Για εκείνον- που είδαμε στο βίντεο να σπρώχνει ένα συνάνθρωπό μας στα απόνερα του απόπλου- απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και επικίνδυνη παρέμβαση σε θαλάσσιες συγκοινωνίες. Έσπρωξε με βία τον άτυχο Αντώνη στη θάλασσα. Δεν τον μάζεψε από τη θάλασσα. Δεν σκέφτηκε το αυτονόητο «άνθρωπος στη θάλασσα».
Για εκείνους, που ήταν παρόντες στη φρίκη, ασκήθηκε ποινική δίωξη για συνέργεια σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και επικίνδυνη παρέμβαση σε θαλάσσιες συγκοινωνίες. Ναι αυτοί οι δύο επίσης , δεν σκέφτηκαν «άνθρωπος στη θάλασσα»- έστω για μια στιγμή. Για εκείνον, που τον φώναζαν καπετάνιο, ασκήθηκε δίωξη για επικίνδυνη παρέμβαση σε θαλάσσιες συγκοινωνίες. Ναι, κι αυτός δεν σκέφτηκε «άνθρωπος στη θάλασσα».
Υπάρχει όμως το βίντεο που ξεκλειδώνει κάθε πτυχή της αποτρόπαιας πράξης, φωνάζει για τους υπεύθυνους, ουρλιάζει πάνω από τα κύματα, εκεί που έχασε τη ζωή του ένας 36χρονος συνάνθρωπός μας. Ο Αντώνης ήθελε να γυρίσει σπίτι του με το πλοίο της γραμμής. Έπεσε πάνω σε ένα θλιβερό κράμα εξουσίας με εγκληματικό συντονισμό. Τον έσπρωξαν στη θάλασσα, δεν τον μάζεψαν από τη θάλασσα. Δεν έκαναν κάτι για να τον σώσουν. Υπάρχει το βίντεο. Υπάρχουν και οι νόμοι. Η δικαιοσύνη.
Τι λένε καταρχάς οι νόμοι για τις διαδικασίες πριν τον απόπλου ενός πλοίου; Τηρήθηκαν στην περίπτωση του Blue Horizon όπου επιχείρησε να επιβιβαστεί ο 36χρονος; Ο καταπέλτης άρχισε να σηκώνεται με τη λιμενική αρχή απούσα; Γνώριζε ο καπετάνιος τι συνέβαινε στον καταπέλτη, γιατί δεν σταμάτησε αμέσως το πλοίο και γιατί δεν έριξαν σωσίβιο με σχοινί ή κάποιο άλλο μέσο προκειμένου να διασωθεί ο Αντώνης Καρυώτης; Υπήρχαν κάμερες στη Γέφυρα και τις παρακολουθούσε ο καπετάνιος; Ποιος είχε οπτική επαφή με το συμβάν και δεν έκανε αυτό που όφειλε να κάνει ως άνθρωπος και επαγγελματίας;
Ο Αντώνης σπρώχτηκε στη θάλασσα. Το «καράβι» αναχώρησε κανονικά για το Ηράκλειο Κρήτης- δεν είδε, δεν άκουσε «άνθρωπος στη θάλασσα». Υπήρχε κανείς υπεύθυνος, κάποιος άνθρωπος, εκεί; Επιβάτες, αυτόπτες μάρτυρες μιας ανείπωτης τραγωδίας, ενός εγκλήματος στο λιμάνι του Πειραιά, υπήρχαν. Τα βίντεο και ο λόγος τους σοκάρουν και συγκλονίζουν. Ένας επιβάτης δήλωσε ότι χτυπούσαν την πόρτα στον καπετάνιο για να του πουν «άνθρωπος στη θάλασσα». Άλλοι αυτόπτες μάρτυρες τηλεφώνησαν, λένε, στο λιμενικό. Μήπως υπήρχαν λιμενικοί στο πόστο τους, στο σημείο του εγκλήματος; Αν υπήρχαν, τι έκαναν;
Πως μπορεί να είσαι εκεί και να μην κάνεις κάτι; Πως κάναμε έτσι την κοινωνία μας; Είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 2023 να χάνονται άνθρωποι με αυτόν τον φρικτό τρόπο; Πως γίνεται ο αρμόδιος υπουργός Ναυτιλίας, να προχωρά σε δηλώσεις που εξισώνουν στα μάτια του κόσμου τον θύτη με το θύμα; Πως γίνεται να αναρωτιούνται πρώτα απ’ όλα κάποιοι αν το θύμα είχε εισιτήριο; Υπάρχουν αλήθεια δικαιολογίες;
Είναι προφανές ότι πρέπει να αποδοθούν ευθύνες άμεσα. Όπου πρέπει, εκεί που πρέπει. Η δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά της. Ταυτόχρονα όμως απαιτείται σειρά ανατροπών σε όποια δομή δεν λειτουργεί προς όφελος των πολιτών, δεν ελέγχεται και δεν κάνει τη δουλειά τους με ευσυνειδησία, με σεβασμό στους νόμους και τους κανόνες, με επαγγελματισμό, με ανθρωπιά.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου οφείλουν εκτός από δηλώσεις να κάνουν έστω ένα βήμα, γρήγορα και αποφασιστικά, μετά και το σοκαριστικό έγκλημα στο λιμάνι του Πειραιά. Αναλαμβάνοντας ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί να αποδείξει ότι θέλει να αλλάξει τα πράγματα για να μην υπάρξουν νέοι Αντώνηδες. Ποιος πολίτης αυτής της χώρας δεν θα ήθελε να ακούσει ότι θα γίνει, ας πούμε, προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη βουλή, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, ώστε να αναζητηθούν μέτρα και κανόνες, να αποφασιστεί και να εφαρμοστεί στη συνέχεια ένα ασφαλές σχέδιο για την επιβίβαση και την μετακίνηση των ανθρώπων στον προορισμό τους; Ποιος δεν θα ήθελε να δει πράξεις, στη μνήμη του Αντώνη;