Ηττημένος, κουρασμένος, ψαλιδισμένος ως προς τον πολιτικό του εγωισμό, χθες ο Αλέξης Τσιπρας παρέδωσε ουσιαστικά την εξουσία του. Αυτή την πολυπόθητη εξουσία για την οποία διψούσε και αποδείχθηκε πως δεν είχε κανένα φραγμό και μέτρο για να τη διατηρήσει.
Φεύγοντας από το προεδρικό Μέγαρο, μαζί έφυγε και η χειρότερη και πιο διχαστική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Αν κι απομένουν μολις 20 ημερες , η χθεσινή ολιγόλεπτη τελετή αποτέλεσε προπομπό του τί θα γίνει στις 7 Ιουλίου.
Κούνησε μαντήλι ο ΣΥΡΙΖΑ του εθνικού διχασμού, της λάσπης και της συκοφαντίας κατά του αντιπάλου. Της εργαλειοποίησης των Θεσμών και της Δικαιοσύνης με σκοπό την πολιτική επιβολή. Του ντροπιαστικού δημοψηφίσματος που εξευτέλισε διεθνώς τη χώρα, της ανάδυσης των Πολακηδων, των Πετσιτηδων, του κάθε Καρανικα. Όλων εκείνων που προσέβαλαν την αισθητική και τη λογική μας.
Έφυγε ένας αλαζόνας πρωθυπουργός που δεν σεβάστηκε τον αντίπαλο του και που με τσαπατσούλικες πρακτικές θεώρησε πως “είχε” του χεριού του τους πάντες. Ανθρώπους με ευρύτερο πνεύμα και παιδεία από τον ίδιο, τους υποτιμούσε συστηματικά, αποδεικνύοντας πως η προσκόλληση στην καρέκλα τον είχε τυφλώσει.
Αποχαιρέτησε ένας πρόχειρος και βιαστικός στις επιλογές της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργός που δίχως σχέδιο και με βιασύνη εκτίμησε πως “οι Αμερικανοί θα τον κρατούσαν στην εξουσία”. Προφανώς τέτοιου είδους …μπακαλιστικες προσεγγίσεις κόστισαν τη Μακεδονία και οδήγησαν σε μια πολύ κακή συμφωνία όπως αυτή των Πρεσπών.
Είπε αντίο ένας άνθρωπος που αύξησε το δημόσιο χρέος, που εξάντλησε τη μεσαία τάξη, που έκοψε τος συντάξεις και που διαχειρίστηκε με ψέματα μια σειρά καταστάσεων.
Αποχαιρέτησε εκείνος που βολεύτηκε με τη δράση του Ρουβικωνα. Που συγκυβέρνησε με τον ακροδεξιό λαϊκιστή Πάνο Καμμένο και που μόνο τεσσερα χρόνια μετά θυμήθηκε πως υπάρχει κεντροαριστερά.
Ήταν αυτός που έπαιζε θέατρο στο Μάτι.
Ο αρνητής των σύγχρονων τάσεων στην παιδεία που εμπόδισε τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων όταν άφηνε τα δημόσια βορά στους μπαχαλακηδες.
Αυτός που μιλούσε για ηθικό πλεονέκτημα και που έκλαιγε επάνω στο φέρετρο του Φιντελ Κάστρο ή που είχε παρτίδες με σύγχρονους τυράννους όπως ο Μαδουρο, όμως την ίδια ώρα κρυφά απολάμβανε την παρέα εφοπλιστών σε κότερα.
Ο πρωθυπουργός του “ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν” και των διορισμών από τα παράθυρα όταν χιλιαδες νέοι παραμένουν άνεργοι ή έχουν φύγει στο εξωτερικό, από χθες δεν είναι εδώ.
Λίγες ημέρες μένουν και για την τυπική του αποχώρηση με τρόπο εμφαντικό.
Καληνύχτα λοιπόν Αλέξη Τσίπρα. Η ιστορια είναι βέβαιο πως θα σου εξασφαλίσει μελλοντικά τη θέση που σου αξίζει.