Το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών έφτασε το πρώτο πεντάμηνο του έτους στα 9,1 δισ. και καλπάζει. Το 2023 ήταν συνολικά 14 δισ. και το 2022 ήταν 21 δισ. ευρώ.
Αυτό είναι το μόνο έλλειμμα για το οποίο η Κομισιόν δεν μας κάνει παρατήρηση και δεν μας πιέζει να το μειώσουμε, αντίθετα, ίσως και να χαίρεται που το έχουμε, αφού σημαίνει ότι ξοδεύουμε το χρήμα μας στην Ευρώπη (σε πολύ μεγάλο βαθμό).
Το έλλειμμα εξωτερικών πληρωμών απεικονίζει το πόσο χρήμα φεύγει από τη χώρα για το εξωτερικό κάθε χρόνο, για εισαγωγές, αφού αφαιρεθεί το χρήμα που έρχεται από τις εξαγωγές και τον τουρισμό. Δείχνει δηλαδή πόσο «πραγματικό» και όχι λογιστικό χρήμα χάνει η χώρα κάθε χρόνο. Αν εξετάσουμε τα περσινά μεγέθη, με ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ 2% το 2023, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 13 δισ. (σε ονομαστικούς όρους μαζί με τον πληθωρισμό) και το χρήμα που έφυγε λόγω ελλείμματος εξωτερικών συναλλαγών ήταν 14 δισ. ευρώ. Το σύνολο λοιπόν του επιπλέον πλούτου που προήλθε από τον ρυθμό ανάπτυξης έφυγε στο εξωτερικό. Με λίγα λόγια, οι Έλληνες από την ανάπτυξη δεν πήραν φράγκο.
Και επειδή η Κομισιόν ποτέ δεν θα κάνει παρατήρηση στον κ. Κωστή Χατζηδάκη για το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών, καλά θα έκανε ο ίδιος να ασχοληθεί λίγο με το ζήτημα και να δει πώς θα αλλάξει την οικονομική πολιτική ώστε να παράγουμε περισσότερα για να υποκαταστήσουμε τις εισαγωγές και να μας μείνει κανένα φράγκο και εδώ.
Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα πτώχευσε το 2010 από τα δίδυμα ελλείμματα. Τα δίδυμα ήταν αφενός το έλλειμμα του Προϋπολογισμού, αφετέρου το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών. Το έλλειμμα του Προϋπολογισμού καλύπτεται από δάνεια και αυξάνει το δημόσιο χρέος. Το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών, όμως, είναι αυτό που μας στερεί τη ρευστότητα μέσα στην αγορά. Και αυτό είναι που μας κάνει μια χώρα με ταχύ ρυθμό ανάπτυξης και φτωχούς πολίτες, που φτωχαίνουν περισσότερο κάθε χρόνο.
Ούτε για την άμυνα
Δυστυχώς για εμάς, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν χτίστηκε για να μας εξυπηρετεί, αλλά για να εξυπηρετεί τις ισχυρότερες οικονομίες που μας πουλάνε όσα εισάγουμε. Δυστυχώς για εμάς, οι ισχυρότερες αυτές οικονομίες αρνούνται να υιοθετήσουν τα ευρωομόλογα που ζητάμε εδώ και χρόνια – και εμείς και πολλές άλλες χώρες.
Δυστυχώς για εμάς, η τελευταία άρνησή τους ήταν για την έκδοση ευρωομολόγων ώστε να καλυφθούν οι αμυντικές δαπάνες που θα χρειαστεί να κάνει η Ε.Ε., ελπίζοντας ότι σε 10 χρόνια θα έχει αποκτήσει μια ισχυρή αμυντική θωράκιση. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, το… λουλούδι αυτό της ευρωπαϊκής πολιτικής, είπε ότι θα χρειαστούν 500 δισ. σε διάστημα 10 ετών για να αποκτήσει επαρκή άμυνα η Ευρώπη. Για φέτος η Ε.Ε. έβαλε στον Προϋπολογισμό 1,5 δισ. με το ζόρι. Καλά ξεκινάμε λοιπόν. Οι συζητήσεις για τη χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής άμυνας θα συνεχιστούν, αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι στην έκδοση ευρωομολόγου, ακόμη και γι’ αυτό τον σκοπό που αφορά την επιβίωση της Ένωσης.
Είναι απίστευτο το γεγονός ότι ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, ενώ η Ρωσία είναι πια εχθρικότερη προς την Ε.Ε. από ό,τι ήταν στον Ψυχρό Πόλεμο, ενώ η Μέση Ανατολή είναι έτοιμη να εμπλακεί σε έναν πολύ μεγάλο πόλεμο -παγκόσμιο θα μπορούσε κάποιος να πει, αφού θα συμμετάσχουν όλοι αν δεν αποφευχθεί- η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη να ξεφύγει από τους χυδαίους στόχους του πλουτισμού των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών εις βάρος των υπολοίπων.
Χωρίς ενιαία αμυντική πολιτική, χωρίς ενιαία εξωτερική πολιτική, χωρίς ενιαία χρηματοδότηση από τις αγορές, μόνο με μια νομισματική ένωση που ρουφάει το χρήμα από τις αδύναμες οικονομίες και το μεταφέρει στις ισχυρότερες, η Ευρώπη δεν έχει καμία προοπτική.
Και για να θυμηθούμε τα δικά μας γελοία πολιτικά γεγονότα των περασμένων ετών, όπως έχασε η ελληνική Aριστερά το «ηθικό πλεονέκτημα», έτσι το χάνει τώρα και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό οδηγεί ήδη σε μείωση της ευρωπαϊκής συνοχής, δηλαδή χαλαρώνει τους δεσμούς μεταξύ των Ευρωπαίων. Όμως οι χαλαροί δεσμοί σε καιρό πολέμου δεν επαρκούν για την επιβίωση. Ούτε φυσικά το χρήμα των Ευρωπαίων φορολογουμένων επαρκεί για τη χρηματοδότηση της αμυντικής πολιτικής. Εδώ δεν φτάνει καν για την κάλυψη της πράσινης μετάβασης, μιας ακόμη καταστροφικής πολιτικής που εφαρμόζει η Ούρσουλα, θα φτάσει για πυραύλους;
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στον κίνδυνο πολέμου με μόνο όπλο την ελπίδα ότι θα σκοτωθούν άλλοι για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – οι Ουκρανοί, οι Ισραηλινοί, ίσως και οι Αμερικανοί, αν δεν εκλεγεί ο Τραμπ, και φυσικά οι Ευρωπαίοι που έχουν στρατό, δηλαδή οι Έλληνες, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Πολωνοί στα βόρεια, που κατά σύμπτωση είναι αυτοί που ματαίως ζητούν το αμυντικό ομόλογο.