Άντε και να δεχθούμε πως ο νεαρός πρωθυπουργός μας το 2015 δεν ήξερε. Πως είχε τις αυταπάτες του. Άντε να του τη χαρίσουμε του μπαγάσα και να το πάμε αλλιώς. Να πούμε πως δεν έχει ροπή στο ψέμα. Πως απλά υποεκτίμησε κάποια πράγματα.
Το πρόβλημα είναι ότι δυστυχώς για τη χώρα μας το πρόβλημα των λανθασμένων «προβλέψεων» – ας τις προσδιορίσουμε ως τέτοιες – του πολιτικού ψεύδους από την πλευρά των κυβερνόντων όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση, δεν έχει τέλος. Δεν έχει φρένο. Κοινώς, οι αστοχίες (σικ) ή όπως λέει η ΝΔ και το ΚΙΝ.ΑΛ. «το δούλεμα», πάει σύννεφο.
Τελευταίο επεισόδιο αυτού του σίριαλ που ξεκίνησε ως κωμωδία όμως για χιλιάδες Έλληνες συνταξιούχους, πολίτες, ασφαλισμένους, επαγγελματίες, καταλήγει σε τραγωδία, είναι οι περικοπές στις συντάξεις. Αντί δηλαδή ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσος Πετρόπουλος να παραδεχθεί τα μαχαίρια που έρχονται, αντί να σκύψει με σεμνότητα το κεφάλι και να πει την αλήθεια, αντί να σταματήσει το δούλεμα, γυρίζει και σε συνέντευξή του μιλά για «αυξήσεις στο 20% των συντάξεων»! Πρόκειται για θράσος απίστευτο. Για ψέμα κανονικό. Για τον εμπαιγμό σε όλο του το μεγαλείο.
Αντί δηλαδή ο αρμόδιος υφυπουργός να πει στον κόσμο τί πραγματικά τον περιμένει και πάλι στήνει σκηνικό «διαπραγμάτευσης». Αντί να παραδεχθεί πως όλα έχουν συμφωνηθεί και ψηφιστεί ήδη από την κυβέρνηση του, τολμά να λέει πως «έχει σημασία να δούμε τι περισσότερο μπορούμε να καταφέρουμε στο διάστημα που απομένει».
Είναι σαν τον Αλέκο Φλαμπουράρη που στις αρχές του 2017 μας έλεγε πως «στα μέσα του 2017 και όλο το 2018 έρχεται μια ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας…». Μήπως είδατε κάτι τέτοιο τώρα που το μισό 2018 έχει ήδη συμπληρωθεί κι εμείς δεν το είδαμε;
Είναι σαν τον Αλέξη Τσίπρα που καταδίκαζε τη γραμμή προληπτικής στήριξης και μιλούσε για «καθαρή έξοδο» προφανώς γιατί δεν μπορούσε να δει το πρόβλημα που ερχόταν από την Ιταλία.
Είναι σαν τον Παναγιώτη Κουρουμπλή που καλούσε τον κόσμο να κολυμπήσει στις θάλασσες του Σαρωνικού γιατί «δεν υπήρχε πρόβλημα μόλυνσης».
Είναι σαν τις υποσχέσεις πως «δεν θα μειωθεί το αφορολόγητο» ή τις απειλές Τσακαλώτου πως αν γίνει κάτι τέτοιο «θα παραιτηθεί». Για να μη θυμηθούμε το περίφημο “ένα αντίμετρο για κάθε μέτρο” τώρα που αποδεικνύεται πως πέντε θα χάσουμε, ένα θα πάρουμε πίσω. Είναι σαν τον Πάνο Καμμένο που έλεγε πως «αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι έγκλημα» αν και λίγους μήνες μετά την υπέγραψε και τώρα αυτή η αύξηση γίνεται πράξη.
Είναι σαν εκείνους τέλος που διαβεβαιώνουν πως εκλογές δεν θα γίνουν το φθινόπωρο. Και μετά θέλουν και να τους πιστέψουμε από πάνω.
ΥΓ: Επειδή οι εκλογές είναι προ των θυρών, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ας στοχαστούν λίγο διαφορετικά. Ψέμα στο ψέμα, προπαγάνδα στην προπαγάνδα, στο τέλος ό,τι και να υποσχεθεί προεκλογικά ο πρωθυπουργός κανείς δεν θα το πιστεύει. Κι αυτό διότι «το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς» συντρόφοι.