Πολύ συχνά ακούω ότι η κοινή γνώμη πιστεύει ότι η σύγχρονη Ευρώπη πάσχει από έλλειψη μεγάλων πολιτικών ηγετών. Δεν υπάρχουν σήμερα πολιτικοί του αναστήματος του Τσόρτσιλ, του Ντε Γκολ του Βίλι Μπραντ ή της Θάτσερ.
Βέβαια οι προαναφερθέντες πολιτικοί, πέραν του μεγέθους τους, είναι πλέον ιστορικά πρόσωπα και έχουν περάσει στην ευρωπαϊκή Ιστορία. Όλοι τους κυβέρνησαν σε πολύ κρίσιμες περιόδους, επιτέλεσαν τεράστιο έργο, και σήμερα όπως όλα τα ιστορικά πρόσωπα περιβάλλονται από την αχλύ του μύθου. Δεν γνωρίζω αν και ποιοι από τους σημερινούς Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες θα έχουν την αγαθή τύχη των προαναφερθέντων, όταν και αυτοί περάσουν στην Ιστορία. Πιθανότατα οι σημερινοί δεν έχουν την αντίστοιχη προσωπικότητα και στόφα και μπορεί να καταλήξουν στην ιστορική λήθη.
Αν και σπάνια οι σπουδαίοι αναγνωρίζονται εν ζωή. Ουδείς προφήτης εν τη εαυτού πατρίδι. Που σημαίνει ότι οι μεγάλοι αναγνωρίζονται μετά θάνατον.
Όμως ο κόσμος δεν διαμορφώνεται μόνον από τους πολιτικούς. Η Ιστορία γράφεται και από άλλους πνευματικούς οικονομικούς και κοινωνικούς ηγέτες. Και η Ευρώπη σήμερα διαθέτει πολλές μη πολιτικές προσωπικότητες οι οποίες κινούν τους κρίσιμους μοχλούς του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Βέβαια αυτοί δεν τυγχάνουν της ίδιας προβολής και αναγνώρισης όπως οι πολιτικοί, διότι τα περίφημα media προβάλλουν συστηματικά τους πολιτικούς και παραγνωρίζουν τους λοιπούς σημαντικούς ηγέτες.
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα μη πολιτικής προσωπικότητος που έχει καθοριστικά επιδράσει στην φυσιογνωμία της σύγχρονης Ευρώπης είναι ίσως ο Ιταλός τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι. Αυτός ήταν που με μία δήλωσή του και μόνον απεσόβησε την επαπειλούμενη κατάρρευση του ευρώ το 2012. Ο Ντράγκι τότε ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δήλωσε ότι θα κάνει τα πάντα για να διασώσει το κοινό νόμισμα το οποίον εβάλλετο από την επίθεση πανίσχυρων διεθνών κερδοσκόπων. Και οι κερδοσκόποι αναδιπλώθηκαν άρον-άρον.
Μην ξεχνάμε ότι μερικά χρόνια πριν, ένας εκ των μεγαλυτέρων κερδοσκόπων, ο περίφημος Τζορτζ Σόρος, είχε καταφέρει να γονατίσει την Τράπεζα της Αγγλίας και να συντρίψει την Στερλίνα! Αντίθετα η προσωπικότης και το κύρος του Ντράγκι αποθάρρυνε τους κερδοσκόπους και διέσωσε το ευρώ.
Αλλά ακόμη και σήμερα ο Ντράγκι εξακολουθεί να διαδραματίζει ένα κομβικό ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα. Προσφάτως η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης του ζήτησε να συντάξει μία έκθεση σχετικά με το οικονομικό και ανταγωνιστικό μέλλον της Ευρώπης. Και πράγματι αυτή η έκθεση η οποία ήδη δημοσιεύθηκε, περιλαμβάνει εισηγήσεις για την πραγματοποίηση πολύ σημαντικών πρωτοβουλιών οι οποίες θα διασφαλίσουν την βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρώπης και την αντιμετώπιση του αμερικανικού και κινεζικού ανταγωνισμού.
Μία δεύτερη περίπτωση ανάλογης εμβληματικής προσωπικότητος είναι η σημερινή Πρόεδρος της Ε.Κ.Τ., η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία παλαιότερα είχε διατελέσει και επικεφαλής του ΔΝΤ. Η Λαγκάρντ διαδεχόμενη τον Ντράγκι στην ΕΚΤ δεν έτυχε να αντιμετωπίσει μεγάλες διεθνείς οικονομικές κρίσεις, αλλά με σταθερή και εύστοχη νομισματική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια συνετέλεσε στην σταθερότητα του ευρωπαϊκού οικονομικού συστήματος και την οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης.
Μπορώ να αναφέρω πολλές ακόμα ευρωπαϊκές προσωπικότητες, αν όχι τόσο γνωστές και προβεβλημένες, πάντως πολύ σημαντικές στον χώρο τους και καθοριστικές όσον αφορά τα ευρωπαϊκά πράγματα. Νομίζω λοιπόν ότι έστω και αν θεωρούμε ότι η Ευρώπη δεν διαθέτει σήμερα πολιτικούς με τεράστιο πολιτικό ανάστημα, διαθέτει σημαντικούς τεχνοκράτες και λοιπούς παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν ευνοϊκά τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ηπείρου σε μεγάλο βαθμό.
Αν όμως αυτοί οι σημαντικοί άνθρωποι δεν υπήρχαν και δεδομένης της ανεπάρκειας και ελλείψεως οράματος των σημερινών Ευρωπαίων ηγετών, είναι πολύ πιθανόν η Ευρώπη να είχε ήδη καταρρεύσει. Μία σχετική κατάσταση έχουμε ήδη ζήσει με την περιπέτεια του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίον καθοδηγούμενο από γελοίους και λαϊκιστές πολιτικούς, και προφανώς ελλείψει μιας σοβαρής κοινωνικής και οικονομικής ελίτ, που πιθανόν θα έβαζε κάποιο φρένο, επέλεξε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το αποτέλεσμα της βλακώδους αυτής απόφασης είναι ότι σήμερα η Αγγλία παρακμάζει και οι Άγγλοι χτυπάνε το κεφάλι τους, και προσπαθούν με διάφορες διμερείς συμφωνίες να μπαλώσουν ότι μπορούν. Είναι απίστευτο πως η ιστορική συνέχεια της κραταιάς και ένδοξης Βρετανικής Αυτοκρατορίας, της πάλαι ποτέ ισχυρότερης δύναμης του κόσμου, σήμερα κατέληξε να εμφανίζει αυτά τα χάλια!
Ας ελπίσουμε ότι η υπόλοιπη Ευρώπη θα συνεχίσει να επιβιώνει αξιοπρεπώς και ενωμένη, έστω και αν υφίσταται πολλαπλές οικονομικές, γεωπολιτικές και μεταναστευτικές – ισλαμιστικές επιθέσεις.