To πρωί της Τετάρτης -όταν άκουσα ξανά το μοτέρ του ψυγείου να λειτουργεί στο σπίτι μου στα Βριλήσσια και ενώ το ηλεκτρονικό ρολόι στην ηλεκτρική κουζίνα αναβόσβηνε- είχα συμπληρώσει ακριβώς 24 ώρες χωρίς ρεύμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: χωρίς θέρμανση ή να μπορώ να μαγειρέψω κάτι, δίχως ίντερνετ και σταθερό τηλέφωνο, ενώ η μπαταρία του κινητού μου απεβίωσε νωρίς. Υπό μία έννοια αποκομμένος από όλα, μια χαρά – επειδή είχα όλον τον χρόνο, υπό το φως των κηρίων, να αναστοχαστώ το ποιος είμαι και πού πάω. Σε άλλες περιοχές, όχι πολύ μακριά από εκεί που μένω, έμειναν 3 ημέρες χωρίς ηλεκτρικό και, ίσως, σε κάποιες άλλες το ρεύμα δεν επανήλθε ακόμα και τώρα που γράφω αυτό το κείμενο. Οταν βγήκα από το σπίτι μου, στην οδό όπου μένω είχαν σημειωθεί τρεις πτώσεις δέντρων επάνω στα ηλεκτροφόρα καλώδια. Με λίγα λόγια, πάλι καλά που έμεινα μόνο μια μέρα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Αλλά μη χάνουμε το θέμα. Για όλα φταίνε τα «ακλάδευτα κλαδιά» – θα μπορούσε να είναι και τίτλος ποιητικής συλλογής.
Η ευθύνη, όμως, στην Ελλάδα, δεν έχει τίποτα το ποιητικό μέσα της. Εν προκειμένω, η κοπή των δέντρων, αφού ήρθε και πέρασε από πάνω μας η κακοκαιρία «Μήδεια», αφού έπεσε τόσο χιόνι στην Αττική και αφού τόσα κλαδιά υποχώρησαν από το βάρος του, έρχεται τώρα στο επίκεντρο των συζητήσεων. Η «διελκυστίνδα» -ως όρος, ο οποίος περιγράφει τη μετατόπιση ευθυνών– είναι βαθύτατη ελληνική και τις τελευταίες ώρες μπερδεύεται μέσα σε κλαδιά και φυλλώματα ευθυνών μεταξύ ΔΕΔΔΗΕ, δημοτικών Αρχών και Περιφέρειας Αττικής.
Ο Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ) υποστηρίζει ότι έχει στείλει στα Βόρεια Προάστια έγγραφο με το οποίο ζητά άδεια από τους δήμους και από τα δασαρχεία για να γίνει έλεγχος στα δέντρα που γειτνιάζουν με ηλεκτροφόρα καλώδια. Επίσης, ζητά από τους δήμους να παραχωρήσουν προσωπικό και τη σχετική βοήθεια για να γίνουν οι εργασίες κλαδέματος των δέντρων. Στο ίδιο έγγραφο φαίνεται επίσης ότι ο ΔΕΔΔΗΕ είχε ενημερώσει όλους τους δήμους των Βορείων Προαστίων και ζητούσε άδεια για να προχωρήσει στην κοπή των δέντρων.
Αντίστοιχα, οι δήμαρχοι υπογραμμίζουν πως υπάρχουν πρωθύστερα αιτήματα των δήμων προς τον ΔΕΔΔΗΕ προκειμένου να αναλάβει τα δέντρα για τα οποία ευθύνεται και του αναλογούν, ακούγεται «το κλάδεμα των δέντρων, που έχουν καλώδια μέσης τάσης, είναι ευθύνη των συνεργείων του ΔΕΔΔΗΕ, ναι, να βοηθήσουμε, αλλά πόσο…». Κάπου εκεί μπαίνει και η Περιφέρεια Αττικής στο κάδρο και θυμίζει πως «οι δήμοι δεν φέρουν καμία ευθύνη για το κλάδεμα ή κόψιμο των δέντρων κατά μήκος των γραμμών μεταφοράς ενέργειας» και η διελκυστίνδα συνεχίζεται, αφού στη συνομιλία προστίθεται και το Δασαρχείο. Όπου την ώρα που γίνεται αυτή η συζήτηση κάποιοι συνεχίζουν να μην έχουν ρεύμα από αυτά τα κλαδιά! Τα οποία αργότερα θα φράξουν υπονόμους θα βρέξει και θα πνιγούμε, ενώ το καλοκαίρι θα είναι ξερά, θα είναι ακόμα εκεί, θα μπει φωτιά και θα καούμε ζωντανοί. Τόσο κυνικά, όσο αντίστοιχη είναι η απόσειση αρμοδιοτήτων, ενώ όλοι μας επιθυμούμε λίγη παραπάνω ευθύνη από όλους – πολλά ζητάμε;
«Ποτέ μην πριονίζεις το κλαδί όπου είσαι, εκτός κι αν σ’ έχουν κρεμάσει απ’ αυτό», έχω ακούσει να λένε κάποτε στην Πολωνία. Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά δημιουργούν μια ασφυκτική θηλιά γύρω από τον λαιμό μας η οποία είναι περασμένη σε ένα κλαδί αδιαφορίας, αλλά το πρόβλημα δεν είναι εκεί, είναι στις ρίζες του, ξεκινά από πολύ χαμηλά σε αυτό που ονομάζουμε ελληνικό κράτος. Με έναν τρόπο, που όλοι μας έχουμε συναντήσει, όλα ξεκινούν από έναν βαθύ ωχαδερφισμό ο οποίος «ξεπλένει» τις ευθύνες τού καθενός και προσπαθεί να τις επιρρίψει σε κάποιον άλλον – αρκεί να φύγουν από επάνω του, ενώ είναι γεγονός πως υπάρχουν και ευσυνείδητοι στο ελληνικό κράτος, αλλά δεν φτάνουν. Όπου όσο και να προσπαθείς να είσαι σωστός πολίτης, ο οποίος νοιάζεται για το σύνολο της κοινωνίας, πολλές φορές οι δυνατότητές σου είναι περιορισμένες. Για παράδειγμα, κλαδεύεις το επίμαχο κλαδί έξω από το σπίτι σου για να μη δημιουργήσει πρόβλημα στους γύρω σου; Ο απέναντι, για παράδειγμα, δεν ασχολείται με κάτι αντίστοιχο και στην πρώτη θεομηνία θα συμβιώνεις με το δέντρο που είχε κάποτε στην αυλή του. Όπου θα πάρεις τη μια αρμόδια αρχή για να έρθει να το κόψει ή να το πάρει από το σαλόνι σου, εκείνη θα σου πει πως δεν είναι δική της δουλειά, θα πάρεις μια άλλη αρμόδια αρχή, θα σου πει τα ίδια και η διελκυστίνδα, το γαϊτανάκι ευθυνών, όλο και θα περιπλέκεται περισσότερο.
Κι όλα αυτά ενώ ακόμα δεν έχεις ρεύμα στο σπίτι σου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ενώ από όλα περισσότερο σου λείπει ένα καυτό μπάνιο για να ξεπλύνεις από πάνω σου όλα τα στραβά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, με τον καλό ή με τον κακό μας τον καιρό, τα κλαδιά σας μέσα…