Ως “ιστορική” συμφωνία ελάφρυνσης χρέους χαρακτήριζαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι την συμφωνία στις Βρυξέλλες. Μια εβδομάδα μετά καταλαβαίνει κανείς τα αποτελέσματα αυτής της συμφωνίας απο την συμπεριφορά των αγορών.
Όσοι επενδύουν χρήματα δεν ενδιαφέρονται να πούν καλά λόγια, ούτε να κτυπήσουν στην πλάτη τον Έλληνα πρωθυπουργό, ούτε να του βάλουν γραβάτα. Μετακινούν κεφάλαια καθημερινά και προσδοκούν την αύξηση των αξιών.
Εδώ και μερικές εβδομάδες, όμως, οι ξένοι επενδυτές έχουν γυρίσει την πλάτη στην Ελλάδα και δεν πείθονται από τα όσα συμφώνησε με τους δανειστές της, η Ελλάδα.
Καθημερινά “σπρώχνονται” στο χρηματιστήριο και κάποιοι έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν ελληνικές αξίες πολύ φθηνά. Όπως λένε ιδιωτικώς, έχουν πειστεί πλέον ότι, ο σημερινός πρωθυπουργός δεν είναι ικανός να αυξήσει τις αξίες. Είναι εκείνος που μηδένισε τις αξίες (τράπεζες) το καλοκαίρι το 2015. Ο ίδιος και η κυβέρνηση του φόρτωσε τους φορολογούμενους με τα 40 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε ότι ο Γενικός Δείκτης παραμένει κάτω από τα επίπεδα του Ιουνίου του 2015, όταν αποφασίστηκε η επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων.
Όταν, όμως, δεν εισρέουν χρήματα στην χώρα τι μας μένει; Οι φόροι διαλύουν την οικονομία διότι στερούν πόρους από τον ιδιωτικό τομέα που κατευθύνονται σ ένα αντιπαραγωγικό και πελατειακό δημόσιο τομέα.
Όσοι λοιπόν κόπτονται ότι ο Τσίπρας ήλθε για να μείνει γνωρίζουν ότι, ο πρωθυπουργός που μας προσβάλλει στο εξωτερικό είναι ικανός μόνο για “παιχνιδάκια” με τον κυβερνητικό εταίρο τον Καμμένο, και για να δίνει επιδόματα αντί των κομμένων συντάξεων. Όταν, όμως, η Ιταλία θα “ξαναβήξει” και οι αγορές ταρακουνηθούν τότε η ελληνική οικονομία θα μείνει απροστάτευτη σ’ ένα περιβάλλον όπου το φθηνό χρήμα τελειώνει.
Οι αγορές τις οποίες ήθελε να χορεύουν στο ρυθμό του τιμωρούν ήδη τον Τσίπρα, και μαζί την Ελλάδα διότι κανείς δεν ξεχνά το 2015.
Αν η τιμωρία φαντάζει αντιδημοκρατική γι αυτούς που βλέπουν αποστασίες, ακροδεξιούς και ξυπνούν με Ρουβίκωνες είναι περισσότερο αντιδημοκρατικό ένα ιδιότυπο σύστημα να προσπαθεί να επιβάλλει ένα ανίκανο πρωθυπουργό διότι απλώς είναι ραδιούργος.