Το ταξίδι στις ΗΠΑ και τα ενσταντανέ με τον Ντόναλντ Τραμπ κατέληξαν στο φιάσκο των F16 και των υπέρογκων αμυντικών δαπανών εν μέσω Μνημονίων και πτώχευσης της χώρας.
Η ΔΕΘ προηγουμένως δεν πήγε και πολύ καλά. Ήταν μια «σούπα». Οι πολίτες στενάζουν υπό το βάρος των φόρων Τσακαλώτου που καταστρέφουν με μέθοδο και συστηματικά τη μεσαία τάξη, με αποτέλεσμα μια ή δυο ημέρες μετά την πληρωμή μισθών και συντάξεων οι πολίτες να μην έχουν ούτε ευρώ τσακιστό. Ο Πάνος Καμμένος κάθε τρεις και λίγο τα κάνει μαντάρα με τις περίεργες συνήθειες κι επιλογές του στα αμυντικά ή με τα πονταρίσματα στη ρουλέτα.
Ο εξάδελφος Τσακαλώτος είναι «κοράκι» της ΔΕΗ και με τη βούλα, εκθέτοντας την κυβέρνηση που τάχα ήταν ευαίσθητη κατά των κατασχέσεων. Άσε που η δήλωση Παρασκευόπουλου περί του πόσο δίκιο είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την καταγγελία του νόμου του για τις αποφυλακίσεις και η επίθεση το ίδιο βράδυ στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, διέλυσαν και το «αφήγημα» της κοινοβουλευτικά περίφημης «νίκης» Τσίπρα στη συζήτηση για την ανομία.
Είδε και απόειδε επικοινωνιακά λοιπόν η δύσμοιρη κυβέρνηση, κατανόησε πως η μικρή αποκλιμάκωση της δημοσκοπικής διαφοράς του Σεπτεμβρίου εξανεμίστηκε και με την πλάτη στον τοίχο, βιαστικά και σε λογική γιούργια έστησε το show Paradise Papers.
Με μια ξαναμασημένη τσίχλα (θυμάστε ελπίζω τη δικαίωση της κας. Μητσοτάκη για την υπόθεση του πόθεν έσχες της με απόφαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας) η κυβέρνηση ελλείψει πολιτικής και πραγματικού αφηγήματος επενδύει στη λάσπη.
Σε ένα πολιτικό Κατιναριό.
Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά. Αγνοώντας πάγιες επαγγελματικές μεθόδους της ελεύθερης παγκόσμιας οικονομίας, αγνοώντας πως δεν πρόκειται στην περίπτωση της εν λόγω offshore εταιρείας για κάποιου είδους «παρκάρισμα» προσωπικής περιουσίας αλλά για μια εργασιακή διαδικασία ενός στελέχους με διεθνές αποτύπωμα όπως ήταν η Μαρέβα Μητσοτάκη, ο πρωθυπουργός βγήκε στο μπαλκόνι κι άρχισε να φωνάζει σαν να επρόκειτο για μπουγάδα της γειτόνισσας.
Σε μια νόμιμη όπως εξελίσσεται διαδικασία, ο πρωθυπουργός όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αν είναι υπέρ ή όχι των offshore εταιρειών όχι μόνο για τους πολιτικούς του αντιπάλους αλλά και για την κομματική του εφημερίδα. Την ΑΥΓΗ στης οποίας το μετοχικό κεφάλαιο συμμετέχει μια τέτοια εταιρεία. Δεν θα περάσουμε στη λογική της offshore της 1 λίρας που παλιότερα μέρος του Τύπου κατηγορούσε τον Πάνο Καμμένο πως διατηρούσε. Αυτά δεν είναι σωστά πράγματα ούτε προάγουν το πολιτικό παιχνίδι και τον πολιτισμό. Δεν θα σταθούμε καν στα χρήματα της κας. Φωτίου στο εξωτερικό, στα 3 εκατ. δολάρια λογαριασμών επίσης εκτός Ελλάδος του υπουργού Οικονομίας κ. Παπαδημητρίου. Ούτε θα θυμίσουμε τα αμοιβαία εκατομμυρίων ευρώ του Ευκλείδη Τσακαλώτου της Templeton και Blackrock. Για τα περίεργα πόθεν έσχες υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μιλήσουμε επίσης.
Θα σταθούμε απλά στη μεγάλη ζημιά στη Δημοκρατία που κάνει για μια ακόμη φορά ο πλέον διχαστικός πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης. Ένας πολιτικός άνδρας (σ.σ. παιδί έπαψε θέλουμε να πιστεύουμε να είναι εδώ και καιρό) κατώτερος των περιστάσεων που καταφεύγει στη γυναίκα του αντιπάλου του για να τον πλήξει. Να του θυμίσουμε λοιπόν του κ. Τσίπρα που κάνει πολιτική ξεκατινιάσματος πως όταν στο παρελθόν κάποιοι επιδίωξαν λανθασμένα απολύτως να εμπλέξουν στο πολιτικό παιχνίδι τη σύζυγο του Μπέτυ, η κα. Μητσοτάκη ήταν που είχε ζητήσει να μη χτυπάνε τη σύζυγο του πρωθυπουργού.
Και τέλος ο πρωθυπουργός των απανωτών λαθών, των ζημιών στη χώρα και την οικονομία ας καταλάβει και το άλλο; Όλα όσα κάνει, όλα όσα πράττει, τροφή στη Χρυσή Αυγή δίνουν. Αν και μικρός στην ηλικία ας ελπίσουμε πως αυτό το απλό πράγμα κάποτε θα το καταλάβει.