Παρακολουθώντας κανείς την πολιτική ειδησεογραφία που αφορά στα τρία μεγαλύτερα κόμματα όλο το διάστημα από τις ευρωεκλογές, διαπιστώνει εύκολα πως έχουν πάθει ένα vertigo. Προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα μηνύματα των εκλογών και στο μεταξύ σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν βγάλει τα μαχαίρια και στο βασικό τους μενού έχουν την ανθρωποφαγία και την αλληλοεπίρριψη ευθυνών για τα κακά αποτελέσματα. Στο δε κυβερνών κόμμα αναλώνονται στην επανάληψη των γνωστών επιμύθιων πως για την κακή εκλογική επίδοση του κόμματός τους φταίει ο γάμος των ομοφύλων, η φορολογία των επαγγελματιών και η διεύρυνση σε πρόσωπα από άλλους πολιτικούς χώρους που δεν σέβονται τον αξιακό κώδικα της παράταξης.
Σε ό,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ είναι κατανοητή η φαγωμάρα αφού στην ουσία οι τελευταίες εκλογές τους απομάκρυναν από τον στόχο τους να κερδίσουν τη θέση της εναλλακτικής κυβέρνησης σε αναμονή. Απέχουν πλέον πολύ από το να διεκδικούν με αξιώσεις την ανάληψη κυβερνητικής εξουσίας. Και γι’ αυτό ψάχνονται με πρόσωπα και συνεργασίες ώστε να βρεθεί αυτός που θα κερδίσει τον Μητσοτάκη. Όμως και στο κυβερνών κόμμα αυτό που έγινε σαφές από την πρόσφατη κάλπη είναι πως οι μέρες της παντοδυναμίας και της αυτοδυναμίας, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και πλέον το 2027 ή όποτε γίνουν εθνικές εκλογές, θα έχει ανάγκη συνεργασιών με άλλο ή άλλα κόμματα. Με άλλα λόγια μας περιμένουν περιπέτειες.
Όμως μέχρι τότε, υπάρχει ικανός χρόνος για να παραχθεί κυβερνητικό έργο προς όφελος των πολιτών σε όλους τους τομείς και το οποίο θα εκτεθεί στους πολίτες όταν έρθει η ώρα των εκλογών. Άλλωστε ένας χρόνος μόνο πέρασε από τότε που το 41% των πολιτών έδωσε την εντολή στον Μητσοτάκη να προχωρήσει σε όλες εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που θα εκσυγχρονίσουν τη χώρα και θα ανεβάσουν το βιοτικό επίπεδο όλων των Ελλήνων. Επί του παρόντος βέβαια, δεν έχουν γίνει και πολλά προς αυτή την κατεύθυνση και γι’ αυτό εστάλησαν τα μηνύματα για επιτάχυνση και σπάσιμο αυγών όπου χρειάζεται με αποφασιστικότητα και εξάλειψη των αδικιών που διαχωρίζουν τους πολίτες σε βολεμένους και περιθωριοποιημένους.
Ο πληθωρισμός καίτοι δείχνει σημάδια αποκλιμάκωσης δεν είναι ο πιο αξιόπιστος δείκτης για την πραγματική αγοραστική δύναμη των πολιτών. Και τούτο γιατί η ακρίβεια στο ράφι αλλά και στις υπηρεσίες που καλούμαστε να κάνουμε χρήση, είναι πολύ πάνω από τον επίσημο τιμάριθμο. Και μπορεί όλοι να μιλάμε για την ακρίβεια στα τρόφιμα αλλά έχουμε αναλογιστεί πόσο έχουν αυξηθεί οι τιμές στις υπηρεσίες και φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να μειωθούν; Οι τεχνίτες πάσης φύσεως ζητούν σχεδόν τα διπλά από αυτά που κοστολογούσαν πριν από δύο χρόνια. Γιατροί δικηγόροι, ασφάλειες, ιδιαίτερα μαθήματα, ξενοδοχειακά καταλύματα, ναύλοι και πλείστες άλλες υπηρεσίες έχουν αυξήσει το κόστος των προσφερόμενων υπηρεσιών τους, κατά πολύ περισσότερο από τον επίσημο πληθωρισμό των τελευταίων ετών.
Κι όμως οι μισθοί πέραν του κατώτερου και οι συντάξεις περιορίστηκαν σε αυξήσεις-ψίχουλα, ενώ πάνω από τα 1.100 ευρώ που παίρνουν συνήθως οι πιο εξειδικευμένοι εργαζόμενοι δεν πήραν τίποτα πλην της μείωσης κάποιων φόρων.
Μόλις χθες δε, η Τράπεζα της Ελλάδος στην έκθεση της κρούει τον κώδωνα του κινδύνου προς την κυβέρνηση να μην αυξήσει το μισθολογικό κόστος πέραν του επίσημου πληθωρισμού γιατί έτσι θα ανατροφοδοτήσει τον… πληθωρισμό!
Αντί λοιπόν τα κόμματα και οι εκπρόσωποί μας στη Βουλή να αναλώνονται στην εσωστρέφεια και τον αλληλοσπαραγμό, μήπως να στύβανε το κεφάλι τους και να παρουσίαζαν στα κόμματά τους κάποιες ρεαλιστικές ιδέες για τη βελτίωση της ζωής όλων μας; Μήπως κάποια στιγμή να διοχέτευαν την ενέργεια τους σε κάτι πιο χρήσιμο στην κοινωνία αντί να αυτομαστιγώνονται γι’ αυτά που έγιναν και ανήκουν πλέον στους πολιτικούς ιστορικούς;
Διαφορετικά κάθε τόσο θα αυξάνονται αυτοί που τους γυρίζουν την πλάτη και θα είναι οι τροφοδότες των ακροδεξιών και λαϊκίστικων μορφωμάτων που αλίμονο αν κάποια στιγμή μετείχαν σε κυβερνητική εξουσία.