Τα όσα ισχυρίζεται ο επιχειρηματίας (κανονικός ή κατ’ ευφημισμό) Καλογρίτσας πρέπει να διερευνηθούν από την ελληνική δικαιοσύνη. Υπάρχουν προβλεπόμενοι τρόποι και δρόμοι. Όταν υπάρχουν τέτοιοι ισχυρισμοί και καταγγελίες, ακόμα κι αν θεωρούνται από κάποιους «καταγγελίες», όλα πρέπει να διερευνώνται.
Τα όσα ισχυρίζεται ο συγκεκριμένος κύριος αποτελούν και αντικείμενο δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος και έρευνας ασφαλώς. Δεν έχει να κάνει με την οπτική από την οποία βλέπει κανείς ή αξιολογεί τις καταστάσεις, αλλά με το ενδιαφέρον που προκαλούν αυτές οι ιστορίες, καθότι πρόκειται για πρωτόγνωρα πράγματα και για ισχυρισμούς που κατατίθενται επωνύμως στη δικαιοσύνη.
Τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Καλογρίτσας πρέπει να απαντηθούν από τους παλιούς του φίλους, τους οποίους τώρα καταγγέλλει. Εκείνοι τον κάνανε παρέα, εκείνοι θέλανε να τον κάνουν «αριστερό» Μπερλουσκόνι. Έγινε μάλιστα και εκδότης κάποια, με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ. Για τα μέτρα του κ. Καλογρίτσα, ο ΣΥΡΙΖΑ τον άφησε (ή και τον έσπρωξε) να πάει πολύ πιο μακριά απ’ όσα θα περίμενε κανείς.
Φυσικά και τα όσα καταγγέλλει ο κ. Καλογρίτσας οφείλει κυρίως να τα αποδείξει ο ίδιος. Εάν έχει αποδεικτικά στοιχεία ας τα εμφανίσει. Ενώπιον της δικαιοσύνης, στην οποία έχει προσφύγει, αλλά και ενώπιον όλων, καθώς είναι σαφές ότι συμμετέχει σε ένα πολιτικό παιχνίδι, όπως έκανε άλλωστε και το 2016 – τότε επιδίωξε να γίνει ο «κόκκινος» καναλάρχης, τώρα φαίνεται να μεταπήδησε στρατόπεδο. Προς το παρόν πρέπει να επιστρέψει τρία εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με την απόφαση του διεθνούς διαιτητικού δικαστηρίου. Εάν κράτησε τα χαρτιά του για τα ελληνικά δικαστήρια θα έχει ενδιαφέρον, αλλιώς απλά εκδικείται τους συριζαίους και κοιτάει πώς θα ρίξει τους Λιβανέζους – δύο στόχοι, όχι κατ’ ανάγκην διαχωρισμένοι μεταξύ τους!
Από κει και πέρα το να γίνεται ρυθμιστής ο Καλογρίτσας της πολιτικής ζωής είναι ευτελισμός. Ο απόλυτος διασυρμός. Και για όσους τον χρησιμοποίησαν στο παρελθόν, ενδεχομένως και για όσους πιστεύουν ότι μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν τώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε γοητευτεί από την ιδέα να ελέγξει τοπ τηλεοπτικό πεδίο, χρησιμοποιώντας ακόμα και τον Καλογρίτσα – φριχτή ιδέα στη σύλληψή της, εντελώς γελοία και καταστροφική στην εκτέλεσή της. Τιμωρήθηκε ποικιλοτρόπως ο ΣΥΡΙΖΑ γι αυτές τις επιλογές του.
Εάν ο Καλογρίτσας δεν έχει αποδεικτικά στοιχεία για όσα λέει, τότε και όσοι γοητεύονται στην ιδέα να τον χρησιμοποιήσουν τώρα για πολιτικούς σκοπούς μάλλον δεν διδάσκονται από την ιστορία, ούτε καν την πρόσφατη. Η οποία, με κορυφαίο παράδειγμα τις αθλιότητες Παπαγγελόπουλου και κάποιων άλλων νόμιζαν ότι θα «καθαρίσουν» τους αντιπάλους τους με τα «σκάνδαλα», έδειξε ότι τέτοιου είδους πολιτικές (σκανδαλολογία και λάσπη σε παρατάξεις) έχουν κοντά ποδάρια. Διότι οι πολίτες θα αποφασίσουν στο τέλος με βάση την οικονομία, (π.χ. η ύφεση θα φτάσει ή και ξεπεράσει το 9% που λέει η Κομισιόν), την αντιμετώπιση της πανδημίας (που είναι ακόμα εδώ) και τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Και όχι για το τι έλεγε ή τι έκανε ο Παππάς πριν πέντε χρόνια.