Η ενεργειακή κρίση, πλήττει βεβαίως κατά κύριο λόγο τους καταναλωτές και τον κρατικό προϋπολογισμό που πλέον επιδοτεί σε μεγάλο βαθμό, αυτές τις παράλογες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος αλλά από την άλλη έχει κάνει να χάσουν τον ύπνο τους και οι εταιρίες παρόχων και κυρίως αυτοί που δεν έχουν παραγωγή αλλά είναι απλοί μεταπωλητές.
Ο πόλεμος και οι μάχες για να προσελκύσουν πελάτες ήταν διαρκείς και πριν ξεσπάσει η ενεργειακή κρίση και σε πολλές περιπτώσεις ο διαφημίσεις ήταν παραπλανητικές εις ό,τι αφορά την τιμή που καλείται να πληρώσει στο τέλος του μήνα ο καταναλωτής.
Τα «ψιλά» γράμματα, εκεί που κρύβεται συνήθως ο διάολος στις πάσης φύσεως συμβάσεις και συμβόλαια, απ’ αυτά των ασφαλιστικών εταιρειών, των εταιρειών τηλεφωνίας έως των εταιρειών ρεύματος, περισσεύουν. Κι είναι αυτά τα «ψιλά» γράμματα που όσο καλή διάθεση κι αν έχει κανείς, δεν μπορεί να τα διαβάσει και κυρίως να τα καταλάβει. Συνήθως οι παγίδες που κρύβονται εκεί, αποκαλύπτονται με οδυνηρό τρόπο σε κάποιο δικαστήριο αν τύχει και προσφύγει κάποιος καταναλωτής, αλλά τότε είναι αργά.
Τώρα, όπως αποκάλυψε ο αρμόδιος υπουργός Σκρέκας και όχι κάποιος καταναλωτής, υπάρχουν εταιρείες παρόχων ρεύματος που τρέχουν διαφημιστικά προγράμματα που ούτε λίγο ούτε πολύ λένε στους καταναλωτές ελάτε σ’ εμάς γιατί έχουμε το φθηνότερο ρεύμα, συνυπολογίζοντας όμως στην τιμή και την επιδότηση που εισπράττουν από το Δημόσιο από τα μέτρα στήριξης των νοικοκυριών.
Με ξένα κόλλυβα δηλαδή μακαρίζουν τις ψυχές τους. Και βέβαια στην κυβέρνηση, νοιώθουν θιγμένοι από αυτές τις παραπλανητικές διαφημίσεις οι οποίες προσπαθούν να καρπωθούν τα οφέλη της κρατικής μέριμνας προς τους καταναλωτές. Και αυτό είναι ο λόγος που ξεσηκώθηκε ο Σκρέκας και απειλεί με μεγάλα πρόστιμα όσους δεν αποσύρουν αυτές τις διαφημίσεις που εμπεριέχουν δόλο και παραπλάνηση.
Από την άλλη, πρέπει να ομολογήσουμε πως τα φέσια των καταναλωτών με απλήρωτους λογαριασμούς έχουν πιάσει ταβάνι και κάποιες εταιρείες είναι έτοιμες να «σκάσουν» και γι’ αυτό προσπαθούν να αυξήσουν το τζίρο τους με νέους πελάτες για να αποκτήσουν ρευστότητα.
Όμως το επιχειρείν και κυρίως το μεταπρατικό επιχειρείν, έχει υψηλά ρίσκα κι αυτό έπρεπε να το γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο. Ας πρόσεχαν.
Όσον αφορά στις νέες δυνατότητες και ευκαιρίες αλλαγής παρόχων κάθε μήνα που υπάρχει τώρα πλέον στην αγορά, φρονώ πως όλο αυτό είναι δώρο άδωρο. Και τούτο γιατί, για να διαβάσει ένας καταναλωτής τα τιμολόγια των όλων των παρόχων, να κάνει συγκρίσεις τιμών και να αποφασίσει τι τον συμφέρει είναι σαν να δίνεις σε ένα μαθητή του δημοτικού να λύσει μια άσκηση με αλγορίθμους!
Κι αυτοί που φέρονται πρόθυμοι να εξηγήσουν για τα οφέλη από το συγκριτικό τεστ τιμών δεν είναι άλλοι από τους υπαλλήλους –πωλητές των εταιρειών και οι οποίοι φυσικά έχουν τον… τρόπο να πείσουν πως το δικό τους ρεύμα είναι το φθηνότερο, παρακάμπτοντας φυσικά τα «ψιλά» γράμματα που προαναφέραμε.
Πάντως, πέραν των άλλων, φρονώ πως τώρα με την ενεργειακή κρίση, είναι και μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι σ’ αυτή την αγορά. Να ξεκαθαρίσουν οι υγιείς και νομοταγείς επιχειρηματίες από τους αεριτζήδες που με ελάχιστα κεφάλαια και χωρίς ρίσκο κέρδισαν τεράστια ποσά το προηγούμενο διάστημα ως μεταπράτες και τώρα που ήρθαν τα δύσκολα μετέρχονται κάθε μέσο χωρίς καμιά επιχειρηματική ηθική και δεοντολογία, για να επιβιώσουν.