Μπορεί όντως η βούληση του πρωθυπουργού να είναι η επαναφορά των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος στα προ ενεργειακής κρίσης επίπεδα, πλην όμως οι όποιες αποφάσεις θα αφορούν στον Ιούνιο και μετά. Περιμένει, βλέπετε, τους δύστοκους Ευρωπαίους, να δει αν τελικά θα πάρουν μια απόφαση για ευρωπαϊκή λύση, αν και μεταξύ μας, χλωμό το βλέπω γιατί υπάρχει διαφορετική αντίληψη για το επείγον του θέματος και διαφορετικές αντοχές των κοινωνιών τους.
Από Ιούνιο και μετά λοιπόν τα όποια καλά νέα για τους Έλληνες καταναλωτές με ευρωπαϊκή ή εθνική λύση, πλην όμως το θέμα είναι πώς πληρώνονται οι λογαριασμοί του Απριλίου και του Μαΐου, όταν η ρήτρα αναπροσαρμογής ακόμα και για μεσαίες καταναλώσεις, υπερβαίνει σε πολλές περιπτώσεις και τον μηνιαίο μισθό των καταναλωτών.
Αυξήθηκε κατακόρυφα λένε τα ρεπορτάζ η προσφυγή στις ρυθμίσεις με δόσεις για να μην τους κόψουν το ρεύμα αλλά, ειλικρινά, είναι αυτή λύση; Μήπως οι όποιες δόσεις θα πληρωθούν από κάποιον άλλο; Και με τον επόμενο λογαριασμό τι θα γίνει; Κι αυτός με δόσεις, οι οποίες θα προστεθούν πάνω στις δόσεις των προηγούμενων λογαριασμών;
Και οι άλλες υποχρεώσεις μήπως πάγωσαν; Μέσα στις επόμενες μέρες έρχονται νωρίς – νωρίς και τα εκκαθαριστικά του νέου ΕΝΦΙΑ δύο μόλις μήνες μετά τη λήξη πληρωμών του προηγούμενου. Και δεν αλλάζει φυσικά την κατάσταση το γεγονός ότι αυτός ο ΕΝΦΙΑ θα έχει περισσότερες δόσεις και θα είναι κατά τι μικρότερος από πέρυσι. Κι αυτό γιατί στο μεταξύ είναι πολλά τα βάρη που έχουν προστεθεί στα νοικοκυριά με τη γενικότερη ακρίβεια. Κι έρχεται στη συνέχεια ο φόρος εισοδήματος.
Ούτε φυσικά η μεγάλη, τηρουμένων των αντοχών της οικονομίας, αύξηση του κατώτατου μισθού είναι πανάκεια στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Είναι δε, ανόητη η πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ζητά κατώτατο μισθό στα 800 ευρώ γιατί λέει πως αυτό το μέτρο δεν έχει δημοσιονομικό κόστος επειδή δεν τον πληρώνει το κράτος! Σοβαρά; Γνωρίζουν άραγε αυτοί οι φωστήρες πώς τα βγάζουν πέρα οι επιχειρήσεις με αυτό το κόστος ενέργειας –και κυρίως οι μικρομεσαίες που απασχολούν τους περισσότερους εργαζόμενους συνολικά- κι αν αντέχουν; Ή μήπως γνωρίζουν αν αυτή η χουβαρνταλίδικη πρότασή τους, με τα λεφτά των άλλων, θα σημάνει και απολύσεις όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά γιατί δεν θα αντέξουν πολλές επιχειρήσεις;
Πάντως, η κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όλοι στους επόμενους μήνες θα είναι πολύ δύσκολη κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από ατελέσφορες επιδοτήσεις και αναποτελεσματικές παρεμβάσεις του κράτους γιατί απλά αυτή η ακρίβεια, τους ξεπερνά όλους και τα αίτιά της δεν μπορούν να ελεγχθούν γιατί είναι πολλά και τα περισσότερα είναι εξωγενή και μας ετεροκαθορίζουν.
Περιττό να αναφερθεί πως όλοι οι οικονομικοί στόχοι του προϋπολογισμού έχουν πάει περίπατο και η μια αναθεώρηση προς το δυσμενέστερο διαδέχεται την άλλη.
Περιττό να αναφερθεί πως η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, αλλά κατάντησε διαχειρίστρια διαδοχικών και απρόβλεπτων κρίσεων από την πρώτη μέρα της θητείας της. Δεν ευτύχισε ούτε μερικούς μήνες να λειτουργήσει υπό κανονικές συνθήκες. Πυροσβεστική διακυβέρνηση και τρέξιμο από τη μια φωτιά στην άλλη. Θα μου πείτε οι κυβερνήσεις στα δύσκολα κρίνονται και για την μπουνάτσα υπάρχουν μυριάδες καπετάνιοι του γλυκού νερού.
Τούτων δοθέντων, φρονώ πως, όσο κι αν ο πρωθυπουργός επιμένει να λέει πως εκλογές θα γίνουν το ‘23, δεν θα μπορέσει να αντέξει άλλον έναν χειμώνα υπό αυτές τις συνθήκες ακρίβειας. Ούτε δημοσιονομικά μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος η οικονομία για την αέναη στήριξη των νοικοκυριών.
Προς το Φθινόπωρο, κι αν εξελιχθεί όπως διαφαίνεται μια καλή τουριστική σεζόν, θα οδηγηθούμε στις κάλπες και στις νέες περιπέτειες με απανωτές αναμετρήσεις και με ενδεχόμενες λύσεις κάποιας κυβέρνησης συνεργασίας.
Κι όταν μια μονοκομματική κυβέρνηση με ενιαία αντίληψη για την αντιμετώπιση της κρίσης, δυσκολεύεται να φέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα, φαντασθείτε τι έχει να γίνει με μια συνεργατική!