Μετά το πρώτο Μνημόνιο, η εικόνα είναι ίδια και απαράλλακτη. Κάθε εβδομάδα η Ελλάδα, οι ξένοι επενδυτές περιμένουν ένα ορόσημο. Την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, την δόση, τα μέτρα και πάει λέγοντας.
Όπως έχει δείξει η οκτάχρονη ιστορία, μερικές εβδομάδες δεν ήταν απλώς χειρότερες αλλά οδυνηρές για την χώρα. Κι αυτό είτε από δική μας ευθύνη, είτε με ευθύνη των δανειστών.
Όταν έκλεισαν οι τράπεζες, κάποιος είχε την ευθύνη. Όταν αυξήθηκαν υπέρμετρα οι φόροι, όλοι προειδοποιούσαν, αλλά οι δανειστές ήθελαν να κλείσουν οι λογαριασμοί αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Όταν νομοθετήθηκε το έκτρωμα του ΕΦΚΑ πάλι οι δανειστές συμφώνησαν, αδιαφορώντας για τα αποτελέσματα στους ελεύθερους επαγγελματίες. Τα αποτελέσματα; Η “καθαρή” έξοδος της διακυβέρνησης των Σύριζα- ΑΝΕΛ δεν θα είναι και τόσο “καθαρή”. Μας το λένε τα επιτόκια των ομολόγων, μας το φωνάζει το χρηματιστήριο που παραμένει τρία χρόνια τώρα στις 800 μονάδες με εξαίρεση κάποιες αναλαμπές.
Και τώρα που ήλθε η ώρα για την ελάφρυνση του χρέους ο υπουργός οικονομικών κ. Τσακαλώτος ανακάλυψε ότι, ο νέος υπουργός οικονομικών της Γερμανίας είναι μια χειρότερη συνέχεια του Σοϊμπλε. Πάλι θα περιμένουμε τον Αύγουστο, να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις ποιοι άραγε; Η διακυβέρνηση του Τσίπρα – Καμμένου που συντηρεί και αυξάνει το δημόσιο για να εκλέγεται. H κουβέντα γι αυτό το Δημόσιο που δεν ξεκινά ούτε από την αξιωματική αντιπολίτευση διότι και οι Δημόσιοι υπάλληλοι ψηφίζουν! Όσο όμως δεν ξεκινά η συζήτηση για το Δημόσιο, η αδικία θα παραμένει η ίδια. Τόσο για τους καλούς δημοσίους υπαλλήλους όσο και τους ιδιώτες που πληρώνουν τους φόρους.
Δεν είναι τυχαίο ότι άλλες χώρες έγιναν προηγμένες γιατί φροντίζουν την Δημοκρατία τους. Οι Σουηδοί που άλλαξαν το Σύνταγμα τους και μεριμνούν λ.χ για τα μετρητά και την ρευστότητα σκέφτονται την ασφάλεια του κράτους και δεν περιμένουν κανέναν. Ούτε τους ξένους, ούτε κανέναν.