«It’s the economy, stupid» έλεγε παλαιότερα ο Μπιλ Κλίντον, κι έτσι ήταν, αφού κέρδισε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Στα καθ’ ημάς, η οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, που κυβερνά τη χώρα επί τεσσεράμισι χρόνια αποτελεί τον κύριο μοχλό της πολιτικής αποδοκιμασίας του στις εκλογές του 2019, τις πρώτες και τις επερχόμενες.

Πράγματι, όπως φαίνεται παρακάτω από τις δηλώσεις του ίδιου του κ. Τσίπρα, και να ήθελε κάποιος καλόπιστος να πιστέψει την οικονομική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και του σημερινού πρωθυπουργού, αυτό ήταν αδύνατον. Ένα απάνθισμα των ομιλιών Τσίπρα στις ΔΕΘ της περιόδου 2016- 2018 είναι ενδεικτικό. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Η λάθος αφετηρία: Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης

Η οικονομική πρόταση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, ήταν το περίφημο “Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης”. Επιγραμματικά αυτό πρότεινε δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας, πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες, δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους και δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη, πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης, στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων, ειδική κάρτα μετακίνησης με συμβολική τιμή για άνεργους και φτωχούς με τα μαζικά μέσα μεταφοράς, κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, επαναφορά αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ για όλους, επαναφορά κατώτατου μισθού κλπ.

 

Η γρήγορη απόσυρση του Τσίπρα από την “αυταπάτη”

Όλο αυτό, βέβαια, εξώκειλε κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν η χώρα βρέθηκε, λόγω των πολιτικών που ακολούθησαν οι Τσίπρας- Βαρουφάκης, ένα βήμα από το γκρεμό. Ο πρωθυπουργός αργότερα μίλησε για “αυταπάτες”, τότε έκανε μια διαπραγμάτευση, υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο και προσέφυγε στις κάλπες τον Σεπτέμβριο του 2015.

Στην πραγματικότητα ο κ. Τσίπρας δεν παρουσίασε ένα σχέδιο που θα μπορούσε να αποτελέσει τη συμβολή της Αθήνας στην προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης κι εξόδου από τα μνημόνια. Άλλωστε ήταν οι προθεσμίες ασφυκτικές, δηλαδή σχεδόν αδύνατο από το “Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” να επινοηθεί κάτι “άλλο” που να έχει την ανοχή των πιστωτών και να εμπεριέχει στοιχεία ρεαλισμού στην εφαρμογή του. Παρ’ όλα αυτά, κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

 

Το 2016, ο κ. Τσίπρας μας γέμισε προσδοκίες…


Επόμενη στάση μας είναι η ομιλία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ένα χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2016. Τότε, κυβερνούσε τη χώρα ήδη 20 μήνες, και έλεγε: «…βρισκόμαστε ακριβώς σε εκείνο το σημείο όπου η οικονομία μας αλλάζει πρόσημο και από το μείον της επταετούς ύφεσης γυρνάμε στο θετικό πρόσημο της ανάπτυξης… Μέσα σε πέντε χρόνια με τις καταστροφικές επιλογές ΝΔ- ΠΑΣΟΚ καταστράφηκε το ένα τέταρτο του εθνικού μας πλούτου, μειώθηκε κατά 40% το διαθέσιμο εισόδημα, εκτοξεύθηκε στο 28% η ανεργία, διευρύνθηκε κατά 38% το όριο της φτώχειας… Σήμερα που όλες οι ενδείξεις και οι δείκτες δείχνουν ότι αυτός ο κύκλος κλείνει, οφείλουμε να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα τουλάχιστον σε ορίζοντα πενταετίας… Η Ελλάδα δεν είναι πλέον χώρα – παρίας. Μετασχηματίζεται σε πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη. Με συγκεκριμένες παρεμβάσεις όχι μόνο για το ελληνικό ζήτημα αλλά και για τις στρατηγικές κατευθύνσεις της Ευρώπης. Κατανοώ απολύτως ότι η φοροδοτική ικανότητα των χαμηλότερων στρωμάτων έχει εξαντληθεί. Αλλά σήμερα, για πρώτη φορά από το 2009, μπορούμε επιτέλους να έχουμε ένα ρεαλιστικό οδικό χάρτη για την ανάκαμψη της οικονομίας και την απομείωση των βαρών…».

Στη συνέχεια της ομιλίας του ο κ. Τσίπρας παρουσίασε τα 5 βήματα που, όπως είπε, είναι έτοιμη να κάνει η Ελλάδα: «Το πρώτο βήμα της αμέσως επόμενης περιόδου, είναι να κλείσει σύντομα και με θετικό πρόσημο η 2η αξιολόγηση… Το δεύτερο βήμα, είναι να οριστικοποιηθούν τα μέτρα και οι τρόποι ελάφρυνσης του χρέους… Το τρίτο βήμα, είναι να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, που θα αποτελέσει καταλυτικό γεγονός για τη μείωση του κόστους δανεισμού, την αποκατάσταση της ρευστότητας , την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών και την έξοδο στις αγορές… Το τέταρτο βήμα είναι να καταφέρει η ελληνική οικονομία να καταγράψει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που όλοι προβλέπουν για το 2017… Και το πέμπτο και τελευταίο βήμα, είναι ταυτόχρονα και το άλμα σε μια βιώσιμη και διαρκή ανάπτυξη…». Από τα 5 βήματα, όλα πλην του πρώτου έμειναν στα χαρτιά.

Δηλαδή, ένα χρόνο μετά τη δεύτερη εκλογική του νίκη, ο κ. Τσίπρας δίνει στους πολίτες μια προοπτική άμεσης ανάπτυξης, πάνω στην οποία θα σχεδιαστεί, όπως έλεγε “η επόμενη μέρα σε ορίζοντα πενταετίας”.

 

2017: Όταν ο κ. Τσίπρας “καλωσόριζε την ανάπτυξη” στα λόγια…

Αυτά έλεγε το 2016. Λογικά, οι πολίτες το 2017 θα έπρεπε να περιμένουν μια πρώτη αποτίμηση της αναπτυξιακής προσπάθειας και μια πιο λεπτομερή παρουσία του “σχεδιασμού σε ορίζοντα πενταετίας”. Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας τον Σεπτέμβριο του 2017 έλεγε σχεδόν τα ίδια με όσα είχε αναφέρει ένα χρόνο νωρίτερα: «…Καλωσορίζουμε την ανάπτυξη. Αλλά ανάπτυξη για ποιον; Γιατί αν η ανάπτυξη δεν είναι για όλους ή για την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τόνο θα το πω καθαρά: μόνο ανάπτυξη δεν είναι… Είναι πια γεγονός, που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει, το αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον για τη χώρα μας. Θέλω να σας πω, όμως, ότι αυτό δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Δεν είναι συγκυριακό, δεν είναι τυχαίο. Η εικόνα της Ελλάδας έχει αλλάξει ριζικά το τελευταίο διάστημα. Και έχει αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο. Τα σημάδια ανάκαμψης και αντιστροφής της υφεσιακής πορείας είναι πλέον εμφανή και σε μας και στους επενδυτές, αλλά και στους εταίρους μας. Και οι δηλώσεις που αυτό το αναγνωρίζουν είναι πλέον καθημερινές. Τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι η χώρα κινήθηκε με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης που αναμένονται κοντά στο 2% για το τρέχον έτος…».

Την ίδια ώρα που άκουγαν τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού, όλοι οι Έλληνες πολίτες ζούσαν στο πετσί τους τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής. Αξιολογούσαν, λοιπόν, δεόντως την εξαγγελία της οικονομικής πολιτικής που έκανε ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ το 2017, ήδη σχεδόν μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ.

 

2018: Ο πρωθυπουργός μας καλεί να… ξεχάσουμε όσα έλεγε τα δυο προηγούμενα χρόνια

Και φτάνουμε αισίως στο 2018. Η χώρα ετοιμάζεται να βγει από το τρίτο μνημόνιο τον Αύγουστο κι ο πρωθυπουργός με τη σειρά του ετοιμάζεται να ανέβει στη ΔΕΘ τον επόμενο μήνα. Μετά το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” που αποσύρθηκε λόγω “αυταπάτης”, μετά τις προσδοκίες χωρίς αντίκρυσμα του 2016 και του 2017, ο κ. Τσίπρας το 2018 στη ΔΕΘ μας είπε, μεταξύ άλλων: ««Σήμερα, δεν ήρθα εδώ για να σας μοιράσω παροχές. Ήρθα για να μοιράσω και να μοιραστώ μαζί σας όραμα. Το όραμά μας για την Ελλάδα της νέας εποχής που ανατέλλει».

Μάλιστα. ΤΩΡΑ ανατέλλει η νέα εποχή; Το 2018; Μα το 2016 δεν μας έλεγε «η Ελλάδα δεν είναι πλέον χώρα – παρίας. Μετασχηματίζεται σε πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη»; .Μα, το 2017 δεν μας έλεγε «η εικόνα της Ελλάδας έχει αλλάξει ριζικά το τελευταίο διάστημα. Και έχει αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο»; Τώρα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την άνοδό του στην εξουσία, ο κ. Τσίπρας μιλά στους πολίτες για το “όραμα για την Ελλάδα της νέας εποχής που ανατέλλει”;

Η παράθεση των πρωθυπουργικών απόψεων στο πιο επίσημο βήμα για την ελληνική οικονομία, δείχνει ότι η οικονομική πολιτική της περιόδου 2015-2018 ήταν απλώς η εφαρμογή των εντολών που έδιναν οι δανειστές και η ανυπαρξία εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση. Γι αυτό κι είναι να απορεί κανείς πού στηρίζονται τα κυβερνητικά στελέχη όταν στα διάφορα panels ισχυρίζονται ότι “εμείς σας βγάλαμε από τα μνημόνια”.

 

2019: «Τώρα, όχι νωρίτερα, μπορούμε να εφαρμόσουμε την πολιτική μας!»

Και φτάνουμε στη φετινή χρονιά. Στην τελευταία προεκλογική του ομιλία πριν τις ευρωεκλογές στην Αθήνα, ο κ. Τσίπρας μάλλον… ξέχασε όλα όσα μας έλεγε για σχέδια και προσδοκίες στα προηγούμενα χρόνια, και τώρα άλλαξε τροπάρι: «Τώρα μπορούμε πια να είμαστε εμείς αυτοί που θα ορίζουμε το μέλλον μας και να κυβερνάμε με βάση τις δικές μας προτεραιότητες και όχι τις υποδείξεις των δανειστών και τώρα έχουμε τη δύναμη να στηρίξουμε, με δημοσιονομική ασφάλεια τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία».

 

Η «οικονομική πολιτική- φάντασμα»

Ποια είναι, όμως, αυτή η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα; Είναι, μήπως, η επιστροφή στις απόψεις του πριν από τις “αυταπάτες” του; Δηλαδή στο “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης”; Όχι βέβαια!

Είναι μια πρόχειρα συρραμένη δέσμη μέτρων, κυρίως όσων από καιρό προβάλλει η Νέα Δημοκρατία, για μείωση φόρων κι άλλων άδικων επιβαρύνσεων.

Γι αυτές τις δολιχοδρομίες, τις χωρίς προσανατολισμό οικονομικές αποφάσεις, αλλά και τη διαρκή επιχείρηση εξαπάτησης της κοινής γνώμης, οι πολίτες αποφάσισαν το 2019 να κάνουν πράξη την πολιτική αλλαγή…