Η ζωή τιμωρεί, και κανείς δεν χρειάζεται να πάρει εκδίκηση. Ένας εκ των οποίων υπέγραψε την ανακεφαλαιοποίηση του 2015 και ξεπούλησε τις τράπεζες στο 0,30 της λογιστικής αξίας επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος. Ο Γιάννης Δραγασάκης, τον οποίο ακολουθεί η φήμη ότι από την εποχή που ήταν στο κόμμα, βρισκόταν πίσω από κάθε πέτρα. Πριν τέσσερα χρόνια πριν είχαμε την ατυχία να βρεθεί στην λάθος θέση.
Άφησε την μεγαλύτερη τράπεζα δίχως διοίκηση, και δέχθηκε για τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών τους συνταξιούχους ξένους τραπεζίτες από την Δανία, την Σουηδία κλπ και το αποτέλεσμα ήταν τέλμα καθώς όλοι όσοι ήλθαν ήταν μακριά από την ελληνική πραγματικότητα. Πέρασαν τέσσερα χρόνια και ο Τσίπρας θυμήθηκε τα κόκκινα δάνεια στις 28 Δεκεμβρίου 2018.
Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Έρχεται η μείωση του ορίου προστασίας κατοικίας, οι εξώσεις, οι πλειστηριασμοί. Τη νέα χρονιά, όμως, και όταν θα δημιουργηθούν τα σχήματα, τα κάθε είδους funds θα απευθύνονται σε συναδέλφους τους, σε άλλα funds που θα διαχειρίζονται κόκκινα δάνεια. “Έχετε κανένα καλό deal με ακίνητο, καμία επιχείρηση;” θα ρωτούν και θα
βλέπουν τον κατάλογο. Δίχως καμία μεσολάβηση τράπεζας, δίχως να χρειάζονται οι υπογραφές τραπεζιτών. Όλα θα βγαίνουν στο σφυρί με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή την ζοφερή προοπτική προσπάθησε να προκαταλάβει ο αντιπρόεδρος τρομοκρατώντας και τους καταθέτες, όπως κάνουν εδώ και τρία χρόνια κάτι καλά παιδιά από το Λονδίνο.
Δεν τρομάζει κανέναν ο Δραγασάκης. Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τις κρατικές τράπεζες για τους σκοπούς τους ( σ.σ Ένας κομισάριος τηλεφώνησε για να δεσμευτούν τα χρήματα του ΔΟΛ ). Αν νομίζουν ότι, θα κάνουν τις τράπεζες κρατικές και θα βάλουν τα φορτηγά για να πάρουν τα λεφτά είναι μακράν γελασμένοι. Διότι μια δράκα funds θέλουν να οδηγήσουν σε ανακεφαλαιοποίηση τις τράπεζες. Πάσει δυνάμει. Και αυτή την περίοδο θυμήθηκε να μιλήσει έτσι για τις τράπεζες.
Πιάσε μια γκαζόζα αντιπρόεδρε να κεράσεις τους σορτάκηδες από το Λονδίνο. Θα χάσετε και οι δυο στο τέλος.