Τί μανία κι αυτή; Αντί να ασκήσουν πολιτικές, αντί να εργαστούν, από την κυβέρνηση το έχουν ρίξει στην επικοινωνία. Ας έσβηναν και καμιά φωτιά. Ας έσωναν κανέναν άνθρωπο. Ας κατόρθωναν να φέρουν ή να διατηρήσουν επενδύσεις. Να μην πληρώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες όσα πληρώνουν. Ας μην έκοβαν συντάξεις. Ας δημιουργούσαν ένα σοβαρό Κράτος κι όχι ένα Κράτος διορισμών ημετέρων. Που τέτοια. Αυτοί ασχολούνται νύχτα και μέρα με το show. Με τα ψέματα, χονδρά ή μεγάλα.
Καιγόταν η Ραφήνα και το Μάτι; Η απάντηση δεν ήταν κάποιου είδους δράση αλλά το κυβερνητικό θέατρο της Δευτέρας με πρωταγωνιστή τον Αλέξη Τσίπρα σε ρόλο «συντονιστή» να λέει ψέματα και να συμμετέχει σε μια άθλια παράσταση, όταν γνώριζε πως ήδη είχαμε πολλούς νεκρούς.
Καίγονται τα σπίτια μας από φόρους, μειώσεις, μέτρα; Η χώρα είναι δεσμευμένη με υπερβολικά υψηλά πλεονάσματα που σημαίνουν μέτρα και πάλι μέτρα για τα επόμενα πολλά χρόνια; Η περιουσία του Κράτους είναι δεσμευμένη για 99 χρόνια;
Η απάντηση δεν είναι η υιοθέτηση σοβαρών πολιτικών ανακούφισης αλλά επικοινωνισμοί στην Ιθάκη και ο πρωθυπουργός σε ρόλο Οδυσσέα. Η μέριμνα είναι να βαπτίζεται καθημερινά το κρέας ψάρι. Μια άκρατη επένδυση στον λαϊκισμό και στο ψεύδος, που δεν έχει τελειωμό.
Προφανώς λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας, αδιάβαστος και δίχως γνώσεις για την αρχαία τραγωδία, διεκδικεί μόνο τα καλά από τον μύθο του ταξιδευτή βασιλιά της Ιθάκης, αγνοώντας τα όποια αρνητικά. Φαίνεται πως ο πρωθυπουργός επιλέγει να ξεχνά την πανουργία και το ψεύδος που χαρακτήριζαν τον πολυμήχανο μεν, στα όρια όμως του πολιτικού unfair Οδυσσέα.
Κι αυτό δεν το λέω εγώ. Ας διαβάσει κανείς την τραγωδία Φιλοκτήτης του Σοφοκλή για να καταλάβει το πώς το ψεύδος και η εξαπάτηση αποτέλεσαν κινητήριο δύναμη και πολιτικό DNA του Ιθακήσιου άνακτα. Η λογική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και η επένδυση στη μηχανορραφία και την αγυρτεία είναι σαφώς ελληνική κληρονομιά. Μπορεί όντως τέτοιου είδους πρακτικές να φέρνουν ένα πρόσκαιρο καλό αποτέλεσμα. Όμως η υπερεπένδυση στο ψεύδος στο τέλος δεν κρύβει επιστροφή στην Ιθάκη.
ΥΓ: Λίγοι γνωρίζουν το τέλος του Οδυσσέα. Τον θάνατο του – ως εκπλήρωση προφητείας – από τον Τηλέγονο. Τον άγνωστο γιο που είχε με την Κίρκη, ο οποίος τον σκότωσε σε μάχη. Ας προσέξει ο πρωθυπουργός λοιπόν μήπως την τελική απάντηση στα όσα κάνει και στα ψεύδη του, τη βρει τελικά από τους ίδιους τους πολιτικούς «γιους του». Τους αποκαλούμενους …συντρόφους του που τώρα τον αποθεώνουν, όμως αύριο, σε μια ενδεχόμενα μεγάλη και στρατηγική ήττα, ενδεχομένως να τον τιμωρήσουν σκληρά.