Η κυβερνητική παράταξη παραμένει δημοσκοπικά (με μικρή άνοδο) στα ποσοστά των ευρωεκλογών, δηλαδή συνεχίζει να αντιμετωπίζει να μετρά την απώλεια των περίπου 13 ποσοστιαίων μονάδων από τις διπλές κάλπες του 2023. Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός συνεχίζουν να είναι το νούμερο1 σοβαρό πρόβλημα που εντοπίζουν οι πολίτες- το 58% των ερωτηθέντων στο χθεσινό γκάλοπ της Opinion Poll που παρουσιάστηκε στο Action 24 ανησυχεί για την κατάσταση της αγοραστικής του δύναμης, το 37,5% προβληματίζεται για την πορεία της οικονομίας και της ανάπτυξης, το 15,6% αναφέρει ως σημαντικό το ζήτημα της Υγείας, το 14,3 προβληματίζεται για το ύψος των μισθών και των συντάξεων, το 13,1% υπογραμμίζει το κόστος της ενέργειας (καύσιμα και ρεύμα), ενώ ψηλά στην ατζέντα των προβλημάτων διατηρούν οι πολίτες τα θέματα της εγκληματικότητας και της βίας.
Την ίδια ώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος στο ερώτημα ποιος είναι ο καταλληλότερος για το αξίωμα του πρωθυπουργού, με ποσοστό 30,8%, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να περνά στη δεύτερη θέση αλλά με ποσοστό μόλις 9,5% (δηλαδή πολύ χαμηλότερο από το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ). Ο «Κανένας» βέβαια ξεχωρίζει στην ίδια κάρτα αφού προηγείται στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία με ποσοστό 31,5%- η εικόνα αυτή δείχνει σύμφωνα με τους ειδικούς και την κινητικότητα αυτήν την ώρα στο σκηνικό, εν αναμονή και των εξελίξεων στο πεδίο της αντιπολίτευσης.
Η Νέα Δημοκρατία με αυτό το φόντο προσπαθεί να επιταχύνει τους ρυθμούς της για την παραγωγή του κυβερνητικού και του νομοθετικού έργου και την ίδια ώρα αναζητεί «μπαμπούλα», τον «κακό» από την αντιπολίτευση για να αντιπαρατεθεί. Μετά από τη «διάλυση» του ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται στο ΠΑΣΟΚ με την κατηγορία περί «πράσινου ΣΥΡΙΖΑ», δηλαδή επιχειρεί να πείσει τους πολίτες ότι η Χαριλάου Τρικούπη βασίζει τη στρατηγική της στον λαϊκισμό, ότι είναι προπύργιο των αντιμεταρρυθμίσεων και ως εκ τούτου «μιμείται» την Κουμουνδούρου στις αντιπολιτευτικές τακτικές και στην παρουσίαση κάθε φορά μη κοστολογημένων προτάσεων. Μπορεί όμως η Νέα Δημοκρατία να πετύχει τον στόχο της μιλώντας για τον «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ», όσο δεν πείθει ότι παράγει τις βέλτιστες λύσεις που αναμένουν για το πρόβλημα της ακρίβειας όχι μόνο τα ευάλωτα νοικοκυριά αλλά και η μεσαία τάξη; Είναι προφανές ότι οι πολίτες μετά από πέντε χρόνια διακυβέρνησης από τη ΝΔ «απαιτούν» αποτελεσματικότερες πρωτοβουλίες και δεν «τρέφονται» εύκολα από τις κατηγορίες προς το ΠΑΣΟΚ του «όχι σε όλα». Δεν υπάρχει συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση και αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνονται οι πολίτες, όπως και ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν αναβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής τους βέβαια με τις «κραυγές», αλλά ενδεχομένως με κάποια «όχι» σε ό,τι θεωρούν ότι συμβαίνει, πάει λάθος και δεν διορθώνεται, όπως θα έπρεπε μέσα στα πέντε χρόνια. Η κυβέρνηση κρίνεται και θα κριθεί όχι από την ικανότητά της να «επιλέξει» βασικό αντίπαλο, αλλά από τη δυνατότητά της να αναμετρηθεί με τα προβλήματα των πολιτών και να έχει στο τέλος της κάθε ημέρα, «καλά νέα» να τους πει. Συγκεκριμένα νέα, πράξεις με ορατά αποτελέσματα.
Στο ΠΑΣΟΚ τα νέα είναι αισιόδοξα. Είναι αξιοσημείωτο ωστόσο ότι παρά την σημαντική άνοδο των ποσοστών του στο ίδιο γκάλοπ (έφτασε στην εκτίμηση ψήφου στο 20,4%), ένας στους δύο ψηφοφόρους του δεν πιστεύει ότι μπορεί να επικρατήσει στην αναμέτρηση με τη Νέα Δημοκρατία. Όμως οι 8 στους 10 από τους ερωτηθέντες θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να καλύψει το κενό αντιπολίτευσης, μετά τη νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Τι σημαίνουν αυτές οι «παρατηρήσεις»; Ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να δουλέψει σκληρά και υπεύθυνα για να συνεχίσει την ανοδική πορεία και να καταφέρει να πείσει ότι μπορεί να αιφνιδιάσει ευχάριστα τον ίδιο τον εαυτό του. Πρέπει να αντιληφθεί –και πρώτα απ όλους η ηγεσία του- ότι οφείλει να αφήσει πίσω του ότι τους έκανε να χάσουν τον διακηρυγμένο στόχο για τη δεύτερη θέση στις πρόσφατες ευρωεκλογές και να αποδείξει ότι μπορεί να παίξει «ανοιχτό παιχνίδι» αξιοποιώντας εκτός από τις αρκετές τελευταίες ευκαιρίες και τις δυνάμεις που διαθέτει. Προϋπόθεση είναι να «συμβουλευτεί» την “κοινή λογική” που λέει (και στα γκάλοπ) ότι η εκτίναξη των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ στα γκάλοπ οφείλεται κυρίως στην εικόνα ενότητας και πολιτικού πολιτισμού που παρουσίασε κατά την εσωκομματική αναμέτρηση για την εκλογή ηγεσίας. Φυσικά και το ΠΑΣΟΚ έχει μόνο να λαμβάνει εισροές από τη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ και τη φθορά της κυβέρνησης ή και από τη διαχείριση αυτών από την αναβαπτισμένη ηγεσία, αλλά οι πολίτες δεν θα επιλέξουν Χαριλάου Τρικούπη αν δουν στη συνέχεια να χάνεται η συγκολλητική ουσία της ενότητας και η προσπάθεια ανάδειξης μιας ισχυρής «κυβερνητικής» ομάδας. Το γεγονός δε ότι αρχίζουν και «ακούνε» με ενδιαφέρον όλο και περισσότεροι πολίτες παραπέμπει στην ανάγκη γρήγορων αντανακλαστικών και στην παρουσίαση από το ΠΑΣΟΚ ενός σαφούς σχεδίου με λύσεις για τα προβλήματά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πλέον στη φάση της αναζήτησης «νέας ζωής» μετά από τον «θάνατό» του ως κόμμα εξουσίας – οι δε γενικότερες εξελίξεις γύρω από την Κουμουνδούρου (με το υπό συγκρότηση κόμμα Κασσελάκη) θα προσδιορίσουν το εύρος της όποιας κινητικότητας στην αντιπολίτευση την επόμενη περίοδο. Το θέμα δεν είναι εφεξής αν το ΠΑΣΟΚ αποκτήσει κάποιους βουλευτές παραπάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ και γίνει τυπικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά αν μπορεί να ανταποκριθεί αξιόπιστα στον ουσιαστικά νέο του ρόλο.