν βλέπουν μια σοβαρή αντιπολίτευση για να την ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.
Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να οργανωθεί και να παράξει πολιτική και προτάσεις διακυβέρνησης, ο τρόπος που αντιπολιτεύεται παίρνοντας παράξενες θέσεις, όπως π.χ. υπέρ των διαδηλώσεων εν μέσω covid ή κατά του ελέγχου της εισόδου των φοιτητών με κάρτα στα Πανεπιστήμια (είναι διαφορετικό από την αντίδραση τους στους αστυνομικούς), η αδυναμία του να προτείνει κάτι εφικτό και αποτελεσματικό για την διαχείριση της πανδημίας πέραν του να κατάσχουμε την πατέντα των εμβολίων για να τα φτιάχνουμε μόνοι μας, ενισχύει την κυβέρνηση και αποδυναμώνει τις προοπτικές για το ίδιο το κόμμα αυτό στο μέλλον. Για το ΚΙΝΑΛ ούτε καν λόγος αφού έχει επιλέξει τον βάλτο της απραξίας και περιμένει να του έρθουν οι ψηφοφόροι τιμής ένεκεν.
Με λίγα λόγια ο πολιτικός κόσμος ως συνήθως δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Και αυτό είναι κακό νέο για τη χώρα και τις προοπτικές της.
Όσον αφορά στην οικονομία, όλοι ελπίζουμε ότι θα έχουμε μια ταχεία ανάπτυξη στο δεύτερο εξάμηνο πλέον, αλλά αυτό είναι ακόμη ελπίδα. Στο πρώτο εξάμηνο θα έχουμε ύφεση και αυτό αποδεικνύεται και από τις παραδοχές του υπουργείου οικονομικών και από τις προβλέψεις των διεθνών οργανισμών. Δικαιώνονται προς το παρόν όσοι έλεγαν ότι το 2021 δεν θα πάει τόσο καλά όσο ελπίζαμε. Σύμφωνα από τις πρώτες εκτιμήσεις του τουριστικού κλάδου, ίσως υπάρξουν κάποιες προοπτικές από τον Μάιο και μετά αν και εφόσον έχουμε αρκετούς εμβολιασμούς διεθνώς και αν αντιμετωπιστούν ικανοποιητικά οι μεταλλάξεις. Πάντως τελικά μιλάμε για ανάπτυξη 3,5% το 2021 σε ένα σχετικά καλό σενάριο, αφού η ανάπτυξη αν εμφανιστεί, αυτό θα γίνει στο δεύτερο εξάμηνο.