Το ότι ο Ερντογάν ζει το μεγαλείο του το έχουμε καταλάβει. Ο άνθρωπος ίσως να χρειάζεται πλέον να καταφύγει και σε κάποιον ειδικό για να το κοιτάξει το θέμα.
Το ότι η τουρκική πολιτική είναι σαφώς διεκδικητική ως προς το Αιγαίο και την Κύπρο το γνωρίζουμε κι αυτό. Και φυσικά η Ελλάδα οφείλει να είναι σε εγρήγορση και σε εθνική επαγρύπνηση. Πρέπει να κατανοήσει πως όλα όσα γίνονται είναι εξαιρετικά σημαντικά κι επικίνδυνα.
Όμως το κρίσιμο ερώτημα είναι κατά πόσο σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία έχουμε τους σωστούς ανθρώπους στο πηδάλιο της δικής μας χώρας. Κατά πόσο οι Τούρκοι «βρίσκουν και τα κάνουν».
Εδώ και τρία χρόνια, ο Πάνος Καμμένος ασκεί καθήκοντα υπουργού Άμυνας. Για να είμαι ειλικρινής και να μην αδικήσω τον άνθρωπο, η προσπάθεια αναπτέρωσης του ηθικού και του φρονήματος του στρατεύματος δεν είναι λάθος. Οι συχνές επισκέψεις σε ακριτικά μέρη και φυλάκια δεν βρίσκουν κανέναν αντίθετο. Αρκετά χρόνια οι Ένοπλες Δυνάμεις έγιναν κλωτσοσκούφι λόγω αριστερών ιδεοληψιών.
Το εθνικολαϊκιστικό όμως πανηγύρι που εδώ και καιρό έχει στηθεί, οι κορώνες και οι ρητορείες, η με προεκλογικά χαρακτηριστικά υπενθύμιση των μεγάλων μας εθνικών νικών κατά των Τούρκων και ο τσαμπουκάς που με κάθε ευκαιρία πωλείται σαφώς δεν βοηθούν.
Το να παίζουν οι ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κάθε Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή τη συνετή και σοβαρή κυβέρνηση που δεν απαντά στις τουρκικές προκλήσεις και κάθε Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο την άφοβη κυβέρνηση που απαντά στα ίσια στον Ερντογάν δεν κρύβει κανένα σχέδιο. Καμία στρατηγική. Έναν παροξυσμό και έναν στρατηγικό αχταρμά κρύβει, πάρα πολύ επικίνδυνο για την πατρίδα και τα συμφέροντα της.
Οι παραπάνω σκέψεις ήλθαν στο μυαλό μου όταν σύσσωμος ο ελληνικός Τύπος (ακόμα και οι εφημερίδες – παπαγάλοι της κυβέρνησης) καταδίκασαν ως «γραφικό» ή περίεργο τον Τούρκο πρόεδρο επειδή φόρεσε τη στολή παραλλαγής στο Αφρίν.
Κανέναν όμως δεν είδα να αναφέρεται στο αυτονόητο. Στο απλά λογικό: πως δηλαδή αυτό που όλοι καταδικάζουν, εμείς στην Ελλάδα το ζούμε σχεδόν κάθε εβδομάδα. Ποιοι άραγε πρώτοι έστησαν λαϊκά show στις στρατιωτικές μονάδες; Ποιοι έκαναν το στράτευμα «θέατρο» των προπαγανδιστικών τους επιδιώξεων; Ποιοι φοράνε στολές παραλλαγής ή μπουφάν τύπου Top Gun από το 2015; Ποιοι δεν διέκοψαν καν τις διακοπές τους όταν το καλοκαίρι εξελισσόταν το κομβικό πραξικόπημα στην Τουρκία κι ασκούσαν πολιτικές με τις σαγιονάρες στα κυκλαδίτικα νησιά, όταν έπαιρνε φωτιά η γειτονική μας χώρα;
«Ακραίοι» οι Τούρκοι και «περίεργοι» όταν βάζουν τις στολές παραλλαγές, καλοί όμως οι δικοί μας που έχουν κάνει σχοινί – κορδόνι το εθνικολαϊκό, κουτσαβακίστικο φολκλόρ; Η Ελλάδα λοιπόν μπροστά στα όσα επικίνδυνα και απαράδεκτα σχεδιάζει η Άγκυρα, δεν χρειάζεται να απαντά με τρόπο ακραίο. Με τρόπο λαϊκιστικό. Η χώρα μας οφείλει να κρατηθεί σοβαρή, να εκπονήσει σύντομα ένα εθνικό σχέδιο δράσης, να αλλάξει γραμμή και να σταματήσει τον «χαβαλέ» στα ζητήματα που άπτονται της φύλαξης των συνόρων μας. Να θωρακιστεί και να ενωθεί πραγματικά.
Τι να τις κάνουμε τις γκράντε παρελάσεις ή τις φωνές για τον τρόπο που νικήσαμε το 1821 όταν το 2018 ούτε ένας αξιωματικός, ούτε ένας πολιτικός εκπρόσωπος δεν προειδοποίησε τους αξιωματικούς μας στον Έβρο για τους κινδύνους που υπάρχουν με αποτέλεσμα να συλληφθούν και τώρα να κρατούνται; Για ποιο λόγο επενδύουμε στις κραυγές αντί να βάλουμε κάτω ένα πλάνο για την Θράκη ώστε να μην μουσουλμανοποιηθεί περαιτέρω;
Εξάλλου όλοι θα παραδεχθούν πως αρκετά πληρώσαμε τον άλλο χαβαλέ του καλοκαιριού του 2015. Ας μην εξελίξουμε λοιπόν με τον ίδιο τρόπο και το επερχόμενο καλοκαίρι αυτή τη φορά όμως στα εθνικά μας ζητήματα.