Οι εξελίξεις σε Ιταλία και δευτερευόντως σε Ισπανία έκαναν τους εγχώριους “προοδευτικούς” να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη.
Η Ιταλία προβλέπει στο σύνταγμα μας της την αλλαγή υπουργού αλλά και τις αρμοδιότητες του προέδρου της Δημοκρατίας. Κι αν οι λαϊκιστές ή οι ακροδεξιοί επιμένουν να πηγαίνουν κόντρα στις αγορές αυτό αποβαίνει προς όφελος της Γερμανίας.
Οι αγορές έχουν την ικανότητα να παίξουν και με τις φυλές Ζουλού. Μόλις προτάθηκε ο Ιταλός “Βαρουφάκης”, η απόδοση των γερμανικών ομολόγων έπεσε στο 0,30% όπως και η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου. ( σ.σ ανέβηκαν ιταλικά, ελληνικά ομόλογα κτλ )
Η Γερμανία, δηλαδή δανείζεται φθηνά και εξάγει ανταγωνιστικά προϊόντα μέσω του Ευρώ. Επιπλέον στο ενιαίο σύστημα πληρωμών Τarget 2 ( το σύστημα πληρωμών μεταξύ των Ευρωπαϊκών κρατών για τα προϊόντα ) η Γερμανία έχει πλεόνασμα +280 δισ. ευρώ και η Ιταλία λ.χ αρνητικό έλλειμμα -280 δισ. ευρώ.
Μέχρι το 2008, Η Γερμανία κι άλλες χώρες εξισορροπούσαν την διαφορά του συστήματος πληρωμών με αγορά χρεογράφων στις χώρες που εμφάνιζαν ελλείμματα. Η ανισορροπία λύνεται αν η Γερμανία μειώσει τα πλεονάσματα της προς τις υπόλοιπες χώρες ή με τον τρόπο που έχει επιλέξει, την βίαιη προσαρμογή.
Με λίγα λόγια, οι Γερμανοί κοροϊδεύουν την υπόλοιπη Ευρώπη αφού το σύστημα λειτουργεί υπέρ τους.
Τι επιδιώκουν λοιπόν; Αν η Ελλάδα ήθελε το δίδυμο του Συριζα- Ανελ με γειά΄της με χαρά της. Το δίδυμο υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο και επέβαλλε φόρους με τους δανειστές. Ετοιμάζεται δε για μια “καθαρή” έξοδο που θα την πληρώσουμε. Επιπρόσθετα, όλοι στην Ευρώπη μας υπενθύμισαν “ Η Ιταλία δεν θα κάνει το λάθος της Ελλάδος το 2015 όταν η ελληνική οικονομία έχασε 80-100 δισ.”.
Κανείς Ευρωπαίος δεν θα ενδιαφερθεί για εμάς αν δεν το κάνουμε εμείς πρώτα. Η χώρα έχει ανάγκη την πιστοληπτική γραμμή για να στηριχθεί ο ιδιωτικός τομέας. Δεν έχει ανάγκη να κάτσει πάνω στο απόθεμα ο έγκλειστος πρωθυπουργός του Μαξίμου για να μοιράσει αργότερα επιδόματα. Όταν δεν μας εμπιστεύονται οι δανειστές γιατί φοβούνται τις παροχές του έγκλειστου, πως θα μας εμπιστευθούν οι ξένοι επενδυτές που θέλουν να φέρουν τα λεφτά στην χώρα;
Όταν πρόκειται προσβάλλει αξιοπρεπείς ανθρώπους μοιράζοντας “φιλοδωρήματα” τα οποία προηγουμένως άρπαξε βίαια. Το οξύμωρο, όμως, είναι ότι ο άνθρωπος που δέσμευσε την χώρα για δεκαετίες δεν θέλει τώρα την πιστοληπτική γραμμή. Εκείνος που μας δέσμευσε , δεν μπορεί να είναι απελευθερωτής σε καμία έξοδο.